سعادت انسان و راه رسیدن به آن

سعادت چیست؟

 

سعادت یعنی اینکه کسی با فعالیت ارادی به کمال مطلوب خود برسد. بنابراین می‌توان خیر و سعادت را با این معیار از هم جدا کرد که خیر برای همه افراد یکسان است ولی سعادت هر فرد مخصوص خود اوست و با سعادت دیگران متفاوت است.

 

حکمای اسلام معتقدند سعادت انسان در دنیا با سعادت روح و بدن کامل می‌شود. کسی در دنیا سعادتمند است که هم سعادت مربوط به جسم را دارا باشد و هم سعادت مربوط به روح را حائز، ولی پس از مرگ سعادت انسان به سعادت روح یعنی اخلاق پسندیده و علوم حقیقی یقینی منحصر است و نهایت آن آراستگی به صفت‌های جمال و جلال حضرت حق است.
سعادت در دنیا دارای دو مرتبه است: مرتبه پایین از آنِ کسانی است که از مرتبه جسمانیات برتر نرفته‌اند، سعادت جسم را به طور کامل دارند ولی شوق رسیدن به سعادت روحانی بر وجود آنها غالب است. مرتبه برتر از آنِ کسانی است که سعادت روحانی را به دست آورده‌اند ولی به اقتضای ضرورت زندگی در دنیا گاهی به تنظیم امور جسم می‌پردازند.
کسی که در دنیا موفق به کسب پایین ترین مرتبه سعادت نشده باشد سزاوار نام انسان نیست بلکه باید او را در زمره چهارپایان و درندگان و بلکه پست‌تر از آنان به شمار آورد.

 
بالاترین مرتبه سعادت

سعادت انسان در معارف حقه و اخلاق پاکیزه منحصر است، چون معارف حقه و اخلاق پسندیده اولا به خودی‌خود مطلوب انسان است و ثانیا تا ابد با انسان همراه است ولی حقیقت این است که نهایت کمال آدمی نیستند چون میوه‌ای شیرین‌تر از خود دارند. این دو ویژگی موجب محبت و انس به خدا می‌شوند و در نهایت انسان را به وادی تشبّه به حضرت خالق می‌برند که بالاترین مرتبه سعادت انسان است.

 

تشبّه خالق

ناگفته پیداست که خداوند متعال در ذات هیچ شبیهی ندارد. قرآن کریم بارها بر این نکته تاکید و ساحت مقدس او را از مشابهت با مخلوقات تنزیه کرده است. بنابراین منظور از تشبّه به خدا تشبّه در محور صفت‌هاست. در این زمینه نیز توجه به این نکته ضروری است که صفت‌های حضرت حق عین ذات او و بی‌نهایت است.
بنابراین برای موجود ممکنی مثل انسان رسیدن به کنه صفت‌های الاهی امکان پذیر نیست. انسان می‌تواند با تهذیب و تزکیه صفت‌های خود را به صفت‌های حضرت حق نزدیک کند. در محور اخلاق منظور از تشبّه این است که انسان به نیکی‌ها آراسته شود و اعمال نیک را به دلیل نیکی و شایستگی انجام دهد.
اگر انسان بخواهد به خالقش شبیه باشد باید هر کار نیکی را به دلیل نیکی و پسندیدگی انجام دهد نه برای جلب منفعت یا دفع ضرر. مثلا در عبادت به جایی برسد که جز رضای خدا را نخواهد. کسی که برای بهشت عبادت می‌کند به دنبال جلب منفعت است کسی که از ترس جهنم عبادت می‌کند در صدد دفع ضرر است.

 
مقدمات تشبّه به خالق

تشبّه به خالق عالی‌ترین مقامی است که انسان می‌تواند به آن دست یابد. سایر کمالات هر یک به نوعی مقدمه رسیدن به این مقام بلند است به همین دلیل هر عاقلی که آن را تصور کند آن را برای خود آرزو می‌کند.
۱– مقدمه اول: پاکسازی درون از صفت‌های ناپسند
کسی با آرزوی تنها به مرتبه رفیع خداگونگی نمی‌رسد. اکثر مردم با آنکه می‌خواهند خداگونه باشند در مرز آرزو توقف کرده‌اند چرا که رسیدن به این مقام بلند بدون طی مقدمات ممکن نیست، پاک سازی درون از صفت‌های ناپسند و کثافات مادیت و آلودگی‌های حیوانی یکی از مقدمات این مقام است، تهذیب سر و تطهیر درون است آن هم نه به صورت مقطعی و موقت و نه به رسم گزینش و تبعیض صفت‌ها بلکه باید به طور مطلق و به شیوه عموم همه بدی‌ها را از نفس خود براند و پیوسته مراقب باشد که نقطه سیاهی بر صفحه قلب ننشیند.
۲-تحصیل صفت‌های پسندیده

مقدمه دیگر تحصیل صفت‌های پسندیده است، راندن بدی‌ها از ملک نفس کافی نیست به جای هر صفت بد باید یک صفت پسندیده بنشیند. هر خوی حیوانی که از خانه دل پاک می‌شود باید یک خلق انسانی جای آن را پر کند.
۳– عدم وابستگی به دنیا

سوم اینکه رشته تعلق به دنیا را پاره کند نه به این معنی که از مواهب دنیوی استفاده نکند چون محرومیت از دنیا نه ممکن است نه مطلوب.
کسی که به این صورت وابسته به دنیا باشد نمی‌تواند از تشبّه به خدا سخن بگوید و گرنه خود را استهزا کرده است برای خدا گونه شدن باید این وابستگی را حذف کرد.

 

 

منابع:
۱. اخلاق الاهی آیت الله مجتبی تهرانی ج۱ ص ۸۸-۹۴
۲. جامع السعادات محمدمهدی نراقی ج۱ ص ۳۹
۳. سوره شوری آیه ۱۱

دلیل علمی سجده کردن

بدن ما به طور روزانه مقدار زیادی امواج الکترومغناطیسی دریافت می‌کند. ما امواج الکترومغناطیسی را از طریق تجهیزات الکتریکی مانند تلفن همراه، لپ تاپ، کنترل تلویزیون و… که نمی‌توانیم آنها را کنار بگذاریم دریافت می‌کنیم.
همچنین از لامپ های روشن که حتی برای یک ساعت هم خاموش نمی‌شوند. ما منبعی هستیم که مقدار زیادی امواج الکترومغناطیسی دریافت می‌کنیم به عبارت دیگر ما با امواج الکترومغناطیسی شارژ می‌شویم بدون اینکه احساس کنیم.
سردرد داریم، احساس ناراحتی می‌کنیم، تنبلی در کار و درد اندام‌های مختلف از نشانه های این امواج است.

راه حل چیست؟

یک دانشمند غیر مسلمان اروپایی تحقیقاتی را شامل یافتن بهترین روش برای خارج کردن امواج الکترومغناطیسی که به بدن آسیب می‌رساند انجام داده است.
با گذاشتن پیشانی‌مان بیشتر از یک بار بر زمین امواج الکترومغناطیس مضر را تخلیه خواهیم کرد. این شبیه اتصال دادن ساختمان‌هایی با زمین است که احتمال برخورد سیگنال‌های الکتریکی مانند رعد و برق وجود دارد تا امواج از آن طریق تخلیه شوند.

بنابراین سر را بر خاک بگذاریم تا امواج الکترومغناطیسی تخلیه شود.
آنچه این تحقیق را بیشتر شگفت انگیز میکند این است که: بهتر است پیشانی را برخاک بگذاریم
و آنچه شگفت انگیز تر است آنکه: بهترین راه که پیشانی‌تان را بر خاک بگذاریم حالتی است که رو به مرکز زمین باشیم چرا که در این حالت امواج الکترومغناطیس بهتر تخلیه خواهد شد و بیشتر تعجب خواهیم کرد وقتی بدانیم بر اساس اصول علمی ثابت شده که مکه مرکز زمین است و کعبه درست در مرکز زمین است.

بنابراین سجده نماز بهترین راه برای تخلیه سیگنال‌های مضر از بدن است، همچنین روشی مطلوب برای نزدیک شدن به قادر متعال است او که جهان را این گونه هدفمند آفرید.
قادر متعال همواره از ما چیزی را می خواهد انجام دهیم که برای خودمان مفید و سودمند است موضوعاتی وجود دارد که دلیل انجام قطعی آن را نمی‌دانیم اما دیر یا زود ممکن است دلیلش را پیدا کنیم. در هر حال ما باید به خداوند متعال ایمان داشته باشیم و بدانیم هر آنچه برای او انجام می‌دهیم بهترین برای ماست.
ما به خاک نمی‌افتیم تا امواج الکترومعناطیس تخلیه شود بلکه برای اطاعت خدای قادر متعال سجده می‌کنیم ما به فرمان خدا اعتقاد داریم که همیشه در آن معرفتی است، ایمان ما به خاطر آفریننده است او همه چیز را می‌داند

دعایی با روایت اشتباه

چند سالیست که در سایت‌ها و در شبکه‌های اجتماعی و همچنین در سرویس‌های اجتماعی تلفن‌های همراه دعایی با مضمون زیر منتشر می‌شود:

دعای دوری از بلا و حاجت روا شدن یا دعای دوری از غم

حضرت محمد(ص) فرمودند: هر کسی مردم را، از این دعا باخبر کند در گرفتاریش گشایش پیدا می‌کند.

سُبحانَ الله یا فارِجَ الهَمّ وَ یا کاشِفَ الغَمّ فَرِّج هَـمّی وَ یَسّر اَمری وَ ارحِم ضَعفی وَ قِلَـّهَ حیلَتی وَ ارزُقنی حَیثَ لا اَحتَسِب یا رَبَّ العالَمین.

کلمات این دعا از چندین دعای مختلف برداشته شده و چون کلمات زیبا و با معناییست در ذهن مخاطب هیچگونه شبهه‌ای ایجاد نمی‌کند (کما اینکه دعا کردن با این الفاظ و از زبان خود انسان ایرادی ندارد) ولی ایراد بزرگی که به این دعا وارد است دروغ بستن به پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه می‌باشد که با توجه به اینکه این کار از گناهان کبیره می‌باشد بسیار مورد مذمت است.

در زیر تعدادی از دعاهای صحیح که مانند دعای ذکر شده هستند را جهت آشنایی مخاطبان گرامی می‌آوریم:

( الصحیفه السجادیه-۵۴) (وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی اسْتِکْشَافِ الْهُمُومِ:)

یَا فَارِجَ‏ الْهَمِ‏، وَ کَاشِفَ الْغَمِّ، یَا رَحْمَانَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ رَحِیمَهُمَا، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْرُجْ هَمِّی، وَ اکْشِفْ غَمِّی.

 

الکافی (ط – الإسلامیه)، ج‏۲، ص: ۵۵۷:

۶- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ جَابِرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِی الْهَمِّ قَالَ تَغْتَسِلُ وَ تُصَلِّی رَکْعَتَیْنِ وَ تَقُولُ یَا فَارِجَ‏ الْهَمِ‏ وَ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ یَا رَحْمَانَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ رَحِیمَهُمَا فَرِّجْ هَمِّی وَ اکْشِفْ غَمِّی یَا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ الَّذِی‏ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ اعْصِمْنِی وَ طَهِّرْنِی وَ اذْهَبْ بِبَلِیَّتِی وَ اقْرَأْ آیَهَ الْکُرْسِیِّ وَ الْمُعَوِّذَتَیْنِ.

 

عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏۱، ص: ۶۰ و ۶۱:

یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا کَاشِفَ الْغَمِّ وَ یَا فَارِجَ‏ الْهَمِ‏ وَ یَا بَاعِثَ الرُّسُلِ وَ یَا صَادِقَ الْوَعْدِ مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ حَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ کَانَ قَائِدَهُ إِلَى الْجَنَّهِ فَقَالَ لَهُ أُبَیٌّ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَهَلْ لَهُ مِنْ خَلَفٍ وَ وَصِیٍّ قَالَ نَعَمْ لَهُ مَوَارِیثُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ قَالَ مَا مَعْنَى مَوَارِیثِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ الْقَضَاءُ بِالْحَقِّ وَ الْحُکْمُ بِالدِّیَانَهِ وَ تَأْوِیلُ الْأَحْکَامِ وَ بَیَانُ مَا یَکُونُ قَالَ فَمَا اسْمُهُ قَالَ اسْمُهُ مُحَمَّدٌ وَ إِنَّ الْمَلَائِکَه لَتَسْتَأْنِسُ بِهِ فِی السَّمَاوَاتِ وَ یَقُولُ فِی دُعَائِهِ اللَّهُمَّ إِنْ کَانَ لِی عِنْدَکَ رِضْوَانٌ وَ وُدٌّ فَاغْفِرْ لِی وَ لِمَنْ تَبِعَنِی مِنْ إِخْوَانِی وَ شِیعَتِی وَ طَیِّبْ مَا فِی صُلْبِی فَرَکَّبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی صُلْبِهِ نُطْفَهً طَیِّبَهً مُبَارَکَهً زَکِیَّهً وَ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ ع أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ طَیَّبَ هَذِهِ النُّطْفَهَ وَ سَمَّاهَا عِنْدَهُ جَعْفَراً وَ جَعَلَهُ هَادِیاً مَهْدِیّاً رَاضِیاً مَرْضِیّاً یَدْعُو رَبَّهُ فَیَقُولُ فِی دُعَائِهِ یَا دَان‏

و چندین دعای دیگر

آرایش زنان در مجالس اهل بیت علیهم السلام

 

پرسش: در برخی از مجالس سرور اهل بیت علیهم السلام زنان در مجالس زنانه خود را آرایش می‌کنند آیا این عمل جایز است؟
پاسخ: اگر در مقابل نامحرم نباشد و مستلزم حرام نباشد جایز است.