اهمیت عیادت مریض

 

۱٫عیادت مریض مؤمن عیادت خداست.
رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلّم)فرمودند : إِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ یَقولُ یَومَ القیامَهِ: یَابنَ آدَمَ مَرِضتُ فَلَم تَعُدنى! قالَ: یا رَبِّ کَیفَ أَعودُکَ وَأَنتَ رَبُّ العالَمینَ؟! قالَ: أَما عَلِمتَ أَنَّ عَبدى فُلانا مَرِضَ فَلَم تَعُدهُ؟! أَما عَلِمتَپ أَنَّکَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَنى عِندَهُ؟؛
خداى عزوجل در روز قیامت مى‏ فرماید: اى پسر آدم! من بیمار شدم اما عیادتم نکردى؟ عرض مى ‏کند: پروردگارا چگونه تو را عیادت کنم حال آن‏که تو پروردگار جهانیانى؟ مى ‏فرماید: مگر ندانستى که فلان بنده ‏ام بیمار شد و عیادتش نکردى، مگر نمى‏ دانستى که اگر به عیادتش روى، مرا نزد او م‏یابى؟

۲٫بهترین حسنات .

امام علی فرمود : من احسن الحسنات عیاده المریض.

آثار عیادت مریض یا پرستاری از مریض

۱-استغفار و درود ملائکه برای عیادت کننده .
امام باقر علیه السلام میفرماید: مَنْ عَادَ امْرَأً مُسْلِماً فِی مَرَضِهِ صَلَّى عَلَیْهِ یَوْمَئِذٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ إِنْ کَانَ صَبَاحاً حَتَّى یُمْسُوا وَ إِنْ کَانَ مَسَاءً حَتَّى یُصْبِحُوا مَعَ أَنَّ لَهُ خَرِیفاً فِی الْجَنَّه
هر مسلمان که مسلمانی دیگر را صبحگاه عیادت کند، هفتاد هزار فرشته تا شامگاه بر او درود می فرستند (دعا می کنند)، و اگر شامگاهی او را عیادت کند، تا صبح بر او درود می فرستند. و برای او میوه ی چیده شده در بهشت مهیا می گردد.

۲- عیادت ملک الهی در قبر تا قیامت .

امام باقر فرمود : کان فیما ناجی الله به موسی ربه ان قال یا رب اعلمنی مما بلغ من عیاده المریض من الاجر .قال عزوجل اوکل به ملکا یعوده فی قبره الی محشره.

۳- عیادت مریض صدقه است .

عیادتک المرض صدقه.

۴- پاکی از گناه و وعده ی بهشت :

پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : من عاد مریضا ناداه مناد من السما باسمه یا فلان طبت و طاب لک ممشاک بثواب من الجنه.

۵- دعای مریض در حق عیادت کننده مستجاب می شود .

و من عاد مریضا فی الله لم یسدل المریض للعائد شیئا الا استجاب.

۶- غرق شدن دررحمت و برکت الهی .

پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) : عائِدُ المَریضِ یَخوضُ فِى البَرَکَهِ فَاِذا جَلَسَ انغَمَسَ فیها؛
عیادت کننده بیمار، در برکت فرو مى ‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ ور مى ‏شود.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم:عائِدُ المَریضِ یَخوضُ فِى الرَّحمَهِ؛عیادت کننده از بیمار، در رحمت خدا غوطه‏ ور مى ‏شود.

۷- رفع نیاز مریض و اقدام بر آن
آمرزش و پاکی از همه ی گناهان است

من سعی لمریض فی حاجه قضاها او لم یقضها خرج من ذنوبه کیوم ولدته امه

۸- همجواری با انبیا

من قام علی مریض یوما او لیله بعثه الله مع ابراهیم خلیل فجاز علی الصراط کالبرق الخاطف اللامع

۹- ثواب پرستاری مریض بیشتر از زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم)

یکی از دو همسفر حج در مسیر مدینه مریض شد دوستش او را رها کرده به حرم پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) رفت امام صادق به او فرمود : پرستاریت از دوست بیمارت نزد خدا از زیارتت بهتر بود

نتیجه دوستی ظاهری با اهل بیت علیه السلام، بدون عمل

مرحوم عبدالکریم حامد می فرمود:
«شخصی در مجالس سیدالشهدا (علیه السلام) خدمت می کرد و زیر لب این شعر را می خواند:« حسین دارم چه غم دارم؟!»

شیخ رجبعلی با دیدن این شخص در دل گفت : سید الشهدا علیه السلام به این شخص تفضل خواهد کرد و او را از هم ها و غم های قیامت نجات خواهد داد.

پس از مدتی شیخ رجبعلی شبی در خواب دید که محشر به پا شده و امام حسین (علیه السلام ) به حساب مردم رسیدگی می کند و آن شخص هم در ابتدای صف، نزدیک حضرت قرار دارد.

شیخ رجبعلی می گفت: با خود گفتم: امروز روز توست؛ گوارایت باد!

ناگهان دیدم که امام حسین(علیه السلام) به فرشته ای امر می کند که آن مرد را به انتهای صف بیندازد؛در آن هنگام حضرت نگاهی به من کرد و با ناراحتی فرمود:
شیخ رجبعلی! ما رئیس دزدها نیستیم!

از سخن حضرت تعجب کردم و پس از بیداری جستجو کردم که شغل آن مرد چیست و فهمیدم که عامل توزیع شکر است و شکر را به جای این که با قیمت دولتی به مردم بدهد، آزاد می فروشد.

کرامات اولیا و مردان خدا

دروازه خواص‏

 امیرالمومنین علیه السلام :

 «فَانَّ الْجِهادَ بابٌ مِنْ ابْوابِ الْجَنَّهِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخاصَّهِ اوْلِیائِهِ وَ هُوَ لِباسٌ التَّقْوى‏ وَ دِرْعُ اللَّهِ الْحَصینَهُ وَ جُنَّتُهُ الْوَثیقَهُ.»

 براستى جهاد درى از درهاى بهشت است که خداوند تنها به روى اولیاى خاص خویش گشوده است و آن جامه خویشتن بانى است و زره نفوذناپذیر الهى بر پیکر پیکار جویان و سپر اطمینان بخش او.

نکته‏ ها و پیام‏ها
۱- اختصاص یک در از درهاى بهشت به مجاهدان فى سبیل‏ الله نشانگر توجه و عنایت ویژه خداوند به جایگاه رفیع جهاد و مقام شامخ مجاهدان در راه خداوند است؛ درى که در روز قیامت تنها به روى رزمندگان جبهه حق گشوده خواهد شد و تنها اینها هستند که از آن در وارد بهشت مى‏ گردند.

رسول اکرم صلى الله علیه و آله در این باره مى ‏فرماید:
«لِلْجَنَّهِ بابٌ یُقالُ لَهُ: بابُ الُمجاهِدینَ یَمْضُونَ الَیْهِ فَاذا هُوَ مَفْتُوحٌ وَ هُمْ مُتَقَلِّدوُنَ بِسُیُوفِهِمْ وَ الْجَمْعُ فِى الْمَوْقِفِ وَ الْمَلائِکَهُ تُرَحِّبُ بِهِمْ»
بهشت را درى است که آن را باب المجاهدین گویند، که رزمندگان با شمشیرهاى آویخته از آن در باز وارد شوند- در حالى که مردم هنوز در صحراى محشر هستند، و فرشتگان به آن‏ها خوش آمد گویند.

۲- یکى از ملاک‏هاى برترى در بین مسلمانان و رهپویان حق، حضور فعّال آنان در میادین جهاد با دشمن خداوند است، چرا که در جهاد پاى جان و زخم تن در میان است و چنین استقبالى حاکى از بلندى روح و مراتب یقین انسان است؛ از این رو قرآن کریم به صراحت به چنین ملاک برترى اشاره فرموده است:
«لا یَسْتَوِى الْقاعِدوُنَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیْرُ اولِى الضَّرَرِ وَ الُمجاهِدوُنَ فى‏ سَبیل اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ انْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الُمجاهِدینَ بِامْوالِهِمْ وَ انْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدینَ دَرَجَهً وَ کُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‏ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الُمجاهِدینَ عَلَى الْقاعِدینَ اجْراً عَظیماً.»
(هرگز) افراد با ایمانى که بدون بیمارى و ناراحتى، از جهاد باز نشستند با مجاهدانى که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، یکسان نیستند، خداوند، مجاهدانى را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان [ ترک کنندگان جهاد] برترى مهمى بخشیده و به هریک از این دو گروه (به نسبت اعمال نیکشان) وعده پاداش نیک داده، و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظیمى برترى بخشیده است.

منابع
(۱)- نهج ‏البلاغه، خ ۲۷، ص ۹۴
(۲)- بحارالانوار، ج ۱۰۰، ص ۸
(۳)- نساء، آیه ۱۹۵