تعقیبات مختصه نماز صبح

بدانکه تعقیب نماز صبح،بیش ار سایر نمازهاست،و احادیث در فضیلت خصوص این تعقیب بسیار است. از امیر مؤمنان علیه السّلام روایت شده:ذکر خدا بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب در بدست آوردن روزى،سرعت ‏بخش ‏تر از سفر کردن براى تجارت بر روى زمین است.

از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله روایت شده:هرکه از طلوع صبح،تا طلوع‏ آفتاب،در مصلاّى[محلّ خواندن نماز]خود قرار گیرد،و به تعقیب مشغول باشد،خدا او را از آتش دوزخ برهاند.

از امام باقر علیه السّلام نقل شده:شیطان لشگر روز خویش را از طلوع صبح تا طلوع آفتاب منتشر مى‏ کند،و لشکر شب خویش را از غروب‏ تا بر طرف شدن حمره مغربیّه[سرخى موجود در افق مغرب]بنابراین،در این دو ساعت خدا را بسیار یاد کنید،که در این دو زمان، شیطان آدمى را از ذکر خدا غافل مى‏ کند.

به سند صحیح روایت شده که امام رضا علیه السّلام در خراسان،هنگامى که نماز صبح را به جاى مى‏ آوردند،تا طلوع آفتاب در مصلاّى خویش مى‏ نشستند،و مشغول تعقیب بودند،آنگاه کیسه چرمى براى‏ آن حضرت مى‏ آوردند،که در آن چند مسواک بود،به یک‏ یک آنها مسواک مى ‏کردند،سپس مقدارى کندر مى ‏جویدند، پس از آن قرآن تلاوت مى‏ کردند.

از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله روایت شده:هرکه از طلوع صبح تا طلوع آفتاب مشغول‏ تعقیب باشد،ثواب حجّ براى او نوشه مى‏ شود.

در حدیث قدسى وارد شده:حق تعالى مى‏ فرماید:اى فرزند آدم‏ مرا پس از صبح یک ساعت،و پس از عصر یک ساعت یاد کن،تا همه کارهاى مهمّ تو را کفایت کنم.

اما تعقیبات مختصّ به صبح:

اول:ابن بابویه به سند معتبر،از امام باقر علیه السّلام روایت کرده:هرکه پس از نماز صبح هفتاد مرتبه از خدا طلب آمرزش مى ‏کنم ‏و بسوى او باز میگردم بگوید،خدا او را بیامرزد،هرچند در آن روز هفتاد هزار گناه مرتکب شود،و در روایت دیگرى‏ آمده است هفتصد گناه.

دوم: همچنین ابن بابویه به سند صحیح و سندهاى معتبر از امیر مؤمنان علیه السّلام روایت کرده: هرکه پس از نماز صبح یازده مرتبه سوره توحید را بخواند،در آن روز على‏رغم شیطان گناهى بر او نوشته نمى ‏شود در«بلد الأمین»از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله روایت کرده:هرکه توحید را هر روز ده مرتبه بخواند،در آن روز هر مقدار شیطان‏ بکوشد که گناهى بر او نوشته شود نوشته نمى‏ شود.

سوّم:کلینى به سند صحیح از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:هرکه‏ پس از نماز صبح صد مرتبه بگوید:
ماشآءاللّهُ کانَ وَلاحَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
آنچه خدا خواست شد،جنبش و نیرویى نیست مگر به خداى والاى بزرگ.
در آن روز هیچ مکروهى نبیند.این معنا را شیخ طوسى و دیگران نیز در کتب دعاى خویش ذکر کرده‏ اند.