امام حسن مجتبی علیه السلام

مشخصات امام حسن مجتبی ^{علیه السلام}

مقام: امام دوم شیعیان

نام: حسن علیه السلام

لقب معروف: مجتبی

کنیه: ابومحمد

نام پدر: علی علیه السلام

نام مادر: فاطمه زهرا سلام الله علیها

روز و ماه ولادت: ۱۵ رمضان ^۱

سال ولادت: ۳ هجری ^۲

مدت امامت: ۱۰ سال ^۳

مدت عمر: ۴۷ سال ^۴

روز و ماه شهادت: ۲۸ صفر ^۵

سال شهادت: ۵۰ هجری ^۶

قاتل: جعده ^۷

محل دفن: مدینه 

تعداد فرزندان: ۸ پسر و ۷ دختر ^۸

(بیشتر…)

درخواست حاجت در محضر قرآن در شب‌های دهه دوم ماه مبارک رمضان

عَنْ زُرَارَهَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ:

تَأْخُذُ الْمُصْحَفَ فِی الثُّلُثِ الثَّانِی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَتَنْشُرُهُ وَ تَضَعُهُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ تَقُولُ: «اللَّهُمَ‏ إِنِّی‏ أَسْأَلُکَ‏ بِکِتَابِکَ‏ الْمُنْزَلِ‏ وَ مَا فِیهِ ، وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَعْظَمُ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى ، وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ» وَ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَکَ مِنْ حَاجَهٍ

 حضرت امام محمد باقر علیه السّلام فرمود:
.در ثلث دوم ماه مبارک رمضان‏ (یعنى از شب دهم تا شب بیستم) قرآن‏ کریم را در مقابل خود بگشا و بگو:

«اللَّهُمَ‏ إِنِّی‏ أَسْأَلُکَ‏ بِکِتَابِکَ‏ الْمُنْزَلِ‏ وَ مَا فِیهِ ، وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَعْظَمُ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى ، وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ»
 سپس هر حاجت که مى‏ خواهى طلب کن.

???? الکافی، ج‏ ۲ ص ۶۲۹

ولادت امام حسن مجتبی(ع) مبارک باد.

نوری ز حریم مرتضی آمده است
با حلم و وقار مصطفی آمده است
فرمان اجابت دعا در این ماه
از یمن قدوم مجتبی آمده است..

 

سلام علیکم

عرض تبریک به مناسبت ولادت با سعادت حضرت امام حسن مجتبی ^{علیه‌السلام}

ایشان می فرمایند: مردم ! هر که به درگاه خدا اخلاص ورزد و گفتار او را دلیل راه خود گیرد به مستقیم ترین راه هدایتش فرماید ، توفیق رشدش ، عطا کند ، به روشهای نیک ارشاد نماید ، که پناهنده به خدا در امان ، و دشمن خدا بیمناک و بی پناه است . با ذکر فراوان خود را از ( عذاب ) خدا نگه دارید ، با پرهیزکاری از خدا بترسید ، با اطاعت به درگاهش تقرب جویید که او نزدیک و خواهش پذیر است، چنانکه خود فرماید : “چون بندگانم در بار ه من از تو پرسش کنند ( بگو ) من ( به شما ) نزدیکم ، دعای آن که مرا خواند اجابت کنم ، پس باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آرند ، باشد که راه ( سعادت ) بیابند .” سوره بقره ۱۸۶

دعای مجیر

 

این دعا در بین دعاها از جایگاه بلندى برخوردار است و از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله روایت شده و دعایى است که جبرئیل براى آن حضرت هنگامى که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند آورد و کَفْعَمى در «بَلَدُ الأَمین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیه آن به فضیلت آن اشاره کرده، از جمله اینکه هر که این دعا را در «ایام البیض» [روزهاى سیزدهم و چهارهم و پانزدهم] ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می شود، هرچند به عدد دانه هاى باران و برگهاى درختان و ریگ هاى بیابان باشد. و خواندن آن براى شفای بیمار و اداى دین و بی نیازى و توانگرى و رفع غم و اندوه سودمند است.

ایام البیض

ایام البیض در اصل «اَیامُ لَیالِی البیض» به معنای روزهای شب‌های سفید است که «لیالی» حذف شده است و این روزها به ایام البیض معروف شده است.

بیض جمع بَیضاء است که در عربی به معنای سفید است. اعراب قدیم رسم داشتند که ایام ماه‌ها را بر اساس میزان روشنایی ماه نام‌گذاری کنند و از آنجا که نور ماه در این سه شب از شب‌های دیگر بیشتر است، به این نام نامیده شده‌اند.

از دیگر نام‌های این ایام، اَواضح و غُرّ است.

---

اعمال ایام بیض در ماه رجب

نزد شیعیان، ایام بیض رجب، و در مرتبه بعد، شعبان و رمضان، از اهمیتی ویژه برخوردار است.[۴] مهم‌ترین عمل در این سه روز روزه است. بر اساس آنچه از روایات به دست می‌آید، به نظر می‌رسد، روزه سه روز در هر ماه، در دوران پیش از اسلام نیز امری پسندیده بوده و روزۀ حضرت ابراهیم(ع) دانسته شده است.[۵] پیامبر(ص) از مردم خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام بیض قرار دهند.[۶]

روایاتی که بر استحباب روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به استحباب روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند.[۷] برخی روایات نیز سنت پیامبر(ص) را، در روزه گرفتن سه روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند[۸] به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب سه روز روزه در هر ماه نیست،[۹] در تعیین مصداق این سه روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، امام صادق(ع) این سه روز را «پنجشنبه دهه اول، چهارشنبه دهه دوم و پنجشنبه دهه آخر» می‌داند.[۱۰]

در نتیجه اختلاف روایات، اجتهادات فقیهان در انتخاب میان روایات روزۀ ایام بیض و معارض آن‌ها به درازا کشیده است.[۱۱]

در ایران اعتکاف در ایام البیض رجب رواج دارد.

	اعمال ایام البیض
شب سیزدهم	خواندن دو رکعت نماز که در هر رکعت حمد، یس، تَبارَک المُلْک و توحید خوانده شود.
روز سیزدهم	روزه گرفتن اگر کسی قصد انجام اعمال اُمّ داوُد را دارد باید این روز را روزه بگیرد.
شب پانزدهم	خواندن شش رکعت نماز به سه سلام به همان کیفیت شب سیزدهم. غسل کردن احیاء زیارت امام حسین(ع) خواندن سی رکعت نماز که در هر رکعت یک بار حمد و ده مرتبه سوره توحید دوازده رکعت نماز که هر دو رکعت به یک سلام ختم می‌شود که در هر رکعت هر یک از سوره‌های حمد، توحید، فلق، ناس، آیه الکرسی و قَدْر چهار مرتبه و بعد از سلام چهار مرتبه گفته شود:        “اَللهُ اَللهُ رَبّی لااُشْرِک بِهِ شَیئا وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دُونِه وَلِیاً“.
روز پانزدهم	غسل کردن زیارت امام حسین(ع) خواندن نماز سلمان. خواندن چهار رکعت نماز به دو سلام، و بعد از سلام گفته شود: “اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کلِّ جَبّارٍ؛ وَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ اَنْتَ کهْفی حینَ تُعْیینِی الْمَذاهِبُ؛ وَ اَنْتَ بارِئُ خَلْقی رَحْمَهً بی‌وَ قَدْ کنْتَ عَنْ خَلْقی غَنِیاً وَ لَوْ لارَحْمَتُک لَکنْتُ مِنَ الْهالِکینَ وَ اَنْتَ مُؤَیدی بِالنَّصْرِ عَلی اَعْداَّئی وَ لَوْ لانَصْرُک اِیای لَکنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ یا مُرْسِلَ الرَّحْمَهِ مِنْ مَعادِنِها وَ مُنْشِئَ الْبَرَکهِ مِنْ مَواضِعِها یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَالرِّفْعَهِ فَاَوْلِیاَّؤُهُ بِعِزِّهِ یتَعَزَّزُونَ وَ یا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوک نیرَ الْمَذَلَّهِ عَلی اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُک بِکینُونِیتِک الَّتِی اشْتَقَقْتَها مِنْ کبْرِیاَّئِک وَ اَسئَلُک بِکبْرِیاَّئِک الَّتِی اشْتَقَقْتَها مِنْ عِزَّتِک وَ اَسئَلُک بِعِزَّتِک الَّتِی اسْتَوَیتَ بِها عَلی عَرْشِک فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِک فَهُمْ لَک مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیتِهِ.“ انجام اعمال ام داود