احادیثی از امام رضا علیه السلام

لاتدعوا العمـل الصالـح و الاجتهاد فى العباده اتکالا على حب آل محمد علیهم السلام ولا تدعوا حبّ آل محمـد علیهم السلام لامرهـم اتّکـالاً علـى العبـاده فـانـّه لایقـبل احـدهـمـا دون الاخر.
امام رضا علیه السلام فرمود :
مبادا اعمال نیک را به اتکاى دوستى آل محمد علیهم السلام رها کنید؛ و مبادا دوستى آل محمد علیهم السلام را به اتکاى اعمال صالح از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از ایـن دو، به تنهایى پذیرفته نمى شود .(۱)
خمـسٌ مـن لـم تکـن فیه فلا تـرجـوه لشـىءٍ مـن الـدنیـا و الاخـره من لم تعرف الوثاقه فى ارومته و الکرم فى طباعه والرصانه فى خلقه والنبل فى نفسه و المخافه لربّه .
امام رضا علیه السلام فرمود:
پنج صفت است که در هر کس نباشد امید چیزى از دنیا و آخرت به او نداشته باشید:
ـ کسى که در نهادش اعتماد نبینى
ـ کسى که در سرشتـش کرم نیابـى
ـ کسـى که در آفرینشـش استـوارى نبینى
ـ کسى که در نفسش نجابت نیابى
ـ کسى که از خدایش بیمناک نباشد.(۲)
مَن رَضى عن الله تعالى بالقَلیل مِن الرّزق رضَى الله منه بالقَلیل مِنَ العَمل. (۳)
امام رضا علیه السلام فرمود:
هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.
اصحاب السلطان بـالحَذر، وَ الصـّدّیق بـالتّـواضُع، وَ العدوّ بـالتّحـــرُز، وَ العامّه بالبشـر.(۴)
امام رضا علیه السلام فرمود:
– از سلطان و زمامـدار دوری کن
– و با دوست با تواضع و فروتنی؛
– و با دشمـن بـا احتیـاط  و اجتناب؛
– و بـا مـردم بـا روى خـوش رفتار کن .
تزاوَرُوا تحـابـوا و تصـافحُـوا ولا تحـاشمـوا .(۵)
امام رضا علیه السلام فرمود:
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.

 

 

علیکم بالقَصد فى الْغِنى وَ الْفَقر، وَ الْبرّ مِن القلیل و الکثیر؛ فان الله تبارک و تعالـى یعظم شقّه التـَّمره حتـى یـَأتـى یـَوْم الْقیامه کجبل احـد . (۶)
امام رضا علیه السلام فرمود :
بر شما باد به میانه روى در فقـر و ثروت ؛ و نیکى کردن چه کم و چه زیاد – زیرا خـداوند متعال در روز قیامت یک نصفه خرما را چنان بزرگ نمایـد که ماننـد کـوه احد باشد.

 

 

لیـس شـَىء مِـن اْلاعْمـالِ عنـد الله عزّوجلّ بعدَ الفـرائض أفضل مِن إدْخـالِ السُّرور علَى المؤمن. (۷)
امام رضا علیه السلام فرمود:
بعد از انجام واجبات، کارى بهتر از ایجاد خـوشحالى براى مومن، نزد خداوند بزرگ نیست.
مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیامه.(۸)
امام رضا علیه السلام فرمود:
هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.
أحسـن الظّن بالله فانّ مَن حسـن ظنّه بالله کان عنـد ظنّه ، وَ مَن رَضى باْلقَلیل مِنَ الرّزق قُبلَ مِنه الیَسیر مِن العمل، وَ مَن رَضى بالیَسیر مِن الحلال خفّت مؤونته و نعم اهله ، وَ بصّره الله دار الدّنـیا وَ دَواءهـا، وَ أخـرَجه منها سـالِماً إلى دارالسّلام.(۹)
امام رضا علیه السلام فرمود:
به خداوند خوش بین باش، زیرا هر که به خدا خوش بین باشد، خدا با گمان خـوش او همراه است،و هر که به رزق و روزى اندک خشنود باشد، خـداوند به کردار اندک او خشنود باشد ،و هر که به اندک از روزى حلال خشنود باشـد، بارش سبک و خانـواده اش در نعمت باشد،و خـداوند او را به دنیا و دوایـش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دارالسلام بهشت می رساند.
إنّ شـرّ النـّاس مـَن مَنع رفـدَه ، وَ أکل وحـدَه، وَ جلـدَ عبـدَه .(۱۰)
امام رضا علیه السلام فرمود :
به راستـى که بـدترین مردم کسى است که یارى اش را ( از مردم ) باز دارد و تنها بخورد، و افراد تحت امرش را بزند.
عن حـد التـوکل؟ فقـال: أن لاتَخـافَ أحـدً إلاّ الله .(۱۱)
از امام رضا علیه السلام از حقیقت تـوکل سـوال شـد، فرمـود: این که جز خدا از کسـى نترسى.

 

 

انه کـان یقـول لاصحـابه: علیکم بسِلاح اْلانبیاء .
فقیل: وَ ما سلاحُ اْلانبیاء؟ قال: الدعاء .(۱۲)
حضـرت رضا علیه السلام همیشه به اصحاب خـود مـى فـرمود: بر شما باد اسلحه پیامبران .
پرسیدند : اسلحه پیـامبـران چیست؟ فـرمـود: دعا .

 

 

صِلْ رحمک وَ لَـوْ بشَربَه مِن ماءٍ، وَ أفضَل مـا تُوصل بِه الـرّحـِم کفُّ الاذّى عنها .(۱۳)

امام رضا علیه السلام فرمود :
پیوند خـویشـاوندى را برقرار کنید گر چه با جرعه آبى باشد؛ و بهترین پیوند خـویشـاونـدى، خـود دارى از آزار خـویشـاونـدان است.

 

 

لا یتـم عَقل إمـرء مُسلـم حتـّى تکونَ فیه عَشر خِصـال:
– اَلخیــرُ مِنـهُ مـأمــُول،- وَ الشّر منهُ مأمـُون،- یَستکثِر قلیلُ الخیر مِن غیره،- وَ یَستقل کَثیرُ الخیر مـِن نفسه،- لا یسام من طلب الحـوائج الیه،- ولا یمل مـن طلب العلـم طول دهره،- الفقرفى الله احبّ الیه مِن الغنى،- و الذّل فى الله احب الیه مـن العز فى عدوه،- و الخمـول اشهى الیه من الشهره،ثـم قال علیه السلام العاشره و ما العاشره؟
قیل له: ما هى؟
قال علیه السلام: لایرى احدا إلا قال: هو خیر منى و اتقى .(۱۴)
امام رضا علیه السلام فرمود :
عقل شخص مسلمـان تمـام نیست، مگر ایـن که ده خصلت را دارا بـاشـد :
ـ از او امید خیر باشد
ـ از بدى او در امان باشند
ـ خیر اندک دیگرى را بسیار شمارد
ـ خیر بسیار خود را اندک شمارد
ـ هـر چه حـاجت از او خـواهنـد دلتنگ نشـود
ـ در عمر خود از دانش طلبى خسته نشود
ـ فقـر در راه خـدا از تـوانگـرى محبـوبتـر بـاشــد
ـ خـوارى در راه خـدا از عزت بـا دشمنـش محبـوبتـر بـاشــد
ـ گمنـامـى را از پـر نـامـى خـواهـان تـر بـاشـد
ـ سپس فـرمـود: دهمین چیست ؟
پس فـرمـود: کسی را ننگـرد جز ایـن که بگـویـد او از مـن بهتـر و پـرهیزکـارتـــر است.
التّودُّد الىَ النّاس نصفُ العَقل .(۱۵)
امام رضا علیه السلام فرمود:
دوستى با مردم، نیمى از عقل و خرد ورزی است.
مِن أخلاقِ الاَنبیاء التنظف .(۱۶)
امام رضا علیه السلام فرمود :
از اخلاق پیـامبـران، نظافت و پـاکیزگــى است.
الـمستتر بـالـْحسنه یـَعـدلُ سبعین حسنه، وَ الْمذیع بالسّیئه مَخذول، وَ المُستتر بالسّیئَه مغفوُر لَه .(۱۷)
امام رضا علیه السلام فرمود:
پنهان کننده کار نیک ( پاداشش) برابر هفتاد حسنه است، و آشکار کننده کار بد سـر افکنـده است، و پنهان کننـده کـار بـد آمـرزیـده است.
لایکـون الْمُـؤمـن مُـؤمنـاً حتـى تکـون فیه ثلاثُ خصـال:
ـ سنّه من ربّه
ـ وسنّه من نبیّه
ـ و سنّه من ولیّه
فـَامّا السّنه مـِن رَبّه فکتمان سـرّه؛ و امّـا السّنه من نبیّه فمـُداراه النّاس؛ و امّـا السّنه مـن ولیّه فـاصّبـر فـى الْبـأسـاء و الضّـرّاء .(۱۸)
امام رضا علیه السلام فرمود:
مـومـن ، مـومـن واقعى نیست، مگـر آن که سه خصلت در او بـاشــد:
سنتـى از پـروردگـارش و سنتـى از پیـامبـرش و سنتـى از امـامـش. اما سنت پروردگارش، پـوشاندن راز خود است؛ اما سنت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتارى با مردم است؛ اما سنت امامـش، پس صبر کردن در زمان تنگدستـى و پریشان حالى است.

 

 

سئل الامام الرضا علیه السلام: عن عیش الدنیا؟
فقال: سعه المَنزل وَ کثرهُ المُحبّین .(۱۹)
از حضـرت امـام رضا علیه السلام دربـاره خـوشـى در دنیـا سـوال شـد، فـرمـــــود:وسعت منزل و زیادى دوستان.
عن الرّضا علیه السلام:
لیـس لِبخیل راحَه، ولا لِحَسـُود لذه ، وَلا لِملـوک وَفـاء، وَلا لِکَذوب مُــروّه .(۲۰)
امام رضا علیه السلام فرمود:
بخیل را آسایشى نیست ، و حسود را خوشى و لذتى نیست ، و پادشاهان را وفایى نیست ، و دروغگو را مروت و مردانگى نیست

 

منابع:

۱- بحار الانوار،ج ۷۸، ص ۳۴۸٫
۲- تحف العقـول، ص ۴۴۶ / بحارالانوار،ج ۷۸، ص ۳۳۹٫
۳- بحـارالانـوار، ج ۷۸، ص ۳۵۷٫
۴- بحارالانوار،ج ۷۸، ص ۳۵۶٫
۵- بحارالانوار،ج ۷۸، ص ۳۴۷٫
۶- بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۴۶٫
۷- بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۴۷٫
۸- اصول کافى، ج ۳، ص ۲۶۸٫
۹- تحف العقول، ص ۴۴۹٫
۱۰- تحف العقول، ص ۴۴۸٫
۱۱- تحف العقول، ص ۴۴۵٫
۱۲- اصـول کـافـى، ج ۴، ص ۲۱۴٫
۱۳- تحف العقول، ص ۴۴۵٫
۱۴- تحف العقول، ص ۴۴۳٫
۱۵- تحف العقول، ص ۴۴۳٫
۱۶- تحف العقول، ص ۴۴۲٫
۱۷- اصول کافى،ج ۴، ص ۱۶۰٫
۱۸- اصـول کـافـى، ج ۳، ص ۳۳۹ / تحف العقـــول، ص ۴۴۲٫
۱۹- بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۱۵۲٫
۲۰- تحف العقول، ص۴۵۰

منبع: تبیان

دعای پنجاه و چهارم: گشایش اندوه

نیایش، در طلب گشایش اندوه‏ها

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السّلَامُ فِی اسْتِکْشَافِ الْهُمُومِ

 

یَا فَارِجَ الْهَمّ، وَ کَاشِفَ الْغَمّ، یَا رَحْمَانَ الدّنْیَا وَ الْ‏آخِرَهِ وَ رَحِیمَهُمَا، صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ، وَ افْرُجْ هَمّی، وَ اکْشِفْ غَمّی.
یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ، اعْصِمْنِی وَ طَهّرْنِی، وَ اذْهَبْ بِبَلِیّتِی. وَ اقْرَأْ آیَهَ الْکُرْسِیّ وَ الْمُعَوّذَتَیْنِ وَ قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ، وَ قُلْ‏
اللّهُمّ إِنّی أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدّتْ فَاقَتُهُ، وَ ضَعُفَتْ قُوّتُهُ، وَ کَثُرَتْ ذُنُوبُهُ، سُؤَالَ مَنْ لَا یَجِدُ لِفَاقَتِهِ مُغِیثاً، وَ لَا لِضَعْفِهِ مُقَوّیاً، وَ لَا لِذَنْبِهِ غَافِراً غَیْرَکَ، یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ أَسْأَلُکَ عَمَلًا تُحِبّ بِهِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَ یَقِیناً تَنْفَعُ بِهِ مَنِ اسْتَیْقَنَ بِهِ حَقّ الْیَقِینَ فِی نَفَاذِ أَمْرِکَ.
اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ، وَ اقْبِضْ عَلَى الصّدْقِ نَفْسِی، وَ اقْطَعْ مِنَ الدّنْیَا حَاجَتِی، وَ اجْعَلْ فِیمَا عِنْدَکَ رَغْبَتِی شَوْقاً إِلَى لِقَائِکَ، وَ هَبْ لِی صِدْقَ التّوَکّلِ عَلَیْکَ.
أَسْأَلُکَ مِنْ خَیْرِ کِتَابٍ قَدْ خَلَا، وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرّ کِتَابٍ قَدْ خَلَا، أَسْأَلُکَ خَوْفَ الْعَابِدِینَ لَکَ، وَ عِبَادَهَ الْخَاشِعِینَ لَکَ، وَ یَقِینَ الْمُتَوَکّلِینَ عَلَیْکَ، وَ تَوَکّلَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْکَ.
اللّهُمّ اجْعَلْ رَغْبَتِی فِی مَسْأَلَتِی مِثْلَ رَغْبَهِ أَوْلِیَائِکَ فِی مَسَائِلِهِمْ، وَ رَهْبَتِی مِثْلَ رَهْبَهِ أَوْلِیَائِکَ، وَ اسْتَعْمِلْنِی فِی مَرْضَاتِکَ عَمَلًا لَا أَتْرُکُ مَعَهُ شَیْئاً مِنْ دِینِکَ مَخَافَهَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ.
اللّهُمّ هَذِهِ حَاجَتِی فَأَعْظِمْ فِیهَا رَغْبَتِی، وَ أَظْهِرْ فِیهَا عُذْرِی، وَ لَقّنّی فِیهَا حُجّتِی، وَ عَافِ فِیهَا جَسَدِی.
اللّهُمّ مَنْ أَصْبَحَ لَهُ ثِقَهٌ أَوْ رَجَاءٌ غَیْرُکَ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ وَ أَنْتَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی فِی الْأُمُورِ کُلّهَا، فَاقْضِ لِی بِخَیْرِهَا عَاقِبَهً، وَ نَجّنِی مِنْ مَضَلّاتِ الْفِتَنِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ.
وَ صَلّى اللّهُ عَلَى سَیّدِنَا مُحَمّدٍ رَسُولِ اللّهِ الْمُصْطَفَى وَ عَلَى آلِهِ الطّاهِرِینَ

 

ترجمه :
اى زداینده اندوه، و اى زایل کننده غم، اى بخشنده در دنیا و آخرت، و مهربان در هر دو سراى، بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و اندوه مرا بر طرف کن، و غمم را بزداى. اى یگانه، اى یکتا، اى بى‏نیاز، اى کسى که نزاده و زائیده نشده، و هیچ همتائى نداشته، مرا نگاه دار و پاک ساز، و گرفتاریم را بر طرف کن .
و آیه الکرسى و معوذتین و قل هو الله احد را بخوان و بگو:
خدایا من از تو مسئلت مى‏کنم، همچون سؤال کسى که احتیاجش سخت، و نیرویش سست، و گناهانش انبوه شده همچون سؤال کسى که براى حاجت خود فریاد رسى، و براى ناتوانیش نیرو دهنده‏اى، و براى گناهش آمرزنده‏اى جز تو نمى‏یابد. اى صاحب جلال و اکرام. توفیق عملى را از تو مى‏خواهم که بوسیله آن هر که آن را بجا آورد او را دوست دارى.
و یقینى را که هر کس در جریان قضاى تو به آن متیقن شود او را بدان وسیله سود دهى.
خدایا، رحمت فرست بر محمد و آل محمد و دلم را بسوى راستى فرا کش، و حاجتم را از دنیا بگسل و رغبتم را از سر شوق به لقایت در آنچه نزد تو است. قرار ده، و صدق توکل بر خویش را بر من ارزانى دار. ترا از خیر سرنوشت گذشته مسئلت مى‏کنم، و از شر آن بتو پناه مى‏برم. ترس عبادتکاران ترا. و عبادت خاشعان در پیشگاه ترا، و یقین توکل کنندگان بر ترا، و توکل مؤمنان بتو را، از تو مسئلت دارم.
خدایا رغبت مرا در مسئلتم مانند رغبت دوستانم در مسئلتهاشان، و ترسم را مانند ترس اولیائت قرار ده، و مرا در خشنودى خود چنان بکار دار که با وجود آن چیزى از دین تو را به علت ترس از آفریده‏اى ترک نکنم.
خدایا این حاجت من است، پس رغبتم را در آن عظیم ساز، و عذر مرا در آن، آشکار گردان. و حجتم را در آن بر زبانم گذار و بدنم را در آن عافیت بخش.
خدایا هر که صبح کند در حالى که به غیر از تو اعتماد و امیدى داشته باشد، پس من صبح کردم. در حالى که اعتماد و امیدم در همه کارها توئى. پس به نیک فرجام‏ترین آنها برایم حکم کن، و مرا به رحمت خود از فتنه‏هاى گمراه کننده نجات بخش. اى مهربانترین مهابانان.
و خداى رحمت فرستد بر سید ما محمد پیغمبر خدا که برگزیده است، و بر آل او که پاکانند.

براى جرب و دمل و قوباء

براى بیمارى گرى و دمل و قوباء:

(و آن جوششى است در بدن،یا خارش‏ بسیار که آن را«داد»نیز گویند.)روایت شده:بر آن بخوانند و نیز آن را نوشته به او بیاویزند:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَ مَثَلُ کَلِمَهٍ خَبیثَهٍ کَشَجَرَهٍ خَبیثَهٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الاَْرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،و مثل سخن پلید همانند درخت پلید است،که از روى زمین کنده شده،براى آن قرارى نیست….[ابراهیم،۲۶]
تا آخر آیه
مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فیها نُعیدُکُمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکُمْ تارَهً اُخْرى اَللَّهُ اَکْبَرُ وَ اَنْتَ لاتُکَبَّرُ اَللَّهُ یَبْقى وَ اَنْتَ لاتَبْقى وَاللَّهُ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ
شما را از خاک آفریدیم،و به آن بازگردانیم،و بار دیگر از آن بیرون آوردیم،خدا بزرگ‏تر است،و تو بزرگ نیستى،خدا باقى است،و تو بقا ندارى،و خدا بر هر چیز تواناست.

تعویذهای تب

دعاى درمان تب:۱-این دعا را که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله به امیر مؤمنان علیه السّلام تعلیم فرمود،بخواند:
اَللّهُمَّ ارْحَمْ جِلْدِىَ الرَّقیقَ وَ عَظْمِىَ الدَّقیقَ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ فَوْرَهِ الْحَریقِ یا اُمَّ مِلْدَمٍ اِنْ کُنْتِ آمَنْتِ بِاللَّهِ فَلا تَاْکُلىِ اللَّحْمَ وَلاتَشْرَبىِ الدَّمَ وَلاتَفُورى مِنَ الْفَمِ وَانْتَقِلى اِلى مَنْ یَزعَمُ اَنَّ مَعَ اللَّهِ اِلهاً آخَرَ فَاِنّى اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
خدایا بر پوست نازکم،و استخون باریکم رحم کن،و از فوران آتش به تو پناه مى‏برم.اى تب اگر ایمان به خدا آورده‏اى پس گوشت را مخور،و خون را منوش،و از دهان مجوش، و به کسى‏که گمان مى‏برد با خدا معبود دیگرى هست منتقل شو،به درستى که من گواهى مى‏دهم اینکه معبودى جز خدا نیست،یگانه‏ است و شریکى ندارد و گواهى مى‏دهم که محمّد بنده و فرستاده اوست.
۲-در صبح و شب،به خواندن دعاى نور،که سلمان از حضرت فاطمه علیها السّلام نقل کرده مواظبت کند،این دعا در«مفاتیح»آمده.۳-روایت شده:ائمه علیهم السّلام تب را به آب سرد معالجه‏ مى‏کردند،پیوسته جامه‏اى را رطوبت مى‏دادند،و بر بدن مى‏گذاشتند.۴-به خطّ مبارک حضرت رضا علیه السّلام دیده شده براى تب به این‏ ترتیب بر سه قطعه کاغذ نوشته شود:قطعه اول:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ لاتَخَفْ اِنَّکَ اَنْتَ الاَْعْلى
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،نترس،به رساتى که تویى برتر
و بر دوّم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ لاتَخَفْ نَجْوَتَ مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،نترس،از قوم ستمکار رهایى یافتى.
و بر سوّم :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الاَْمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،آگاه باشید براى اوست آفرینش و فرمان منزّه است خدا پروردگار جهانیان.
آنگاه بر هر قطع سه مرتبه توحید بخواند،و آن را در سه روز،روزى یکى ببلعد که خوب خواهد شد،ان شاء اللّه تعالى.۵-دگمه‏هاى پیراهن خویش‏ را بگشاید و سر را در پیراهن کند،و اذان و قامه بگوید،و هفت مرتبه سوره حمد بخواند،ان شاء اللّه خوب خواهد شد.۶-از ائمه علیهم السّلام‏ روایت شده:این دعا را بر پوستى و بر تب‏دار بیاویزد:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِعِزَّتِکَ وَ قُدْرَتِکَ وَ سُلْطانِکَ وَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ لا تُسَلِّطَ عَلى فُلانِ بْنِ فُلانٍ شَیْئاً مِمّا خَلَقْتَ بِسُوَّءٍ وَارْحَمْ جِلْدَهُ الرَّقیقَ وَ عَظْمَهُ الدَّقیقَ مِنْ فَوْرَهِ الْحَریقِ اُخْرُجى یا اُمَّ مِلْدَمٍ یا آکِلَهَ اللَّحْمِ وَ شارِبَهَ الدَّمِ حَرُّها و بَرَدُها مِنْ جَهَنَّمَ اِنْ کُنْتِ آمَنْتِ بِاللَّهِ الاَْعْظَمِ اَنْ لاتَاْکُلى لِفُلانِ بنِ فُلانه لَحْماً وَ لاتُمَصّى لَهُ دَماً وَلاتَنْهَکى لَهُ عَظْماً وَلاتُثَوِّرى عَلَیْهِ غَمّاً وَ لاتُهَیِّجى عَلَیْهِ صُداعاً وَانْتَقِلى عَنْ شَعْرِهِ وَ بَشَرِهِ وَ لَحْمِهِ وَ دَمِهِ اِلى مَنْ زَعَمَ اَنَّ مَعَ اللَّهِ اِلهاً آخَرَ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا یُشْرِکُونَ
خدایا از تو مى‏خواهم به‏ عزّتت و قدرتت و سلطنتت و آنچه دانشت به آن احاطه کرده،اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و بر فلان پسر فلان،چیزى را از آنچه به بدى چیره نکنى،و بر پوست نازکش،و استخوان باریکش،از فوران آتش رحم کن،بیرون رو اى تب،اى خورنده گوشت و نوشنده خون که حرارت و سردى‏ات از دوزخ است،اگر به خداى اعظم ایمان آورده باشى،از فلان پسر فلان گوشت مخور،و خون ممک،و استخوان لاغر مکن،و بر او غمى مشوران،و بر او سردردى به هیجان‏ نیاور،و از مویش و پوستش،و گوشتش و خونش به کسى‏که گمان کرده با خدا معبود دیگرى هست منتقل شو، معبودى جز او نیست،منزّه و برتر است از آنچه شریکش سازند
و بعد از عمّا یشرکون اسم یک نفر از اهل کتاب،یا یکى از دشمنان خدا را بنویسد.۷-براى تب بنویسد،و به بازوى راست تب‏دار ببندد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَلْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است‏ ستایش خدا را پروردگار جهانیان…
تا آخر سوره ،
بِسْمِ الِلَّهِ وَ بِالِلَّهِ اَعُوذُ بِکَلِماتِ اللَّهِ التّآمّاتِ کُلِّهَا الَّتى لایُجاوِزُهُنَّ بَرُّ وَلا فاجِرٌ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ ذَرَءَ وَ بَرَءَ وَ مِنْ شَرِّ الْهآمَّهِ وَ السّآمَّهِ وَالْعآمَّهِ وَاللاَّّمَّهِ وَ مِنْ شَرِّ طَوارِقِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ مِنْ شَرِّ فُسّاقِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَهِ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَ مِنْ شَرِّ الشَّیْطانِ وَ شَرَکِهِ وَ مِنْ شَرِّ کُلّ ذى شَرٍّ وَ مِنْ شَرٍّ کُلِّ دآبَّهٍ هُوَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَ اِلَیْکَ اَنَبْنا وَ اِلَیْکَ الْمَصیرُ یا نارُ کُونى بَرْداً وَ سَلاماً عَلى اِبْرهیمَ وَ اَرادُوا بِهِ کَیْداً فَجَعَلْناهُمْ الاَْخْسَرینَ بَرْداً وَ سَلاماً عَلى فُلانِ بْنِ فُلانهَ رَبَّنا لاتُؤ اخِذْنا اِنْ نَسینا اَوْ اَخْطَاْنا
به نام خدا و به خدا،پناه مى‏برم به همه کلمات کامل خدا، که از آنها نمى‏گذرد نیکوکار و بدکار از شرّ آنچه آفرید و پدید آورد،و خلق کرد،و از شرّ خزنده و گزنده‏ و هر بداندیش و چشم زخم،و از شرّ پیش‏آمدهاى شب و روز،و از شرّ بدکاران عرب و عجم، و از شرّ بدکاران جنّ و انس،و از شرّ شیطان و دامش،و از شرّ هر صاحب شترى، و از شرّ هر جنبنده‏اى،که مهار اختیارش به دست اوست،به درستى که پروردگارم بر راه استوار است،پروردگارا بر تو توکّل نمودیم، و به سوى تو باز آمدیم،و بازگشت به سوى توست،اى آتش بر ابراهیم سرد و سلام باش،او را به نیرنگ قصد کردند، پس ایشان را از زیانکارترین قرار دادیم،بر فلان فرزند فلان سرد و بى‏گزند شو،پروردگارا اگر فراموش کردیم،یا خطا نمودیم از ما بازخواست مکن…
تاآخر سوره بقره
حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکیلاً وَ تَوَکَّلْ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لایَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ کَفى بِهِ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبیراً بَصیراً لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ صَدَقَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ هَزَمَ الاَْحْزابَ وَحْدَهُ ماشآءَ اللَّهُ لاقُوَّهَ اِلاّ بِاللَّهِ کَتَبَ اللَّهُ لاََغْلِبَنَّ اَنَا وَ رُسُلى اِنَّ اللَّهَ قَوِىُّ عَزیزٌ اِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ وَ مَنْ یَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِىَ اِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ
تا آخر سوره بقره خدا مرا بس است،معبودى جز او نیست،پس او را وکیل گیر،و بر زنده‏اى که نمى‏میرد توکّل نما، و تسبیح کن او را با ستایشش،و او به گناهان در آگاه بودن و بینا بودن بس است،معبودى جز خدا نیست یگانه و بى‏شریک‏ است،وعده‏اش راست بود،بنده‏اش را یارى کرد،و به تنهایى گروههاى کفر را فرارى داد،آنچه خدا خواست شد،نیرویى جز به‏ خدا نیست،خدا نوشت که هرآینه پیروز خواهم شد من و رسولانم،به درستى که خدا نیرومند و عزیز است،همانا حزب خدا پیروزند، آن‏که به خدا چنگ زند به راه استوار هدایت شده،و درود خدا بر محمّد و خاندان پاک و پاکیزه‏اش.
۸-بر سه دانه شکر بنویسد،و هر قطعه را تا سه روز صبح ناشتا بخورد،بر دانه اول:
عَقَدْتُ بِاِذْنِ اللَّهِ
بستم به اذن خدا
و بر دوم:
شَدَدْتُ بِاِذْنِ اللَّهِ
محکم کردم به اذن خدا
و بر سوم:
سَکَنْتُ بِاِذْنِ اللَّهِ
آرام کردم به اذان خدا
دعاى زحیر :روایت شده:شخصى به موسى بن جعفر علیهما السّلام شکایت کرد و گفت:مرا زحیرى است که آرام نمى‏گیرد، حضرت فرمود:هرگاه از نماز شب فارغ شدى بگو:
اَللّهُمَّ ما کانَ مِنْ خَیْرٍ فَمِنْکَ لاحَمْدَلى فیهِ وَ ما عَمِلْتُ مِنْ سُوءٍ فَقَدْ حَذَّرْتَنیهِ لاعُذْرَ لى فیهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِکَ اَنْ اَتَّکِلَ عَلى مالا حَمْدَلى فیهِ اَوْ آمَنَ مِمّا لا عُذْرَ لى فیهِ
خدایا آنچه خیر بود از سوى‏ توست،براى من در آن ستایشى نیست،و آنچه بد کردم،تو مرا از آن برحذر داشتى،مرا در آن عذرى نیست،خدایا به تو پناه مى‏آورم از این که بر آنچه مرا در آن ستایشى نیست تکیه کنم،یا از آنچه در آن عذرى برایم نیست ایمن گردم.
دعاى قرقره شکم:و نیز روایت شده:شخصى به آن حضرت شکایت کرد،که شکم من پیوسته صدا مى‏کند،و من حیا مى‏کنم با مردم‏ سخن بگویم،زیرا از شکمم صدا بیرون مى‏آید و مردم صداى شکم مرا مى‏شنوند،براى شفاى من دعا کنید،حضرت فرمود: هرگاه از نماز شب فارغ شدى بگو:اللّهمّ ما عملت من خیر فهو منک لا حمد لى فیه.تا آخر آنچه در سطور قبل گذشت.و نیز از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده:براى صداهاى شکم سیاه‏دانه با عسل بخورند. دعاى برص:و آن پیسى اندام است،از یونس روایت شده:مابین دیدگان من سپیدى عارض شده بود،آن‏ را به حضرت صادق علیه السّلام شکایت کردم،فرمود:وضو بگیر،و دو رکعت نماز بخوان و بگو:
یا اَللَّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا سَمیعَ الدَّعَواتِ یا مُعْطِىَ الْخَیْراتِ اَعْطِنى خَیْرَ الدُّنْیا وَ خَیْرَ الاْخِرَهِ وَ قِنى شَرَّ الدُّنْیا وَ شَرَّ الاْخِرَهِ وَ اَذْهِبْ عَنّى ما اَجِدُ فَقَدْ غاضَنىِ الاَْمْرُ وَاَحْزَنَنى
اى خدا،اى بخشنده،اى مهربان،اى شنواى دعاها،اى عطابخش خیرات،خیر دنیا و آخرت را به من‏ عطا کن،و مرا از شرّ دنیا وآخرت نگاه دار،و آنچه از ناراحتى بیابم از من دور کن،همانا این بیمارى مرا به خشم آورده و غمگین ساخته است.
یونس گفت:آنچه حضرت فرموده بود انجام دادم،حق تعالى آن پیسى را از من زایل کرد و له الحمد. در رویات عدّه الدّاعى آمده:حضرت به وى فرمود:چون ثلث آخر شب شود،در اول آن برخیز و وضو بگیر و مشغول نماز شب شو،و در سجده آخر رکعت اول بگو:
یا عَلَىُّ یا عَظیمُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا سامِعَ الدَّعَواتِ یا مُعْطِىَ الْخَیْراتِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاَعْطِنى مِنْ خَیْرِ الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَاصْرِفْ عَنّى مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَاَذْهِبْ عَنّى هذَا الْوَجَعَ فَاِنَّهُ قَدْ غاظَنى وَاَحْزَنَنى
اى والا،اى بزرگ،اى بخشنده،اى مهربان،اى شنواى دعاها، اى بخشنده خیرات،درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد،و خیر دنیا و آخرت را به من عطا کن آنچنان‏که تو شایسته آنى،و شرّ دنیا و آخرت را از من بگردان آنچنان‏که تو اهل آنى،و این درد را از من برطرف کن، که مرا به خشم آورده،و اندوهگین نموده است.
و در دعا اصرار و مبالغه کن.یونس گفت:آنچه فرموده بود بجا آوردم،هنوز به کوفه‏ نرسیده بودم که خوب شدم.و نیز براى برطرف شدن برص،نوشتن سوره یس با عسل در جامى و شستن و خوردن آن وارد است، چنان‏که براى معالجه بواسیر هم وارد شده است.و نیز تربت حضرت امام حسین علیه السّلام با آب باران براى درمان پیسى وارد شده، و نیز حنا را با نوره مخلوط کردن و روى آن مالیدن روایت شده.