آذر
9
1391

امام حسین(ع) چگونه بود

مَنْ زارَهُ کانَ کَمَنْ زارَ اللهَ فی عَرْشِهِ

هر آنکه امام حسین را زیارت کند بسان زیارتگر خداوند در عرش اوست.

” برای زیارتگر امام حسین (علیه السلام) نود حج از حج های پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم)  نگاشته می شود.”

و بی گمان حجی که پیامبر خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم) گزارده باشد از کارهای انجام یافته ی خود شخص نیست که نابودی دامنگیرش گردد و چون آن حج از کارهای پیامبر است هرگز گمان آن نمی رود که تباهی بدان راه یابد.

عبادت

آن حضرت از آن هنگام که در شکم مادرش بود پیوسته به عبادت خدا می پرداخت. آن سان که فاطمه (علیها السلام) آوای ملکوتی ذکر و تسبیح حسین (علیه السلام) را می شنید و این بندگی تا آن هنگام که سر بریده آن حضرت را بر فراز نیزه بردند نیز ادامه یافت و همگان آوای ذکر گویی و تلاوت قرآن آن شهید سر بریده را شنیدند.

هراس بسیار از پروردگار

“حقی بر گردن انسان مؤمن است که چون در برابر پروردگار و پادشاه چیره گر خویش بایستد رنگ رخسارش به زردی گراید و بندبند تنش به لرزه افتد.”

مقام سالار شهیدان را نگر که چه سان به گاه وضو ساختن برای عبادت خدا بندبند تنش به لرزه می افتد و رنگ رخسارش به زردی می گراید. او به گاه انجام فضیلت مند ترین عبادت ها باز هم از خدا هراسان است و ما به گاه دست یازیدن به زشت ترین گناهان کوچکترین هراسی به خود راه نمی دهیم. پس چگونه ادعای آن را داریم که حسین (علیه السلام) اُسوه ماست.

صدقه های نهانی

از دیگر ویژگیهای حسین (علیه السلام) آن بود که نه تنها در عیان، بلکه در نهان نیز به بی چیزان صدقه می داد. در روز عاشورا در پشت تن حسین (علیه السلام) پینه هایی دیدند. از حضرت سجاد (علیه السلام) در این باره پرسیدند. فرمودند: “این پینه ها جای بارهای صدقه ای است که پدرم شبانه بر دوش می کشید و به بیوه زنان و یتیمان و مستمندان می داد.”

شرمندگی از آموختن به نادانان

صفت شرمندگی و حیای امام حسین (علیه السلام) چنان بود که به گاه آموختن چیزی به نادانان نیز شرم می نمود و این شرمندگی تنها به گاه بخشش به گدایان نبود. همانطور که در روایت آمده: حسین (علیه السلام) مردی را دید که به درستی وضو نمی گیرد. پس بر آن شد که به او شیوه وضو گرفتن را بیاموزد. ولی از آموزش به او شرم نمود و برادرش حسن (علیه السلام) را گفت: ما پیش روی او وضو بگیریم و از او بپرسیم کدام یک نیکوتر وضو گرفت. و اینگونه مرد شیوه درست وضو گرفتن را دریافت.

حکایت

روزی پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم) کودکی را دید که در راه نشسته است. او را در آغوش گرفت و مورد مهر بسیار قرار داد. چون سبب این کار را پرسیدند، فرمودند: ” من او را دوست می دارم، او فرزندم حسین را دوست می دارد. خود دیدم که او خاک پای حسین را برداشت و بر صورت خویش نهاد و جبرئیل مرا آگاه نموده که او درواقعه عاشورا از یاران حسین خواهد بود.”

 

 

برگرفته از کتاب الخصائص الحسینیه، آیت الله شیخ جعفر شوشتری.
آذر
7
1391

شهادت امام زین العابدین(ع) تسلیت باد

ای امام سجده کننده بر تربت کربلا، عروجت بر جاده های گل آذین بسته آسمان و رها شدنت از بی مهری های اهل زمین بر قلب های ما تسلیت باد.

۱- ابو حمزه ثمالی از حضرت امام باقر علیه السلام نقل می‌کند که فرمود: چون هنگام وفات حضرت علی بن الحسین علیه السلام فرا رسید، من را به سینه خود چسبانید و فرمود: پسرم، تو را به چیزی وصیت می کنم که پدرم به هنگام وفاتش به من وصیت کرد. او فرمود از ظلم به کسی که بر علم تو ناصری جز خداوند ندارد بپرهیز و هرگز خود را بر آن آلوده مساز.

۲- از حضرت ابی الحسن علیه السلام نقل شده است که امام سجاد علیه السلام در هنگام وفات بیهوش شد. سپس چشمان خود را گشود و سوره واقعه و فتح را قرائت کرد و بعد گفت: حمد خداوندی را که وعده خود به ما را راست گردانید و همه ی بهشت را به ما بخشید و ما در هر جای بهشت که بخواهیم برای خود منزل اختیار می‌کنیم. سپس آیه ۷۴ سوره زمر را تلاوت کرد: پس چه خوب است اجر عاملین. و از دنیا رفت.

۳- و در روایت دیگری آمده است: امام پیش از وفات لحظه ای به هوش آمد و پارچه ای را که رویش بود کنار زد و فرمود: قبر مرا حفر کنید تا به زمین سفت برسید.بعد پارچه را روی صورتش کشید و جان به جان آفرین تسلیم کرد.

منابع:
  • بحارالانوار، ‌ج ۴۶، ص ۱۵۲، حدیث ۱۶ (به نقل از اصول کافی ) و ص ۱۴۷ حدیث ۱
آذر
6
1391

حراج وسایل شیطان

به روایت افسانه‌ها روزی شیطان همه جا جار زد که قصد دارد از کار خود دست بکشد و وسایلش را با تخفیف مناسب به فروش بگذارد. او ابزارهای خود را به شکل چشمگیری به نمایش گذاشت. این وسایل شامل خودپرستی، شهوت، نفرت، خشم، آز، حسادت، قدرت‌طلبی و دیگر شرارت‌ها بود.
ولی در میان آنها یکی که بسیار کهنه و مستعمل به نظر می‌رسید، بهای گرانی داشت و شیطان حاضر نبود آن را ارزان بفروشد.
کسی از او پرسید: این وسیله چیست؟
شیطان پاسخ داد: این نومیدی و افسردگی‌ست.
آن مرد با حیرت گفت: چرا این قدر گران است؟
شیطان با همان لبخند مرموزش پاسخ داد: چون این مؤثرترین وسیله من است. هرگاه سایر ابزارم بی‌اثر می‌شوند، فقط با این وسیله می‌توانم در قلب انسان‌ها رخنه کنم و کاری را به انجام برسانم. اگر فقط موفق شوم کسی را به احساس نومیدی، دلسردی و اندوه وا دارم، می‌توانم با او هر آنچه می‌خواهم بکنم…
من این وسیله را در مورد تمامی انسان‌ها به کار برده‌ام. به همین دلیل این قدر کهنه است!
آذر
5
1391

معرفی زیارت ناحیه مقدسه

نام مشهور و معروف این زیارت «ناحیه مقدسه» است که در واقع جایگاه صدور آن را مشخص می‌کند. هر اسمی یادآور مسمی و خصوصیات آن بوده و یک فرهنگ را به دنبال دارد به گونه‌ای که انسان با شنیدن آن کلمه بسیاری از حقایق برایش تداعی می‌شود. به همین جهت در اسلام سفارش شده است که هنگام نامگذاری، نام نیکو انتخاب کنید تا همواره یادآور فضائل و کمالات باشد.

نام این زیارت یادآور حجت زمان و امام منتظر است؛ همان که دل‌ها به سویش پر می‌کشد و چشم‌ها برای دیدنش انتظار!

زمان خواندن

زیارت ناحیه مقدسه همانند زیارت عاشورا برای روز عاشورا وارد شده و در غیر عاشورا نیز خوانده می‌شود، زیرا اختصاص به زمان خاصی نظیر روز عاشورا ندارد. به عبارت دیگر از زیارت‌های مطلقه (بدون قید زمان) می‌باشد.

در این رابطه شیخ مفید به عنوان اولین ناقل زیارت ناحیه مقدسه و شیخ محمد ابن مشهدی فرموده‌اند: زیارت ناحیه مقدسه مخصوص روز عاشورا است ولی بزرگان دیگر نظیر سید مرتضی، سید بن طاووس، علامه مجلسی این زیارت را مطلقه دانسته‌اند. خصوصا اینکه سید مرتضی آنرا در همه ایام می‌خوانده است.

سابقه صدور و مستند بودن

زیارت ناحیه مقدسه زیارتی است که به امام حسین (ع) اختصاص دارد. این زیارت ابتدا از «ناحیه مقدسه» امام زمان(عج) صادر و به یکی از نایبان خاص داده شده است. آنگاه از طریق ایشان به یکی از مشایخ شیخ مفید و سپس به دست این بزرگوار، آنگاه به دست سید مرتضی و ابن مشهدی رسیده است.

این زیارت دارای سند‌های متعدد صحیح و معتبر است و مورد تأیید مراجع تقلید، محدثین و علما می‌باشد.

نگاهی بر کلمات و عمل بزرگان

شیخ مفید که از عظمتی خاص برخوردار است و از فقهای بزرگ شیعه و رئیس امامیه در عصر خود بوده و بعلاوه قدیمی‌ترین ناقل و نزدیک‌ترین آنها به امام زمان می‌باشد، این زیارت را دارای سند مروی (روایت شده از معصوم) می‌داند.

سید مرتضی اعتبار این زیارت از چنان استحکام و جلالی برخوردار بوده که مورد توجه سید مرتضی قرار گرفته و هر بار که به زیارت امام حسین می‌رفته، اولین زیارتی که می‌خوانده این زیارت بوده است.

ابن مشهدی که عالمی موثق است فرموده:« زیارت ناحیه مقدسه از ناحیه مقدسه امام زمان(عج) صادر شده است.»

علامه مجلسی در بحار فرموده است:« زیارت ناحیه مقدسه منقول و مروی است.»

آیت الله العظمی شیخ محمد حسین کاشف الغطاء برای بیان یک حکم فقهی به استناد زیارت ناحیه مقدسه فتوی داده است و این حاکی از اعتماد ایشان به این زیارت شریف و صدور آن از ناحیه مقدسه امام زمان(عج) می‌باشد.

آن سوزهای خالصانه که با ناله‌های حزین همراه گشته و آکنده از اشک و آه گردیده و معارف بلندی که در عباراتی زیبا و موزون بیان شده و همراه با عشق در قالب زیارت ارائه گردیده است همه حکایت از آن دارد که این زیارت رشحه‌ای از رشحات غم و اندوه جانکاه کسی است که تمام حوادث را با علم امامت دیده و با عمق جان لمس نموده است.

آجرک الله یا بقیه الله

التماس دعا

آذر
5
1391

متن زیارت ناحیه مقدسه

زیارت امام حسین(ع) صادره از ناحیه مقدس امام زمان (عج) معروف به زیارت ناحیه مقدسه

أَلسَّلامُ عَلى ادَمَ صِفْوَهِ اللهِ مِنْ خَلیقَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى شَیْث وَلِىِّ اللهِ وَ خِیَرَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى

إِدْریسَ الْقــآئِمِ للهِِ بِحُـجَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ فی دَعْوَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ

مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى صالِـح الَّذی تَـوَّجَهُ اللهُ بِکَرامَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى إِبْراهیمَ الَّذی

حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعیلَ الَّذی فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظیم مِنْ جَنَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى

إِسْحقَ الَّذی جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّهَ فی ذُرِّیَّتِهِ ، أَلسَّـلامُ عَلى یَعْقُوبَ الَّذی رَدَّ اللهُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ

، أَلسَّلامُ عَلى یُوسُفَ الَّذی نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذی فَلَقَ اللهُ

الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذی خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى شُعَیْب الَّذی

نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذی تابَ اللهُ عَلَیْهِ مِنْ خَطیـئَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى سُلَیْمانَ

الَّذی ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى أَیُّوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى یُونُسَ

الَّذی أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ، أَلسَّلامُ عَـلى عُزَیْر الَّذی أَحْیاهُ اللهُ بَعْدَ میتَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى

زَکَرِیـَّا الصّـابِرِ فی مِحْنَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى یَحْیَى الَّذی أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ ،

سلام بر آدم یارِ مخلص خدا از بینِ آفریدگانش ، درود بر شیث ولىّ خدا و بهترینِ بندگانش ، سلام بر ادریس که براى خدا حجّتِ او را بپا داشت ، درود بـر نـوح که دعـایش قرینِ اجابـت بود ، سـلام بر هـود که کمـک و یارىِ خـدا مَـدَدِ او بود، درود بر صـالح که خـداوند تاج کـرامت بر سـرش نهاد ، سـلام بر ابراهـیم که خـدا مقـامِ خُلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود ، درود بـر اسمـاعیل کـه خـداوند ذبـحى عظـیم از بهشت را فـداىِ او نمود ، سـلام بر اسحـاق که خـداوند پیامبرى را در نسـل او قـرار داد ، درود بر یعـقوب که خـداوند به رحـمت خود بینـائىِ چشـمش را به او بازگـرداند ، سلام بر یوسـف که خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهائى بخشید ، درود بر موسـى که خـداوند به قدرتِ خود دریا را برایـش شـکافت ، سلام بر هـارون که خـداوند پیامبـرى خود را به وى اختـصاص داد ، درود بر شعـیب که خدا او را بر اُمّـتش پیـروز نمود ، سلام بر داوود که خداوند از لغزش او درگذشت ، درود بر سلیمان که بخاطر شوکتش جنّ به فرمان او درآمد ، سلام بر ایّوب که خداوند او را از بیماریش شفا بخشید ، درود بر یونس که خداوند به وعده خود برایش وفا نمود ، سلام بر عُزَیر که خداوند او را پس از مرگش به حیات بازگردانید ، درود بر زکریّا که در رنج و بَلا شکیبا بود ، سلام بر یحیى که خداوند به سبب شهادت مقام و منزلتِ او را بالا برد ،

(بیشتر…)

گاه‌شمار تاریخ خورشیدی

فروردین ۱۴۰۳
ش ی د س چ پ ج
« اسفند    
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031