احکام شادی در نیمه شعبان

شادی در اسلام سفارش شده اما شادی حلال و با رعایت موازین شرعی.
شادی در اسلام دارای احکام و ادابی است：
پرهیز از معصیت

امام صادق علیه السلام می فرمایند：
سزاوار نیست مؤمن در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خدا می شود و او نمی تواند تغییر دهد.
از لحاظ شرعی در مناسبتهای شادی حکم خدا تعطیل نمی شود .حتی در شادی و اعیاد اسلامی مثل میلاد ائمه اطهار هم باید احکام شرعی رعایت شود .

از اداب جشن اسلامی و مشروع پرهیز از ازار و اذیت دیگران می باشد
امروزه خیلی از شادی ها همراه با ازار و اذیت دیگران می باشد مثل بلند بودن صدای موسیقی ،انفجارهای تفریحی ،سد معبر ،جابجایی عروس و داماد و….
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند :من آذی مؤمنا فقد آذانی
کسی که مومنی را ازار دهد ،مرا ازار داده است .
پس ازار و اذیت دیگران چه در جشن های شخصی مثل جشن تولد و جشن عروسی و یا جشن های اسلامی جایز نمی باشد و حق الناس است .

مساله:خرید و فروش اموری که موجب ازار و اذیت دیگران و ضرر به جامعه باشد مثل خرید و فروش ترقه ، ایذاء مردم است و جایز نمی باشد .

از اداب و احکام جشن و شادی اسلامی پرهیز از لهو می باشد.
در دین مبین اسلام شادی و سرگرمی غفلت زا ممنوع است .
موسیقیِ مطرب و غنا از سرگرمی های زیانبار و مضر می باشد که ممنوع است و سزاوار است در جشن ها از این نوع سرگرمی های مضر پرهیز شود.
مساله:
استفاده از هر گونه خوانندگی و نوازندگی که متناسب با مجالس عیش و نوش و خوشگذرانی باشد در مجالس ائمه اطهار و مناسبتهای مذهبی جایز نیست و از هر کاری که با شئونات مسجد و حسینیه ها سازگار نباشد باید اجتناب کرد .
همچنین استفاده از الات لهو و لعب در مجالس جشن اهلبیت موجب وهن مذهب و هتک حرمت اهلبیت بوده و جایز نیست.

 

از اداب مجالس جشن و شادی این است که از توهین و بی احترامی به دیگران پرهیز شود.
لطیفه گویی در مجالس چنانچه توهین به شخص و یا شخصیتی و قومیتی و یا مسخره کردن دیگران منجرشود جایز نیست .

 

 

 

فضیلت علی بن ابی طالب علیه السلام

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره مولا می فرماید:

هر کس میخواهد به مقام والای اسرافیل نگاه کند و درجه میکائیل را ببیند و عظمت جبرئیل را مشاهده کندو هیبت آدم را ببیند و صبر و دعوت نوح را بنگرد و سخاوت ابراهیم را ببیند و شجاعت موسی را تماشا کند و بزرگواری عیسی را نظاره کند و شرافت و منزلت محمد را ببیند پس باید به علی بن ابیطالب نگاه کند.

 

منابع:

مناقب ابن مغازلی،ص۲۱۲؛۲۵۶
امالی شجری،ج۱،ص۱۳۳
روضه الواعظین،ص۱۲۸
مشارق انوار یقین،ص۳۴۲

فضیلت صلوات

درکتاب «شفاء الأسقام» از محمد بن سعید حکایت کرده است که گفت:

من با خود عهد کرده بودم هر شب قبل از خواب تعداد معینی بر محمد و آل محمد علیهم السلام صلوات فرستم،

شبی در عالم رؤیا رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را دیدم که وارد حجره ما شدند، و در و دیوار خانه به نور جمال آن حضرت نورانی شد، به من توجهی کرد و فرمود:

أین الفم الذی کان یصلی علی حتی اقبله؟
کجاست آن دهانی که با آن بر من صلوات می فرستی تا آن را ببوسم؟

من از آنکه دهان خود را جلو بیاورم حیا کردم و صورتم را جلو آوردم و آن حضرت صورتم را بوسید، و آنگاه از خوشحالی زیاد بیدار شدم و اهل و عیالم رابیدار کردم، بوی عطر چنان در همه حجره می وزید که گویا آنجا پر از مشک خوشبو شده باشد، و این بوی خوش تا هشت شبانه روز از صورت من می وزید و هر کس آن را استشمام می کرد.

 

القطره ج۱ص۱۷۱
دار السلام: ۱۸۸/۲