برادر دینی

هر کس برادر دینی خود را از دست بدهد گویی مهمترین عضو بدنش را از دست داده است

غررالحکم ص
۴۱۸

کنیه‌های حضرت فاطمه (س)

حضرت فاطمه (س) کنیه‌های بی شماری را داراست :

            اُمّ
الحسن

            اُمّ
الحسین

            اُمّ
الحسنین

            اُمّ
الکتاب

            اُمّ
الائمه

            اُمّ
الفضائل

            اُمّ
ابیها

او اُمّ ابیهاست زیرا نه تنها برای پدرش
مادری کرد، بلکه او ثمره و نتیجه عصاره شخصیت رسول الله (ص) که علت غائی هستی و
همه موجودات است. نمونه بهترین‌ها، عصاره و ثمره بهترین‌ها از طریق رسول‌الله (ص)،
وجود مقدس فاطمه (س) را شکل می‌دهد که او هم اُمّ ابیها و هم اُمّ الائمه است.

القاب حضرت فاطمه (س)

حضرت فاطمه (س) دارای القاب بی‌شماری است :

زهرا ===> درخشنده
و روشن

صدیقه ===> انسانی‌که راستگوست

طاهره ===> کسی‌که پاک است

راضیه ===> به معنای رضا رسیده

مرضیه ===> کسی‌که مورد رضای
خداوند قرار گرفته

معصومه
===> انسانی که به مقام عصمت رسیده است

بتول ===> کسی‌که هیچگونه آلودگی
جسمانی در او راه ندارد

کوثر ===> کسی‌که خیر کثیر دارد

حصان  ===> به زن عفیف و پاکدامن
و پارسای شوهردار گفته می‌شود

حوراء انسیه
===> حوراء اشاره به بعد معنوی و انسیه اشاره به
جنبه انسانی بانوی گرامی اسلام دارد

محدثه ===> کسی‌که ملائکه با او
سخن می‌گوید (صاحب فراست در نقل حدیث)

حانیه ===> به معنی مشفق و مهربان

عذرا ===> به معنی بکر و دست
نخورده

مبارکه
===> وجود او مبارک است

و لقب‌های دیگر.

در این میان لقب زهرا از شهرت بیشتری
برخوردار است و گاه با نام او همراه می‌آید، فاطمه الزهرا

حضرت فاطمه (س)

 
فاطمه (س)
دختر محمد بن عبدالله (ص)
پیامبر خدا از خدیجه کبری دختر خویلدبن اسد است.

در زادروز فاطمه (س)
اختلاف است. از
سال پنجم پیش از بعثت تا سال پنجم بعد از بعثت رسول خدا (ص)
گفته اند.

•        
ابن سعد
در طبقات (ج ۸، ص ۱۱) طبری در تاریخ  )ج ۴، ص ۱۸۶۹) بلاذری در انساب الاشراف (ص ۴۰۲)، ابن اثیر در کامل  )ج ۲، ص ۳۴۱)، ابوالفرج اصفهانی
در مقاتل الطالبین (ص ۴۸) ابن عبدالله در استیعاب (ص ۷۵۰) و جمعی دیگر این تاریخ را پذیرفته اند و عموماً نوشته اند: آن
سالی بود که قریش خانه کعبه را می ساختند.

اما بیشتر مورخان و محدثان شیعه، پس از بعثت را نقل کرده اند : کلینی در کافی (ج ۱، ص ۴۵۸) ابن شهرآشوب در مناقب
(ج ۳، ص ۳۵۷) سال پنجم بعد از بعثت را تصریح کرده اند. شیخ طوسی در مصابح المتهجد (ص ۵۶۱) یعقوبی در تاریخ خود سال اول بعثت و شیخ مفید در ارشاد سال دوم بعثت را نقل کرده اند. آنچه امروز در کشور ایران و دیگر کشورهای شیعه نشین به نام روز میلاد حضرت فاطمه (س) شهرت دارد بیستم جمادی الثانی سال پنجم پس از بعثت می باشد.

اما با چنین اختلاف در نقل روایات،  پذیرفتن
سندی و رها کردن سند دیگر بسیار دشوار است. در
اینکه او چه روز و در چه سالی متولد شد،  چندان
مهم نیست. آنچه
اهمیت دارد این است که او که بود؟

 

 

پیامبر گرامی اسلام (ص)
دخترش را فاطمه نامید. فاطمه
وصفی از مصدر فطم است. فطم
در لغت عرب به معنی بریدن،  قطع
کردن و جدا شدن آمده است. این
صیغه که بروزن فاعل،  معنی
مفعول می دهد به معنی بریده و جدا شده است.

برادری در اسلام

مؤمنین همه برادرند و هرگز چیزی نزد مؤمن از برادر مؤمنش مقدم نیست

 بحار النوار ج ۷۷ ص ۲۶۹