روش بزرگوارى

امام سجاد علیه السلام کنیزى داشت . روزى آب روى دست امام مى ریخت تا آن حضرت آماده نماز گردد. اتفاقا خسته شد و ظرف آب از دستش افتاد و بر سر امام آسیب رساند. حضرت سر بلند کرده و به سوى کنیز متوجه شد. کنیز گفت :

– ((و الکاظمین الغیظ.))

حضرت فرمود: من خشم خود را فرو بردم .

کنیز گفت : ((و العافین عن الناس )).

امام علیه السلام فرمود: خداوند تو را عفو کند. (یعنى من از تو گذشت کردم ).

کنیز گفت : ((و الله یحب المحسنین )).

امام علیه السلام فرمود: برو که در راه خداوند، عزیز و بزرگ و آزادى

شهادت امام صادق علیه السلام

 

– امام صادق علیه‎السلام می‎فرماید:

دوستان خدا آنانند که هنگامی که مشاهده کنند، مردم حرام‎های خدا را حلال می‎شمارند، مانند پلنگ زخم خورده غضبناک شوند.

شهادت مظلومانه قرآن ناطق، امام صادق علیه‎السلام بر شما تسلیت باد.

دعا برای رفع پریشانی و بیماری

دهم:کفعمى روایت کرده:مردى به رسول خدا صلى اللّه علیه و آله از تنگدستى و پریشانى و بیمارى شکایت کرد،حضرت فرمود:هر صبح‏ و شام ده مرتبه این دعا را بخواند،او سه روز بر این دعا مداومت کرد،حال او به صحّت و توانگرى و راحتى برگشت، و شیخ طوسى و دیگران،آن را در تعقیب نماز صبح ذکر کرده‏اند،و دعا این است:
لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا یَمُوتُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیرا
جنبش و نیرویى نیست مگر به خدا،توکّل کردم بر زنده‏اى که هرگز نمى‏میرد،و ستایش خداى را که فرزندى‏ نگرفت،و براى او در فرمانروایى شریکى نمى‏باشد،و براى او از روى خوارى سرپرستى نیست،و او را بزرگ شمار بزرگ‏شمردنى شایسته.

دلایل امامت امام صادق (علیه السلام)

۱ ـ ابـوالصَّباح کنانى می گوید: روزى امام باقر (علیه السلام) به پسرش امام صـادق (عـلیـه السـلام) نـگـاه کـرد و فرمود: آیا این شخص را مى نگرید؟ این شخص از کسانى است که خداوند در شاءن آنان فرموده است :
وَنُرِیدُ اَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِى الاَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ اَئِمَّهً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ.
اراده مـا بـر ایـن قـرار گـرفـتـه کـه بـه مـستضعفین نعمت بخشیم و آنان را پیشوایان و وارثین روى زمین قرار دهیم.
۲ ـ جابر بن یزید جُعْفى مى گوید: از امام باقر (علیه السلام) درباره امام صادق (عـلیـه السـلام) سـؤال شـد،فـرمـود:سـوگـنـد بـه خـدا او قـیـام کـنـنـده آل محمّد (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) است.
۳ ـ عـلى بـن حـکـم از طـاهـر (یـکـى از یـاران امـام بـاقـر علیه السلام) نـقـل مـى کـنـد که گفت : من در حضور امام باقر (علیه السلام) بودم،جعفر(امام صادق علیه السلام) بـه پـیـش آمـد،امـام بـاقـر (عـلیـه السـلام) فـرمـود: هذا خَیْرُ الْبَرِیَّه ؛ این شخص (از) برترین آفریدگان است.
۴ ـ در حـدیـث لَوْح که از طرف خداوند به پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) رسیده و توسّط جابر بـن عـبـداللّه انـصـارى بـه امـام بـاقـر (عـلیـه السـلام) نقل یافته تصریح به امامت امام صادق (علیه السلام ) بعد از پدرش ،شده است .
۵ ـ و هـمـچـنین دلایل عقلى بیانگر صدق امامت آن حضرت است ؛ زیرا به حـکم عقل ، امام باید برترین فرد امّت باشد و امام صادق (علیه السلام) برترین فرد بـود؛ چـون بـرتـرى او درعـلم و زهـد و عـمل ، بر همه مردم و بر برادران و پسرعموهایش آشکار بود.و نـیـز بـه حـکم عقل ، امامت براى کسى که داراى مقام عصمت ، همچون عصمت پیامبران نیست ،بـاطـل و بـى اسـاس اسـت و هـمـچـنـیـن کـسـى کـه در عـلم و دانـش ، کامل نیست شایستگى مقام امامت را ندارد.و پرواضح بود که مدّعیان امامت در عصر آن حضرت ، نه داراى مقام عصمت بودند و نه به کـمـال عـلم در جـهـت دیـن رسـیـده بـودنـد و هـمـیـن مـطـلب دلیـل انـحصار امامت به وجود امام صادق (علیه السلام) مى باشد؛ زیرا در هر زمانى به وجود امام معصوم (رهبرى که گناه و اشتباه نکند) نیاز است
۶ ـ و نـیـز مـعـجـزاتـى کـه مطابق نقل راویان به وسیله امام صادق (علیه السلام ) بروز کـرده ، بـیـانگر صدق امامت او و حقّانیت اوست و حاکى از بطلان ادّعاى دیگر مدّعیان امامت مى باشد.
به عنوان نمونه
ابـوبـصیر مى گوید: به مدینه رفتم و با کنیزک خود همبستر شدم ، سپس از خانه بـیـرون آمـدم کـه بـه حـمـّام (بـراى غسل جنابت) بروم ، عدّه اى از دوستان را دیدم که به دیـدار امـام صـادق (عـلیـه السـلام) مـى رونـد، تـرسیدم که آنان از من پیشى گیرند و من تـوفـیـق دیـدار آن حـضـرت را نـداشـتـه بـاشـم لذا بـا آنـان (در حـال جـنـابـت) به راه افتادم تا به محضر امام صادق (علیه السلام ) رسیدیم ، وقتى در برابرش قرار گرفتم ، نگاهى به من کرد و فرمود:اى ابـابـصـیـر! آیـا نمى دانى که براى شخص جنب روا نیست به خانه هاى پیامبران یا به خانه هاى فرزندان پیامبران بروند؟
شرمگین شدم و عرض کردم : اى فرزند رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) جمعى از دوسـتـان به محضر شما مى آمدند آنان را ملاقات کردم دیدم اگر با آنان به خدمت شما نیایم ، از دیدار شما محروم خواهم شد و دیگر هرگز چنین کارى نمى کنم ، سپس از محضر آن حضرت بیرون آمدم.
و روایات بسیارى مانند روایت فوق نقل شده که بیانگر معجزات و اخبار آن حضرت از غیب است.

 

ویژگیهاى زندگى امام صادق (علیه السلام)

جـعفر بن محمد، امام صادق (علیه السلام ) در میان برادرانش جانشین و وصىّ پدرش بود و بـعـد از پـدر، عـهـده دار مـقـام امـامـت گـردیـد. او از نـظـر فـضـایـل ، برترین آنان بود و در مقام و منزلت در نزد شیعه و سنّى از همه برادرانش ، بـرتـر و بـلنـدمـقـام تـر و نـامـدارتـر بـود. و بـه قـدرى از عـلوم او نـقـل کرده اند که در همه جا پخش شده و از مسافر و غیر مسافر از گفتار آن حضرت بهره مـنـد مـى شـدنـد و آن انـدازه کـه عـلمـا و دانـشـمـنـدان از او نـقـل حـدیـث کـرده انـد، از هـیـچـکـس از افـراد خـانـدان آن حـضـرت ، آن انـدازه نـقـل نـکرده اند و راویان و اهل آثار، به قدرى که از او بهره مند شده اند از دیگران بهره مـنـد نـشـده انـد، چـرا کـه دانـشـمـنـدان حدیث شناسى که نام راویان مورد اطمینان از علوم آن حضرت را برشمرده اند ـ با همه اختلاف در عقیده و گفتار ـ به چهار هزار نفر مى رسد و دلایل صدق امامت امام صادق (علیه السلام ) آنچنان آشکار است که قلبها را حیران کرده و زبـان دشـمـن را از اشـکـال تـراشـى و خـرده گـیـرى لال نـمـوده اسـت .
امـام صـادق (عـلیـه السـلام )بـه سـال ۸۳ هـجـرت ۱۷ ربـیـع الاوّل در مـدیـنـه چـشـم بـه جـهـان گـشـود و در (۲۵) مـاه شوّال ، سال ۱۴۸ هجرى در سن ۵۶ سالگى به شهادت رسید.
قـبـر شریفش در قبرستان بقیع واقع در مدینه در کنار قبر پدر و جدّ و عمویش امام حسن مجتبى (علیه السلام ) مى باشد. مادرش اُمّ فَروه نام داشت که دختر قاسم بن محمّد بن ابوبکر است
آن حضرت ۳۴ سال امامت کرد، پدرش امام باقر (علیه السلام ) او را وصىّ خود قرار داد و به طور آشکار، به امامت او تصریح کرد.