حدیث روز

ثواب شیردهی به نوزاد

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : 

إذا…أرضَعَت کانَ لَها بِکُلِّ مَصَّهٍ کَعِدلِ عِتقِ مُحَرَّرٍ مِن وُلدِ إسماعیلَ، فَإِذا فَرَغَت مِن رَضاعِهِ ضَرَبَ مَلَکٌ عَلى جَنبِها، و قالَ: اِستَأنِفِی العَمَلَ ؛ فَقَد غُفِرَ لَکِ؛

هنگامى که زنْ …شیر بدهد، در هر بار مَک‌زدن کودک، پاداش آزاد‌کردن یکى از فرزندان اسماعیل(ع) براى اوست و آن‌گاه که شیردادن تمام شود، فرشته‌اى بر پهلوى او مى‌زند و مى گوید:«عمل را از نو آغاز کن که بى تردید، آمرزیده شدى».

امالی صدوق : ص ۴۹۶ ح ۶۷۸ / گزیده حکمت نامه پیامبر اعظم (ص)، ص ۴۹۸

  

اعتقادات ۳

خدا کاملترین مخلوق و شاهکار خلقتش رو خلق کرد، اون هم نه یکی، بلکه چهارده تا.

خداوند چهارده نور مقدس (روح چهارده معصوم علیهم السلام) رو خلق کرد.

 

خَلَقَکُمُ اللّهُ اَنوارا.

 

البته بدون اینکه مادهٔ اولیه ای وجود داشته باشه. یعنی خدا روح اونها رو از هیچ خلق کرد. و این توانائی فقط مخصوص خداست ولا غیر.

خداوند چهارده موجودی رو خلق کرد که مثالی باشند از نور خودش.

چهارده موجودی رو خلق کرد که در حد کمالِ خلقت بودند و در عالم خلقت، ظرفیت و امکانِ کاملتر از اینها خلق کردن، وجود نداشت.

چهارده نور مقدس خلق شدند درحالیکه دارای اختیار و توانائی درکِ مافوق تصوری بودند. اما در لحظهٔ نخستِ خلقت، عِلمی نداشتند.

لذا این چهارده نور (روح) مقدس، در ابتدای خلق شدن، از سوی خدای متعال، صاحب علم شدند و به اونها ( تصویری ) از علم الهی عطا شد و بعد از روی همین علمی که به اونها داده شد، خدا رو به قَدرِ توانایی و درکی که کاملترین مخلوق میتونست داشته باشه، شناختند؛ و لذا با اختیار خودشون، بندگی و اطاعتِ محض در برابر پروردگار رو انتخاب کردند و به این وسیله هدایت شدند.

 

وَوَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَىٰ.

 

مدتها گذشت و فقط این چهارده نور مقدس بودند و خدا بود.

اینها هیچ نیازی به مخلوق دیگه ای نداشتند و برای وجود داشتن و ادامهٔ بقاء، فقط به خدا نیاز داشتند.

اعتقادات ۲

چون قبلا مقیاس زمان وجود نداشت، برای ما قابل درک نیست که از چه زمانی خدا تصمیم به خلقت گرفت ولی میشه گفت که بالاخره لحظه ای رسید که خدا اراده کرد خلق کنه تا شناخته بشه . در حدیث، خدای تعالی فرموده: من گنجی پنهان بودم، دوست داشتم که شناخته شوم، پس خلق را آفریدم تا مرا بشناسند.

خدای تعالی تعبیر خیلی جالبی کرده. گفته گنجی پنهان بوده. این خدای مهربون و این گنج پنهان، بالاخره اراده میکنه خلق کنه تا به یه معنا، مخلوقش اونو بشناسه و با شناخت این گنج، از این گنج بهره ببره.

از طرف دبگه، خدایی که هیچ نقصی و کمبودی نداره و از هر حیث کامله، اگر بخاد چیزی خلق کنه، مسلماً کاملترین چیز رو خلق میکنه.

در واقع در شأن خدا نیست که مخلوقاتِ ناقص بیافرینه. انسانها چون نقص دارند، اون چیزی که دفعه اول درست می کنند، کامل نیست و به مرور در دفعات بعدی علم و تجربشون زیادتر میشه و کاملترش رو درست می کنند.

ولی خدا اینطور نیست که کم کم علم و تجربش زیاد بشه و موجودی بهتر خلق کنه . برای همین هم وقتی بخاد خلقتی انجام بده، از اول و از هر چیزی، کاملترینش رو خلق میکنه. یعنی موقع خلق کردن، تاجایی که ذاتِ مخلوق ظرفیت و امکانش رو داره، خدا کاملترینش رو خلق میکنه.

ما یه تیکه سنگ رو می تونیم با سرعت زیاد و مثلا تا  30 متری با دست پرتاب کنیم. ولی با وجودیکه قدرت دست ما تغییری نکرده، نمی تونیم یه تیکه پنبه یا یه پَر پرنده رو همون اندازه پرتاب کنیم. چون خلقت پنبه طوریه که چنین چیزی از اون بر نمیاد.

 

لذا خداوند هم تا جائیکه ذات مخلوق ظرفیتش رو داره، کاملترین مخلوق و شاهکار خلقتش رو خلق کرد.

حدیث روز

بهترین ادب

امام على علیه السلام:

 أحسَنُ الآدابِ ما کَفَّکَ عَنِ المَحارِمِ؛

بهترینِ ادبها آن است که تو را از حرامها بازدارد.

غرر الحکم: ج ۲ ص ۴۶۲ ح ۳۲۹۸ / فرهنگ‌نامه ادب، ص۲۷

 

شیطان، درنده‌تر از سگ‌ها

ابلیس تا آخر عمر از انسان سواری می‌خواهد و می‌توان گفت مظهر لیس کمثله شیء در اضلال (گمراه نمودن)‌ است. در تفسیر جمله اعدا عدوک نفسک گفته‌اند اگر جلوی سگی که سر و صدا می‌کند مقداری گوشت بیاندازید، به اندازه خوردن همین تکه گوشت با شما کاری ندارد؛ ولی ابلیس اینگونه نیست.

 

حضرت جوادی آملی – درس خارج فقه – قم ۱۳۹۲/۱۲/۲۹