مذمت تنبلی در اسلام

اگر کسی خانواده اش را اداره نکند و بگوید خدا کریم است که نمیشود زندگی کرد. خداوند توصیه به کارکردن می کند. روایت داریم که کسی که بارش بر دوش دیگران باشد ملعون است “مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَلْقَى کَلَّهُ عَلَى النَّاسِ “،حساب پیرمرد و پیرزن جداست. خدا هم از آنان توقعی ندارد اما خدا تنبلی را از کسی که جوان و سالم است نمی پذیرد.

یک عده ای خدمت امام صادق علیه السلام آمدند و گفتند: ما ده پانزده نفر رفیق بودیم آمدیم مسافرت، ولی در ما یک رفیقی خیلی اهل نماز و دعا و ذکر بود. حضرت فرمودند: کارهایش را چه کسی میکرد؟ گفتند: دیگران. حضرت فرمود: ثواب آنهایی که کار می کردند بالاتر از آن کسی است که نماز می خواند.

عیسی مسیح علیه السلام و مهدویت

به نظر می رسد به جهت اهمیت این موضوع و شکوه و شخصیت والای آن حضرت است که او به اراده خدا و برای تقویت حرکت جهانی ونجات بخش امام مهدی(عج)، در عصر ظهور و قیام آن حضرت، فرود می آید.

در روایات فراوانی از امامان معصوم علیهم السلام، به فرود آمدن عیسی علیه السلام هنگام قیام حضرت صاحب الزمان علیه السلام و اقتدای او به امام مهدی (عج)و تصدیق و تأیید آن اصلاح گر بزرگ عصر ها و نسل ها، تصریح شده است.

این مسئله، از دیدگاه همه مسلمانان ـ با وجود اختلاف در مذهب ـ یک واقعیت ثابت و یقینی است. افزون بر آن، فرود آمدن حضرت عیسی علیه السلام شگفت انگیزترین و مهم ترین حادثه تاریخ، و بزرگ ترین نشانه و محکم ترین دلیل بر حقانیت امام مهدی(عج) است. آیا شگفت انگیز نیست که انسانی مدتی در روی زمین زندگی کند، آنگاه عروج کند و هزارها سال زنده باشد و سپس هم زمان با قیام جهانی حضرت مهدی(عج)، به خواست خدا و دستور او فرود آید و ضمن تصدیق و اقرار به امامت آن حضرت، پشت سر او نماز بگزارد و حرکت نجات بخش و آسمانی آن حضرت را یاری کند؟

شاید یکی از حکمت های فرود آمدن حضرت عیسی در زمان قیام امام مهدی(عج)، تقویت حرکت جهانی آن حضرت و اعتراف به حقانیت آن وجود گران مایه و تصدیق امامت اوست؛ به ویژه که این پیامبر اولوالعزم به امام مهدی(عج) اقتدا می کند و به امامت او نماز می گزارد و امامت جهانی و آسمانی او را تصدیق و تأیید می کند.

در روایت ها، از حضرت عیسی علیه السلام با واژه های گوناگون، مانند: وزیر، جانشین، مشاور، فرمانده سپاه و مسئول در حکومت حضرت مهدی یاد شده است. بر اساس برخی روایت ها، آن حضرت وزارت حکومت جهانی امام مهدی(عج) را بر عهده خواهد داشت. افرادی دیگری نیز وزیر معرفی شده اند که احتمالاً در رده های بعدی حکومت و سیاست قرار دارند و عیسی مسیح علیه السلام در رأس آنها و وزیر و مشاور و نزدیک ترین شخص به امام زمان، و فرمانده سپاه او، صاحب مقام قضاوت است.

برخی روایت ها ـ به ویژه روایت های اهل سنت ـ احتمال جانشینی حضرت عیسی علیه السلام برای حضرت مهدی (عج)را تقویت می کند.

شیخ طوسی با ذکر سند، از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله نقل کرده است که فرمود: من نخستین شخصیت، و مهدی(عج) فرد میانی، و عیسی علیه السلام آخرین فرد این امت است.

 پرسمان مهدویت،خدامراد سلیمیان صص ۱۵۴-۱۵۷٫

استاد رساندن انسان به خدا

چقدر خوب است آدم، استادی داشته باشد که دردهای او را تشخیص بدهد و بگوید: باید فلان کار را انجام دهی تا مشکلت حل شود. استاد گاهی نه‌ تنها راهنمایی می‌کند، بلکه به آدم کمک می‌کند تا مشکلش برطرف شود. شاید داستان‌های زیادی شنیده باشید از کسانی که به دنبال سیر و سلوک الی الله بوده‌اند و اگر استاد خوبی نصیب‌شان شده، چگونه آن استاد در مراحل مختلف دستشان را گرفته و برای عبور از موانع کمکشان کرده است.

 اما همۀ ما استادی به نام نماز داریم؛ نماز استاد رساندن انسان به خداست. نماز زنده است، شعور دارد، متحرک است، فعال است، بصیر است، آگاه است. نماز مثل یک عادت شخصی یا یک مراسم عمومی نیست. نماز یک فعالیت مرده ی بی‌روح نیست، که خاصیتی برای ما نداشته باشد. نماز هر کسی متناسب با خود او برایش کار می‌کند. اگر من حب مقام دارم، نماز من، حب مقام مرا برطرف می‌کند. اگر حبّ مال دارم، حبّ مال مرا برطرف می‌کند. اگر حبّ شهوت دارم، حبّ شهوت مرا برطرف می‌کند. اگر تکبر دارم، تکبرم را زائل می‌کند. اگر محبت به خدا ندارم، محبت به خدا می‌آورد. نماز هر کسی می‌داند با او چکار کند تا اصلاح شود.

 شما فکر می‌کنید، بزرگان و عرفای ما که به جایی رسیدند با چه چیزی رسیدند؟ با همین نماز! نماز، خودش به تنهایی استاد انسان است. مثلاً هر بار بعد از خواندن نماز، وقتی که می‌خواهی سریع از سر سجاده بلند شوی و به سراغ کارهایت بروی، اگر به خودت بگویی: «بگذار تعقیبات نماز را هم بخوانم» و بعد کمی تأمل کنی و بنشینی تعقیبات نماز را بخوانی، همین باعث می‌شود یکی از بدی‌های روح تو از بین برود.

 سوال: پس دیگر استاد نمی‌خواهیم؟ پس اینکه گفته‌اند: «طی این مرحله بی همرهی خضر مکن، ظلمات است بترس از خطر تنهایی» چه می‌شود؟ جواب: اگر برایت لازم بود، حتماً خداوند کسی را سر راهت قرار خواهد داد. برای اول راه، همین آگاهی‌های عمومی که اکثر شما دارید کافی است. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: که «شما به عمل به آنچه می‌دانید محتاج‌ترید تا به دانستن آنچه که نمی‌دانید.»

چگونه یک نمازخوب بخوانیم؟ / علیرضا پناهیان/ ص۲۷و۲۸

ملاقات در بستر بیمارى

ابن قُتیبه یکى از علماء و تاریخ نویسان اهل سنّت در کتاب خود آورده است :
پس از گذشت مدّتى از جریان سقیفه ، روزى عمر به ابوبکر گفت : ما فاطمه ، دختر رسول اللّه را از خودمان خشمناک و ناراحت گردانیده ایم ، بیا با یکدیگر به ملاقات و دیدار او رویم تا از ما راضى و خوشنود شود.
لذا هر دو حرکت کردند و چون به درب منزل رسیدند، اجازه ورود خواستند؛ ولى به ایشان اجازه داده نشد.
به ناچار حضور امام علىّ علیه السلام آمدند و در این باره با او سخن گفتند؛ بنابر این امام علىّ علیه السلام براى آنها اجازه ورود طلبید و چون وارد شدند، روبروى حضرت زهراء سلام اللّه علیها نشستند.
و حضرت روى خود را از آن ها برگرداند، سلام کردند، امّا حضرت جوابشان را نداد.
ابوبکر گفت : اى حبیبه رسول اللّه ! سوگند به خدا که من تو را بیش از دخترم ، عایشه دوست دارم .
روزى که پدرت از دنیا رفت ، اى کاش من مرده بودم ؛ علّت آن که تو را از حقّ میراث پدرت منع کردم ، چون شنیدم که فرمود: ما ارثیّه اى به جاى نمى گذاریم ، آنچه از اموال ما باقى بماند، صدقه است .
در این هنگام ، فاطمه سلام اللّه علیها فرمود: اگر حدیثى را از پدرم رسول خدا برایتان بگویم ، تأیید مى کنید؟ گفتند: آرى .
فرمود: خداوند را بر شما گواه مى گیرم ، آیا نشنیدید از پدرم ، رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله که مى فرمود: رضایت فاطمه رضایت من است ، خشم و غضب فاطمه خشم و غضب من مى باشد، هرکه فاطمه را دوست دارد مرا دوست داشته است و هر که او را خشمگین و ناراحت کند، مرا خشمگین و ناراحت کرده است ؟!
گفتند: بلى ، چنین سخنى را از رسول اللّه شنیده ایم .
حضرت فاطمه فرمود: خدا و ملائکه را شاهد و گواه مى گیرم که شما دو نفر مرا خشمگین و ناراحت کرده اید و من از شما خوشحال و راضى نخواهم شد تا پدرم ، رسول خدا را ملاقات کرده و شکایت شما را به او کنم .
ابوبکر گفت : از خشم خداوند و غضب فاطمه به خداوند پناه مى برم ، و سپس در حال گریه از نزد حضرت خارج شدند.

اءعیان الشّیعه : ج ۱، ص ۳۱۸، به نقل از الا مامه و السّیاسه .