تاریخچه و فضایل خانه خدا

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

ماه ذی الحجه برای خودسازی خیلی مهم است ماه، ماه دعا است، ماه راز و نیاز با خدا است نه فقط روز عرفه، نه فقط دهه اول اصلاً این ماه، ماه دعا، ماه رابطه، ماه خودسازی است .
در یک کلام (به قول بزرگان و عارفان )می توان گفت که می توان در این ماه راه صد ساله را یک ماهه طی نمود.
یکی از اعمال و فرایض مورد وفاق همه مذاهب اسلامی حج‌تمتع است که سالی یکبار و آن هم در همین ماه ذیحجه تشریع شده است.
لذا در این ایام ،به ایات حج در قران خواهیم پرداخت .

“کعبه” حرم امن الهی

وإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِیمَ مَکَانَ الْبَیْتِ أَنْ لَا تُشْرِکْ بِی شَیْئًا وَطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْقَائِمِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ

به خاطر بیاور زمانی را که جای خانه (کعبه) را برای ابراهیم آماده ساختیم (تا خانه را بنا کند، و به او گفتیم:) چیزی را همتای من قرار مده و خانه ام را برای طواف کنندگان و قیام کنندگان و رکوع کنندگان و سجودکنندگان (از آلودگی بتها و از هر گونه آلودگی) پاک ساز

آیه ۲۶ سوره ی حج

در اینجا خداوند به تاریخچه بناى کعبه به دست ابراهیم خلیل (علیه السلام) اشاره مى کند، ابتدا از داستان تجدید بناى کعبه شروع کرده ، مى گوید: و (به خاطر بیاور) زمانى را که محل خانه کعبه رابراى ابراهیم آماده ساختیم تا در آن مکان اقدام به بناى خانه کعبه کند (واذ بوانا لابراهیم مکان البیت).

منظور از ((بوانا)) این است که خداوند مکان خانه کعبه را که در زمان آدم ساخته شده بود و در طـوفان نوح ویران و آثارش محو گشته بود

به ابراهیم (علیه السلام)نشان داد، توفانى وزید و خاکها را به عقب برد و پایه هاى خانه آشکار گشت ، یاقطعه ابرى آمده و در آنجا سایه افکند، و یا به هر وسیله دیگر خداوند محل اصلى خانه را براى ابراهیم معلوم و آماده ساخت ، و او با همیارى فرزندش اسماعیل آن راتجدید بنا نمود.

و اینکه خداى تعالى مکان بیت را براى ابراهیم (علیه السلام) تبوئه قرار داد معنایش این است که آن را مرجع براى عبادت قرار داد، تا عبادت کنندگان آنجا را خانه‌ عبادت خود قرار دهند. و این که خانه را هم به خود نسبت داد، و فرمود: (و طهر بیتى – پاک کن خانه ام را) اشاره به همین قرار داد دارد.

و بدون تردید این قرارداد عبارت بوده از وحى به ابراهیم که تو این مکان را مکان و مرجع براى عبادتم بکن. پس معناى (بوءنا لابراهیم مکان البیت ) این است که : ما وحى کردیم به ابراهیم که براى عبادتم قصد این مکان کن. به عبارتى دیگر مرا در این مکان عبادت کن.

سپس اضافه مى کند، هنگامى که خانه آماده شد به ابراهیم خطاب کردیم :این خانه را کانون توحید کن ، و ((چیزى را شریک من قرار مده ،و خانه ام را براى طواف کنندگان و قیام کنندگان و رکوع کنندگان و سجودکنندگان پاک کن)) (ان لا تشرک بى شیئا وطهر بیتى لطائفین والقائمین والرکع السجود).

در حقیقت ابراهیم (علیه السلام) مامور بود خانه کعبه و اطراف آن را از هرگونه آلودگى ظاهرى و معنوى و هرگونه بت و مظـاهـر شرک پاک و پاکیزه دارد، تابندگان خدا دراین مکان پاک جز به خدا نیندیشند، و مهمترین عبادت این سرزمین را که طواف و نماز است در محیطى پیراسته از هرگونه آلودگى انجام دهند.

از تفسیر المیزان علامه طباطبایی و تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی