ممکن است ایمانِ به حق تبدیل به ایمانِ به کفر شود!

 

اگر کار به باطل بکشد، آن کسی که مومن به باطل و طاغوت شده است دیگر حرف حریفش نمی شود.

نباید گفت هر کسی که گنه کار شده یعنی از روز اول آدم نبوده است! خیر این اشتباه است. آن روز راست می گفت، الآن هم راست می گوید، ذات وجودش این شده است. ممکن است ایمانِ به حق تبدیل به ایمانِ به کفر شود. اگر کار به باطل بکشد، آن کسی که مومن به باطل و طاغوت شده است دیگر حرف حریفش نمی شود.

آنکه مومن به طاغوت شده در مقابل آنکه مومن به حق و ولی الله است قرار می گیرد و تا کشتن نیز پیش می رود!

عزمتان را جزم کنید. مراقب باشید. کار به همان جایی می رسد که الان وهابیت مشغول آن هستند، این ایمان به کفر است و اگر ایمان به کفر پیش بیاید دیگر هیچ چاره ای نیست یا باید بکشی یا کشته شوی!

سخنرانی حجت الاسلام صفاری در هیئت رایه العباس (ع) – فروردین ۹۳

بازگشت کار نیک به خود شخص

اشاره به آیه ۴۴ سوره روم

 

 امام صادق علیه السلام: إنَّ العَمَلَ الصّالِحَ لَیَذهَبُ إلَى الجَنَّهِ فَیُمَهِّدُ لِصاحِبِهِ ، کَما یَبعَثُ الرَّجُلُ غُلامَهُ فَیَفرِشُ لَهُ . ثُمَّ قَرَأَ : «وأمّا الَّذین آمَنوا وعَمِلُوا الصّالِحاتِ فَلِأَنفُسِهِم یَمهَدونَ»

 

▫️«کار نیک به بهشت مى رود و [همه چیز را ]براى صاحب خود ، آماده مى کند ، همان طور که کسى غلامش را مى فرستد و برایش فرش مى گستراند» .

سپس امام علیه السلام خواند : « و امّا کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند ، براى خودشان آماده مى کنند » .

 

اشارت قرآنی:

 

جمله آخر مضمون آیه ۴۴ از سوره روم است:

منْ کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ وَ مَنْ عَمِلَ صٰالِحاً فَلِأَنْفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ

هر کس کافر شود، کفرش بر زیان خود اوست؛ و آنها که کار شایسته انجام دهند، به سود خودشان آماده می‌سازند.

 

امالی مفید : ص ۱۹۵ ح ۲۶

تلاش برای رفع نیاز یا ثروت اندوزی!

 

 

روزى پیامبر اکرم (ص)، در میان یاران خود نشسته بود. چشمش به جوانى چالاک و نیرومند افتاد که از پگاه، کار مى‏کرد.

یاران گفتند:

▫واى بر او! چه مى‏شد اگر جوانى و چالاکى‏اش در راه خدا مى‏بود؟

▫پیامبر اکرم (ص) فرمود:

«چنین مگویید. اگر او براى خود تلاش مى‏کند تا خود را از مردم، بى‏نیاز کند و نزد آنان دست دراز نکند، در راه خدا کار مى‏کند.

اگر براى پدر و مادرِ ناتوان و یا فرزندان ناتوان خویش تلاش مى‏کند تا آنان را بى‏نیاز سازد و زندگى‏شان را اداره کند، [باز هم‏] کار او در راه خداست؛

 ولى اگر براى ثروت‏اندوزى و فخرفروشى تلاش مى‏کند، کار او در راه شیطان است».

 

حکمت نامه پیامبر اعظم(ص) ج ۷ ص ۳۷۶٫

آمادگی برای رفتن 

گویند : صاحب دلى ، براى اقامه نماز به مسجدى رفت. نمازگزاران ، همه او را شناختند ؛ پس ، از او خواستند ڪه پس از نماز ، بر منبر رود و پند گوید.
 پذیرفت نماز جماعت تمام شد. چشم ‏ها همه به سوى او بود. مرد صاحب دل برخاست و بر پله نخست منبر نشست.

بسم الله گفت و خدا و رسولش را ستود. آن گاه خطاب به جماعت گفت :

مردم! هر کس از شما ڪه مى ‏داند امروز تا شب خواهد زیست و نخواهد مرد ، برخیزد!  ڪسى برنخاست.

 گفت :حالا هر ڪس از شما ڪه خود را آماده مرگ ڪرده است ، برخیزد !

باز ڪسى برنخاست. 

گفت : شگفتا از شما که به ماندن اطمینان ندارید ؛ اما براى رفتن نیز آماده نیستید

ارزش خلافت در نظر امام علی علیه السلام

روزی حضرت علی (علیه السلام) در دارالخلافه نشسته و کفش‌های‌مبارک رابه دست خویش وصله می‌زدند.

ابن‌عباس وارد شد. گفت: کفش‌ها را چرا به پینه‌دوز نمی‌دهید تا وصله بزند؟

حضرت فرمودند: از بس به پینه‌دوز دادم دیگر جای وصله ندارد! شرم می‌کنم دوباره به او بدهم.

ابن‌عباس به نظرت این‌کفش‌ها به‌چه می‌ارزند؟

ابن‌عباس گفت: هیچ.

حضرت در چشمانِ مبارک‌شان٬ اشک جمع شد و فرمودند: به خدا قسم این خلافت شما، بهاندازه‌ی این کفش پاره برای من ارزش ندارد مگر حقی را به صاحب آن برگردانم و عدالتی برقرار کنم یا باطلی نابود سازم.