حق هم نشین

وأما حق الجلیس فأن تلین له کنفک و تطیب له جانبک وتنصفه فى مجاراه اللفظ و لا تغرق فى نزع اللحظ إذا لحظت وتقصد فى اللفظ إلى إفهامه إذا لفظت وإن کنت الجلیس إلیه کنت فى القیام عنه بالخیار وإن کان الجالس إلیک کان بالخیار ولا تقوم الا باذنه و لا قوه إلا بالله.

ترجمه:

اما حق هم مجلس و هم نشین بر تو آنست که با کمال خوشروئی پزیرای او شده و با تواضع و طیب خاطر از او استقبال نمائی و اجازه دهی که او هم سخن گوید و تو متکلم وحده نباشی؛ از نگاهای متکبرانه و تحقیر آموز که با گوشه چشم صورت می گیرد پرهیز کن و وقتی سخن میگوئی قسمی سخن بگو که او بفهمد و اگر تو بر او وارد شده ای؛ اختیار با خودت هست که هر وقت بخواهی ترکش کنی و اگر او بر تو وارد شده است؛ اختیار با خودش هست که بخواهد مجالست با ترا ترک
نماید. اما تو بدون اجازهء او در صورتی که او وارد بر تو باشد  حق نداری؛که مجالست او
را ترک نمائی.

نماز برای مهمات

چهار رکعت بجا مى‏آورى،و قنوت و ارکان آن را به نیکى انجام مى‏دهى،در رکعت اول پس از سوره حمد،هفت مرتبه
حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ
و خداوند ما را بس است و چه خوب کارگشایى است
و در رکعت دوم پس از سورّ حمد،هفت مرتبه آیه:
ماشآءَاللَّهُ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ اِنْ تَرَنِ اَنَا اَقَلَّ مِنْکَ مالاً وَ وَلَداً
آنچه خدا خواست شود هیچ نیرویى جز به خداوند نیست اگر ببینى که من در مال و فرزند از تو کمتر
و در رکعت سوم پس از سوره حمد،هفت مرتبه: لا اله الاّ انت سبحانک انّى کنت من الظّالمین.و در رکعت چهارم بعد از سوره حمد هفت مرتبه‏ افوّض امرى الى اللّه انّ اللّه بصیر بالعباد.سپس حاجت خود را بخواه.

دعای سی و دوم: اعتراف به گناه

نیایش، در باره خود پس از انجام نماز شب، در مقام اعتراف به گناه

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السّلَامُ بَعْدَ الْفَرَاغِ مِنْ صَلَاهِ اللّیْلِ لِنَفْسِهِ فِی الِاعْتِرَافِ بِالذّنْبِ

 

اللّهُمّ یَا ذَا الْمُلْکِ الْمُتَأَبّدِ بِالْخُلُودِ
وَ السّلْطَانِ الْمُمْتَنِعِ بِغَیْرِ جُنُودٍ وَ لَا أَعْوَانٍ.
وَ الْعِزّ الْبَاقِی عَلَى مَرّ الدّهُورِ وَ خَوَالِی الْأَعْوَامِ وَ مَوَاضِی الْأَزمَانِ وَ الْأَیّامِ‏
عَزّ سُلْطَانُکَ عِزّاً لَا حَدّ لَهُ بِأَوّلِیّهٍ، وَ لَا مُنْتَهَى لَهُ بِ‏آخِرِیّهٍ
وَ اسْتَعْلَى مُلْکُکَ عَلُوّاً سَقَطَتِ الْأَشْیَاءُ دُونَ بُلُوغِ أَمَدِهِ‏
وَ لَا یَبْلُغُ أَدْنَى مَا اسْتَأْثَرْتَ بِهِ مِنْ ذَلِکَ أَقْصَى نَعْتِ النّاعِتِینَ.
ضَلّتْ فِیکَ الصّفَاتُ، وَ تَفَسّخَتْ دُونَکَ النّعُوتُ، وَ حَارَتْ فِی کِبْرِیَائِکَ لَطَائِفُ الْأَوْهَامِ‏
کَذَلِکَ أَنْتَ اللّهُ الْأَوّلُ فِی أَوّلِیّتِکَ، وَ عَلَى ذَلِکَ أَنْتَ دَائِمٌ لَا تَزُولُ‏
وَ أَنَا الْعَبْدُ الضّعِیفُ عَمَلًا، الْجَسِیمُ أَمَلًا، خَرَجَتْ مِنْ یَدِی أَسْبَابُ الْوُصُلَاتِ إِلّا مَا وَصَلَهُ رَحْمَتُکَ، وَ تَقَطّعَتْ عَنّی عِصَمُ الْ‏آمَالِ إِلّا مَا أَنَا مُعْتَصِمٌ بِهِ مِنْ عَفْوِکَ‏
قَلّ عِنْدِی مَا أَعْتَدّ بِهِ مِنْ طَاعَتِکَ، و کَثُرَ عَلَیّ مَا أَبُوءُ بِهِ مِنْ مَعْصِیَتِکَ وَ لَنْ یَضِیقَ عَلَیْکَ عَفْوٌ عَنْ عَبْدِکَ وَ إِنْ أَسَاءَ، فَاعْفُ عَنّی.
اللّهُمّ وَ قَدْ أَشْرَفَ عَلَى خَفَایَا الْأَعْمَالِ عِلْمُکَ، وَ انْکَشَفَ کُلّ مَسْتُورٍ دُونَ خُبْرِکَ، وَ لَا تَنْطَوِی عَنْکَ دَقَائِقُ الْأُمُورِ، وَ لَا تَعْزُبُ عَنْکَ غَیّبَاتُ السّرَائِرِ
وَ قَدِ اسْتَحْوَذَ عَلَیّ عَدُوّکَ الّذِی اسْتَنْظَرَکَ لِغَوَایَتِی فَأَنْظَرْتَهُ، وَ اسْتَمْهَلَکَ إِلَى یَوْمِ الدّینِ لِإِضْلَالِی فَأَمْهَلْتَهُ.
فَأَوْقَعَنِی وَ قَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ مِنْ صَغَائِرِ ذُنُوبٍ مُوبِقَهٍ، وَ کَبَائِرِ أَعْمَالٍ مُرْدِیَهٍ حَتّى إِذَا قَارَفْتُ مَعْصِیَتَکَ، وَ اسْتَوْجَبْتُ بِسُوءِ سَعْیِی سَخْطَتَکَ، فَتَلَ عَنّی عِذَارَ غَدْرِهِ، وَ تَلَقّانِی بِکَلِمَهِ کُفْرِهِ، وَ تَوَلّى الْبَرَاءَهَ مِنّی، وَ أَدْبَرَ مُوَلّیاً عَنّی، فَأَصْحَرَنِی لِغَضَبِکَ فَرِیداً، وَ أَخْرَجَنِی إِلَى فِنَاءِ نَقِمَتِکَ طَرِیداً.
لَا شَفِیعٌ یَشْفَعُ لِی إِلَیْکَ، وَ لَا خَفِیرٌ یُؤْمِنُنِی عَلَیْکَ، وَ لَا حِصْنٌ یَحْجُبُنِی عَنْکَ، وَ لَا مَلَاذٌ أَلْجَأُ إِلَیْهِ مِنْکَ.
فَهَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِکَ، وَ مَحَلّ الْمُعْتَرِفِ لَکَ، فَلَا یَضِیقَنّ عَنّی فَضْلُکَ، وَ لَا یَقْصُرَنّ دُونِی عَفْوُکَ، وَ لَا أَکُنْ أَخْیَبَ عِبَادِکَ التّائِبِینَ، وَ لَا أَقْنَطَ وُفُودِکَ الْ‏آمِلِینَ، وَ اغْفِرْ لِی، إِنّکَ خَیْرُ الْغَافِرِینَ.
اللّهُمّ إِنّکَ أَمَرْتَنِی فَتَرَکْتُ، وَ نَهَیْتَنِی فَرَکِبْتُ، وَ سَوّلَ لِیَ الْخَطَاءَ خَاطِرُ السّوءِ فَفَرّطْتُ.
وَ لَا أَسْتَشْهِدُ عَلَى صِیَامِی نَهَاراً، وَ لَا أَسْتَجِیرُ بِتَهَجّدِی لَیْلًا، وَ لَا تُثْنِی عَلَیّ بِإِحْیَائِهَا سُنّهٌ حَاشَا فُرُوضِکَ الّتِی مَنْ ضَیّعَهَا هَلَکَ.
وَ لَسْتُ أَتَوَسّلُ إِلَیْکَ بِفَضْلِ نَافِلَهٍ مَعَ کَثِیرِ مَا أَغْفَلْتُ مِنْ وَظَائِفِ فُرُوضِکَ، وَ تَعَدّیْتُ عَنْ مَقَامَاتِ حُدُودِکَ إِلَى حُرُمَاتٍ انْتَهَکْتُهَا، وَ کَبَائِرِ ذُنُوبٍ اجْتَرَحْتُهَا، کَانَتْ عَافِیَتُکَ لِی مِنْ فَضَائِحِهَا سِتْراً.
وَ هَذَا مَقَامُ مَنِ اسْتَحْیَا لِنَفْسِهِ مِنْکَ، وَ سَخِطَ عَلَیْهَا، وَ رَضِیَ عَنْکَ، فَتَلَقّاکَ بِنَفْسٍ خَاشِعَهٍ، وَ رَقَبَهٍ خَاضِعَهٍ، وَ ظَهْرٍ مُثْقَلٍ مِنَ الْخَطَایَا وَاقِفاً بَیْنَ الرّغْبَهِ إِلَیْکَ وَ الرّهْبَهِ مِنْکَ.
وَ أَنْتَ أَوْلَى مَنْ رَجَاهُ، وَ أَحَقّ مَنْ خَشِیَهُ وَ اتّقَاهُ، فَأَعْطِنِی یَا رَبّ مَا رَجَوْتُ، وَ آمِنّی مَا حَذِرْتُ، وَ عُدْ عَلَیّ بِعَائِدَهِ رَحْمَتِکَ، إِنّکَ أَکْرَمُ الْمَسْئُولِینَ.
اللّهُمّ وَ إِذْ سَتَرْتَنِی بِعَفْوِکَ، وَ تَغَمّدْتَنِی بِفَضْلِکَ فِی دَارِ الْفَنَاءِ بِحَضْرَهِ الْأَکْفَاءِ، فَأَجِرْنِی مِنْ فَضِیحَاتِ دَارِ الْبَقَاءِ عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ مِنَ الْمَلَائِکَهِ الْمُقَرّبِینَ، وَ الرّسُلِ الْمُکَرّمِینَ، وَ الشّهَدَاءِ وَ الصّالِحِینَ، مِنْ جَارٍ کُنْتُ أُکَاتِمُهُ سَیّئَاتِی، وَ مِنْ ذِی رَحِمٍ کُنْتُ أَحْتَشِمُ مِنْهُ فِی سَرِیرَاتِی.
لَمْ أَثِقْ بِهِمْ رَبّ فِی السّتْرِ عَلَیّ، وَ وَثِقْتُ بِکَ رَبّ فِی الْمَغْفِرَهِ لِی، وَ أَنْتَ أَوْلَى مَنْ وُثِقَ بِهِ، وَ أَعْطَى مَنْ رُغِبَ إِلَیْهِ، وَ أَرْأَفُ مَنِ اسْتُرْحِمَ، فَارْحَمْنِی.
اللّهُمّ وَ أَنْتَ حَدَرْتَنِی مَاءً مَهِیناً مِنْ صُلْبٍ مُتَضَایِقِ الْعِظَامِ، حَرِجِ الْمَسَالِکِ إِلَى رَحِمٍ ضَیّقَهٍ سَتَرْتَهَا بِالْحُجُبِ، تُصَرّفُنِی حَالًا عَنْ حَالٍ حَتّى انْتَهَیْتَ بِی إِلَى تَمَامِ الصّورَهِ، وَ أَثْبَتّ فِیّ الْجَوَارِحَ کَمَا نَعَتّ فِی کِتَابِکَ نُطْفَهً ثُمّ عَلَقَهً ثُمّ مُضْغَهً ثُمّ عَظْماً ثُمّ کَسَوْتَ الْعِظَامَ لَحْماً، ثُمّ أَنْشَأْتَنِی خَلْقاً آخَرَ کَمَا شِئْتَ.
حَتّى إِذَا احْتَجْتُ إِلَى رِزْقِکَ، وَ لَمْ أَسْتَغْنِ عَنْ غِیَاثِ فَضْلِکَ، جَعَلْتَ لِی قُوتاً مِنْ فَضْلِ طَعَامٍ وَ شَرَابٍ أَجْرَیْتَهُ لِأَمَتِکَ الّتِی أَسْکَنْتَنِی جَوْفَهَا، وَ أَوْدَعْتَنِی قَرَارَ رَحِمِهَا.
وَ لَوْ تَکِلُنِی یَا رَبّ فِی تِلْکَ الْحَالَاتِ إِلَى حَوْلِی، أَوْ تَضْطَرّنِی إِلَى قُوّتِی لَکَانَ الْحَوْلُ عَنّی مُعْتَزِلًا، وَ لَکَانَتِ الْقُوّهُ مِنّی بَعِیدَهً.
فَغَذَوْتَنِی بِفَضْلِکَ غِذَاءَ الْبَرّ اللّطِیفِ، تَفْعَلُ ذَلِکَ بِی تَطَوّلًا عَلَیّ إِلَى غَایَتِی هَذِهِ، لَا أَعْدَمُ بِرّکَ، وَ لَا یُبْطِئُ بِی حُسْنُ صَنِیعِکَ، وَ لَا تَتَأَکّدُ مَعَ ذَلِکَ ثِقَتِی فَأَتَفَرّغَ لِمَا هُوَ أَحْظَى لِی عِنْدَکَ.
قَدْ مَلَکَ الشّیْطَانُ عِنَانِی فِی سُوءِ الظّنّ وَ ضَعْفِ الْیَقِینِ، فَأَنَا أَشْکُو سُوءَ مُجَاوَرَتِهِ لِی، وَ طَاعَهَ نَفْسِی لَهُ، وَ أَسْتَعْصِمُکَ مِنْ مَلَکَتِهِ، وَ أَتَضَرّعُ إِلَیْکَ فِی صَرْفِ کَیْدِهِ عَنّی.
وَ أَسْأَلُکَ فِی أَنْ تُسَهّلَ إِلَى رِزْقِی سَبِیلًا، فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَى ابْتِدَائِکَ بِالنّعَمِ الْجِسَامِ، وَ إِلْهَامِکَ الشّکْرَ عَلَى الْإِحْسَانِ وَ الْإِنْعَامِ، فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ سَهّلْ عَلَیّ رِزْقِی، وَ أَنْ تُقَنّعَنِی بِتَقْدِیرِکَ لِی، وَ أَنْ تُرْضِیَنِی بِحِصّتِی فِیمَا قَسَمْتَ لِی، وَ أَنْ تَجْعَلَ مَا ذَهَبَ مِنْ جِسْمِی وَ عُمُرِی فِی سَبِیلِ طَاعَتِکَ، إِنّکَ خَیْرُ الرّازِقِینَ.
اللّهُمّ إِنّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ نَارٍ تَغَلّظْتَ بِهَا عَلَى مَنْ عَصَاکَ، وَ تَوَعّدْتَ بِهَا مَنْ صَدَفَ عَنْ رِضَاکَ، وَ مِنْ نَارٍ نُورُهَا ظُلْمَهٌ، وَ هَیّنُهَا أَلِیمٌ، وَ بَعِیدُهَا قَرِیبٌ، وَ مِنْ نَارٍ یَأْکُلُ بَعْضَهَا بَعْضٌ، وَ یَصُولُ بَعْضُهَا عَلَى بَعْضٍ.
وَ مِنْ نَارٍ تَذَرُ الْعِظَامَ رَمِیماً، وَ تَسقِی أَهْلَهَا حَمِیماً، وَ مِنْ نَارٍ لَا تُبْقِی عَلَى مَنْ تَضَرّعَ إِلَیْهَا، وَ لَا تَرْحَمُ مَنِ اسْتَعْطَفَهَا، وَ لَا تَقْدِرُ عَلَى التّخْفِیفِ عَمّنْ خَشَعَ لَهَا وَ اسْتَسْلَمَ إِلَیْهَا تَلْقَى سُکّانَهَا بِأَحَرّ مَا لَدَیْهَا مِنْ أَلِیمِ النّکَالِ وَ شَدِیدِ الْوَبَالِ‏
وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ عَقَارِبِهَا الْفَاغِرَهِ أَفْوَاهُهَا، وَ حَیّاتِهَا الصّالِقَهِ بِأَنْیَابِهَا، وَ شَرَابِهَا الّذِی یُقَطّعُ أَمْعَاءَ وَ أَفْئِدَهَ سُکّانِهَا، وَ یَنْزِعُ قُلُوبَهُمْ، وَ أَسْتَهْدِیکَ لِمَا بَاعَدَ مِنْهَا، وَ أَخّرَ عَنْهَا.
اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَجِرْنِی مِنْهَا بِفَضْلِ رَحْمَتِکَ، وَ أَقِلْنِی عَثَرَاتِی بِحُسْنِ إِقَالَتِکَ، وَ لَا تَخْذُلْنِی یَا خَیْرَ الْمُجِیرِینَ‏
اللّهُمّ إِنّکَ تَقِی الْکَرِیهَهَ، وَ تُعْطِی الْحَسَنَهَ، وَ تَفْعَلُ مَا تُرِیدُ، وَ أَنْتَ عَلَى کُلّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، إِذَا ذُکِرَ الْأَبْرَارُ، وَ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، مَا اخْتَلَفَ اللّیْلُ وَ النّهَارُ، صَلَاهً لَا یَنْقَطِعُ مَدَدُهَا، وَ لَا یُحْصَى عَدَدُهَا، صَلَاهً تَشْحَنُ الْهَوَاءَ، وَ تَمْلَأُ الْأَرْضَ وَ السّمَاءَ.
صَلّى اللّهُ عَلَیْهِ حَتّى یَرْضَى، وَ صَلّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بَعْدَ الرّضَا، صَلَاهً لَا حَدّ لَهَا وَ لَا مُنْتَهَى، یَا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ.

 

ترجمه :
خدایا اى صاحب پادشاهیئى که جاودانه دائم است، و سلطنتى که خود بدون سپاه و پشتیبانها نیرومند است، و عزتى که بر مرور دهور و سالهاى گذشته و زمانهاى در نوشته باقى است. سلطنتت چنان غالب است که محدود به آغاز و انجام نیست. و پادشاهیت چنان بلند پایه است که همه چیز از رسیدن به کنه آن فرو مانده است. و منتهاى توصیف واصفان، به نازلترین مرتبه از آن رفعت که به خود تخصیص داده‏اى نمى‏رسد. کاروان اوصاف در بیان عظمتت به گمراهى افتاده و رشته نعتها در پیشگاه تو از هم بگسیخته، و لطائف تصورات در مقام کبریائیت سرگردان شده‏اند تو اى خداى ازلى – در ازلیتت چنان بوده‏اى، و تو – اى خداى جاودان بى‏زوال بر همین منوال خواهى بود. و من آن بنده کم کار پرآرزویم که اسباب وصول به سعادت از کفم بیرون رفته، جز آن سبب که رحمت تو آن را در پیوسته و رشته‏هاى امید از جانم بگسیخته جز آن رشته عفو تو که بدان در آویخته‏ام، مرا از طاعت چیزى که به حساب آرم اندک، و از معصیت آنچه بر دوش دارم بسیار است و در گذشتن از بنده‏ات بر تو دشوار نیست اگر چه بد کرده باشد پس از من در گذر.
خدایا علم تو بر کارهاى نهانى مشرف است، و هر پوشیده‏اى در برابر آگاهى تو آشکار است، و دقایق امور از نظرت مکتوم نیست، و رازهاى نهانى از تو پنهان نمى‏ماند و تو عالم و ناظرى که آن دشمن دیرینه‏ات که براى گمراه کردن من از تو مهلت طلبید و تو او را مهلت دادى، و براى منحرف کردن من تا روز قیامت از تو فرصت خواست و تو او را فرصت دادى، بر من چیره گشت، و در همان حال که از گناهان خرد هلاک کننده، و معصیتهاى بزرگ کشنده بسوى تو همى گریختم، مرا بر زمین زد و از وصول به پناهگاه عصمت و سنگر حفظ و حراست تو باز داشت، تا چون به معصیت تو آلوده شدم و به سوء عمل خود مستوجب خشم تو گشتم، عنان حیله خود را از من برتافت، و انکار خود را در مقابل رفتار من اعلام کرد، و از من بیزارى جست، و پشت به من کرده به راه افتاد. پس مرا در بیابان گمراهى در معرض غضب تو تنها گذاشت، و به ساحت انتقام تو به حالتى در آورد که نه شفیعى نزد تو از من شفاعت مى‏کند، و نه پناه دهنده‏اى مرا در برابر تو ایمن مى‏سازد، و نه قلعه‏اى مرا از تو مانع مى‏شود، و نه پناهگاهى هست که از تو به آن پناه برم. پس اکنون مقام من در پیشگاه تو مقام پناه آورنده به تو و محل معترف به گناه در پیشگاه تو است. پس مبادا که کنف فضل تو از من تنگى گیرد، و جامه عفوت از من کوتاهى نماید. و من بى‏نصیب‏ترین بندگان تائب تو و ناامیدترین واردین امیدوار تو گردم. و مرا بیامرز زیرا که تو بهترین آمرزندگانى .
خدایا تو مرا فرمان دادى، پس من امر ترا فرو گذاشتم، و مرا نهى کردى، پس مناهى ترا مرتکب شدم، و اندیشه بد، گناه را در نظرم بیاراست، پس در اجتناب آن تقصیر کردم. و هیچ روز را به روزه بسر نبرده‏ام که آن را گواه خود سازم، و هیچ شب را به تهجد نگذاشته‏ام که آن را وسیله زینهار خود قرار دهم، و هیچ سنت را احیاء نکرده‏ام که از جانب آن مورد ستایش واقع شوم، جز فرائضى که هر که آن را ترک کند هلاک شود، و هیچ نافله‏اى در خور اعتبار و قابل شمار ندارم که آن را و سیله تقرب خود قرار دهم. با آنکه بسیارى از آداب و شروط فرائض تو را به غفلت سپرده‏ام و از بسیارى پایگاههاى حدود تو تجاوز کرده‏ام، و به هتک حرمتها و ارتکاب گناهان بزرگى پیوسته‏ام که تنها عافیت تو در برابر رسوائى‏هایش حافظ و ساتر من بوده است و این مقام من مقام کسى است که به علت شرمسارى از تو، نفس خود را از کارهاى ناشایسته باز داشته و بر نفس خود خشم گرفته و از مشیت و قضاء تو خشنود شده تا با دلى خاشع و گردنى خاضع و پشتى از خطاها گرانبار به پیشواز کرم تو آمده، در حالى که میان بیم و امید به پا ایستاده و تو شایسته‏تر کسى هستى که به او امید ورزد و سزاوارتر کسى هستى که از او بترسد و بپرهیزد. پس اى پروردگار من، آنچه را به آن امیدوارم بمن عطا کن. و از آنچه بیم دارم مرا ایمن ساز، وصله رحمتت را بمن تفضل فرماى زیرا که تو کریم‏ترین مسئولینى .
خدایا اکنون که مرا به پرده عفوت مستور ساختى، و در سراى فنا در حضور امثال و اقران به خلعت فضل خود پوشیدى، پس مرا از رسوایى‏هاى سراى بقاء در توققگاه‏هاى حضار و تماشائیان: از فرشتگان مقرب، و پیغمبران مکرم و از همسایه‏اى که بدى‏هایم را از او مى‏پوشیدم، و از خویشاوندى که در کارهاى پنهانى خود از او شرم مى‏داشتم، پناه ده.
پروردگارا، من به رازپوشى ایشان اطمینان نکردم، و بتو – اى پروردگار من – در آمرزش خود اعتماد کردم، و تو سزاوارتر کسى هستى که به او اعتماد کنند و بخشنده‏تر کسى هستى که به او رو آورند. و مهربانتر کسى هستى که از او مهربانى جویند، پس بر من رحمت آور.
خدایا تو مرا در صورت آبى بى‏مقدار از صلبى داراى استخوانهاى بهم پیوسته و درهم فشرده و راه‏هائى باریک و تنگ به تنگناى رحمى که آن را به پرده‏ها پوشیده‏اى، سرازیر کردى – در حالى که مرا از حالى به حال دیگر مى‏گرداندى، تا آنگاه که به کمال صورت رساندى. و در نقشى کامل بیاراستى و شبکه اعضاء را در پیکر من برقرار کردى، و چنانکه در کتاب خود توصیف کرده‏اى: در آغاز به صورت نطفه، سپس علقه و آنگاه مضغه و بعد از آن به صورت استخوان آفریدى، سپس استخوانها را به گوشت پوشانیدى، و آنگاه مرا چنانکه خود خواستى به مرحله دیگرى از آفرینش در آوردى. تا در آن دوران که به رزق تو نیازمند شدم، و از فریاد رسى و دستگیرى فضیلت بى‏نیاز نبودم، از مازاد خوردنى و آشامیدنى کنیز خود که مرا در اندرون او مسکن دادى، و در نهاد رحمش ودیعت نهادى قوتى برایم تعیین کردى. و اگر مرا – اى پروردگار من – در این احوال به تدبیر خودم وا مى‏گذاشتى، و به نیروى خویشتنم ملجأ مى‏ساختى، هر آینه تدبیر از من برکنار و نیرو از من دور مى‏بود. پس مرا به فضل خود همچون مهربانى با لطف، غذا دادى، و آن همه لطف را – از روى تفضل – تا این پایه که رسیده‏ام همچنان در باره‏ام بجا مى‏آورى: رشته خیر و صله‏ات از من نمى‏گسلد، و حسن انعامت در باره‏ام به تعویق نمى‏افتد. ولى با وجود این، اعتمادم بر تو محکم نمى‏شود، تا کوشش خود را در کارى که نزد تو برایم مفید است مصروف دارم چندانکه شیطان عنان مرا در وادى سوء ظن و ضعف یقین بدست گرفته است. از این رو من از بد همسایگى او نسبت به خود، و از پیروى نفسم از او به نزد تو شکایت مى‏کنم، و از تسلط او در دامن امن تو مى‏آویزم، و در گرداندن مکر او از خویش بسوى تو تضرع و زارى مى‏کنم، و از تو مى‏خواهم که براى تحصیل روزیم راهى آسان فراهم سازى. پس سپاس ترا بر آنکه نعمتهاى بزرگ را در باره من آغاز کردى، و شکر احسان و انعام را بمن الهام فرمودى. پس بر محمد و آلش رحمت فرست و روزیم را بر من سهل و آسان ساز. و از تو مى‏خواهم که مرا به حد و اندازه‏اى که خود برایم تعیین کرده‏اى خرسند سازى، و به سهم خودم در آنچه برایم قسمت فرموده‏اى، خشنود گردانى، و آنچه را از نیروى بدن و ایام عمرم صرف شده در راه طاعت خود محسوب دارى، زیرا که تو بهترین روزى دهندگانى.
خدایا من بتو پناه مى‏برم از آتشى که آن را وسیله سختگیرى بر گنهکاران ساخته‏اى و منحرفین از شاهراه رضاى خود را بوسیله آن تهدید کرده‏اى. و بتو پناه مى‏برم از آتشى که روشنیش تاریکى، و ملایمش دردناک و دورش نزدیک است و از آتشى که قسمتى از آن قسمت دیگر را مى‏خورد و پاره‏اى از آن بر پاره دیگر حمله مى‏برد. و از آتشى که استخوانها را مى‏پوساند و ساکنین خود را از آب جوشان سیراب مى‏سازد، و از آتشى که بر زارى کنندگانش ابقاء نمى‏کند، و بر مهرجویانش رحم نمى‏آورد، و بر تخفیف از کسى که برایش خضوع کند و در برابرش تسلیم شود، قادر نیست. آتشى که ساکنین خود را با سوزنده‏ترین عقاب دردناک خود و با مصیبت سخت استقبال مى‏کند. و بتو پناه مى‏برم از کژدم‏هاى کام گشوده و مارهاى نیش زننده‏اش و از آشامیدنیش که امعاء و احشاء ساکنینش را پاره پاره مى‏کند، و دلهاشان را از جاى بر مى‏کند. و از تو هدایت مى‏طلبم به آنچه مرا از آن دور سازد، و باز پس دارد، خدایا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا به فضل رحمت خود از آن آتش پناه ده، و به حسن عفو خود از لغزشهایم در گذر، و مرا خوار مساز. اى بهترین پناه دهندگان. زیرا، تو بندگان را از مکروه نگاه مى‏دارى و خوبى را عطا مى‏کنى و هر چه بخواهى بجا مى‏آورى، و تو بر هر کار قدرت بى‏پایان دارى .
خدایا هر زمان که نیکان یاد کرده شوند، بر محمد و آلش رحمت فرست، و تا شب و روز از پس هم درآیند بر محمد و آلش چنان رحمتى فرست که دنباله‏اش قطع نشود، و شماره‏اش به احصاء در نیاید، چنان رحمتى که هوا را پر کند، و زمین و آسمان را بیاگند. خداى بر او رحمت فرستد تا آن زمان که او از تواتر رحمت راضى شود، و پس از راضى شدنش همچنان فیض رحمت را بر او گسترده دارد. چنان رحمتى که حد و پایان برایش نباشد. اى بخشنده‏تر بخشندگان