زنان بی حجاب در قیامت

امیرالمومنین علے (علیہ السلام) میفرماید: « روزے با فاطمہ (سلام اللہ علیهـا) محضر پیامبر خدا (صلے اللہ علیہ و آلہ و سلّم) رسیدیم ٬ دیدیم حضرت بہ شدت گریہ مے ڪند .

گفتم: پدر و مادرم بہ فدایت یا رسول الله ـ! چرا گریہ مے ڪنی؟

فرمود: یا علی! آن شب ڪہ مرا بہ معراج بردند ٬ گروهـے از زنان امت خود را در عذاب سختے دیدم و از شدت عذابشان گریستم. (و اڪنون گریہ ام براے ایشان است.)

زنے را دیدم ڪہ از موے سر آویزان است و مغز سرش از شدت حرارت مے جوشد.

زنے را دیدم ڪہ از زبانش آویزان ڪردہ اند و از آب سوزان جهـنم بہ گلوے او مے ریزند.

زنے را دیدم ڪہ از پستانش آویزان ڪردہ اند.

زنے را دیدم ڪہ دست و پایش را بستہ اند و مارهـا و عقربهـا بر او مسلط هـستند .

زنے را دیدم ڪہ ڪر و ڪور و لال بود و در تابوتے از آتش قرار داشت ڪہ مغز سرش از سوراخ هـاے بینے اش بیرون مے آمد و بدنش از شدت جذام و برص قطعہ قطعہ شدہ بود.

زنے را دیدم ڪہ از پاهـایش در تنور آتشین جهـنم آویزان است.

زنے را دیدم ڪہ گوشت بدنش را با قیچے هـاے آتشین ریز ریز مے ڪنند .

زنے را دیدم ڪہ صورت و دستهـایش در آتش مے سوزد و امعا و احشاے داخلے اش را مے خورد.

زنے را دیدم ڪہ سرش سر خوڪ و بدنش بدن الاغ بود و بہ هـزاران نوع عذاب گرفتار بود.

و زنے را بہ صورت سگ دیدم و آتش از نشیمنگاہ او داخل مے شود و از دهـانش بیرون مے آید و فرشتگان عذاب عمودهـاے آتشین بر سر و بدن او مے ڪوبند.

حضرت فاطمہ (سلام اللہ علیهـا) عرض ڪرد : پدر جان ! این زنان در دنیا چہ ڪردہ بودند ڪہ خداوند آنان را چنین عذاب مے ڪند؟!

رسول خدا (صلے اللہ علیہ و آلہ و سلّم) فرمود:

دخترم ! زنے ڪہ از موے سرش آویختہ شدہ بود ٬ موے سر خود را از نامحرم نمے پوشاند.

زنے ڪہ از پستانش آویزان بود ٬ زنے است ڪہ از حق شوهـرش امتناع مے ورزیدهـ.

و زنے ڪہ از زبانش آویزان بود ٬ شوهـرش را با زبان اذیت مے ڪرد …

و زنے ڪہ گوشت بدن خود را مے خورد ٬ خود را براے دیگران زینت مے ڪرد و از نامحرمان پرهـیز نداشت.

و زنے ڪہ دست و پایش بستہ بود و مارهـا و عقربهـا بر او مسلط شدہ بودند ٬ بہ وضو و طهـارت لباس و غسل جنابت و حیض اهـمیت نمے داد و نظافت و پاڪیزگے را مراعات نمے ڪرد ٬ و نماز را سبڪ مے شمرد و مورد اهـانت قرار مے داد.

و زنے ڪہ ڪر و ڪور و لال بود ٬ زنے است ڪہ از راہ زنا بچہ بہ دنیا مے آورد و بہ شوهـرش مے گوید بچہ تو است.

و زنے ڪہ گوشت بدن او را با قیچے مے بریدند ٬ خود را در اختیار مردان اجنبے مے گذاشت.

و زنے ڪہ صورت و دستانش مے سوخت و او او امعا و احشاے داخلے خودش را مے خورد ٬ زنے است ڪہ واسطہ ڪارهـاے نامشروع و خلاف عفت و عصمت قرار مے گرفت .

و زنے ڪہ سرش مانند خوڪ و بدنش مانند الاغ بود ٬ او زنے سخن چین و دروغگو بود.

و اما زنے ڪہ در قیافہ سگ بود و آتش از نشیمنگاہ او وارد و از دهـانش خارج مے شد ٬ زنے خوانندہ و حسود بود.

سپس فرمودند: واے بر زنے ڪہ هـمسرش از او راضے نباشد و خوشا بہ حال آن ڪہ هـمسرش از او راضے باشد.

بحارالانوار ٬ ج۵ ٬ص۶۹- زبدہ القصص