قیام مختار

در روز در ۱۴ ربیع الثانی مختار شاد کننده دلهاى شکسته اهل بیت (علیهم السلام ) با نداى ((یا لثارات الحسین )) در کوفه قیام کرد. مختار در سال اول هجرت در طائف به دنیا آمد و در سال ۶۷ ه‍ در کوفه به دست مصعب بن زبیر به شهادت رسید. کنیه او ابواسحاق است . ابوعبیده ، پدرش از صحابه بزرگ بود که در جنگ با فارس شهید شد. بعد از پدر، دو برادرش حکم و جبیر شهید شدند.
مختار در هیجده ماه حکومتش ، هیجده هزار نفر از قاتلین سید الشهداء (علیه السلام ) را به جهنم فرستاد. این به غیر از کسانى است که به دست اصحاب و یاران او و ابراهیم بن مالک اشتر در بیرون کوفه و در کنار نهر خازر کشته شدند.
سعد عموى مختار از طرف امیر المؤ منین و امام حسن (علیهم السلام ) والى مداین بود، و هر گاه جایى مى رفت مختار را به جاى خود مى گذاشت .

امیر المؤ منین (علیه السلام ) به او خبر از فتح و ظفر دادند، و میثم تمار در زندان کوفه او را بشارت داد.
در روز عید قربان ابو محمد حکم بن مختار خدمت امام باقر (علیه السلام ) آمد. بعد از اینکه خود را معرفى کرد، امام باقر (علیه السلام ) را نزد خود خواند و او عرض کرد: آقاى من ، مردم درباره پدر من بسیار سخن مى گویند. به خدا قسم سخن درست کلام شماست و هر چه شما بفرمایید آن را قبول دارم . امام (علیه السلام ) فرمود: سبحان الله . پدرم خبر داد که مهریه مادر من از پولى بود که مختار آن را براى پدرم فرستاد. مختار خانه هاى خراب ما را آباد کرد، و دشمنان ما را به قتل رسانید، و هر خونى که از ما ریخته شد طلب نمود. آنگاه سه مرتبه فرمود: رحم الله اباک .

در کودکى ، امیر المؤ منین (علیه السلام ) او را روى زانوى خویش مى نشاند و به او لطف و مرحمت مى فرمود. امام باقر (علیه السلام ) مى فرماید: بخدا قسم پدرم مرا خبر داد که مختار نزد فاطمه بنت امیر المؤ منین (علیه السلام ) مى آمد، و آن مخدره براى او فرش پهن نموده پشتى برایش مى گذاشت . سپس فرمود: ((هر حقى که ما نزد کسى داشتیم او مطالبه نمود قاتلین ما ر ا کشت و برای ما خونخواهی نمود )).

در روایت دیگر مى فرماید: ((هنگامى که مختار سر نحس عبید الله را براى امام زین العابدین (علیه السلام ) فرستاد، آن حضرت سر سفره بود و خوشحال شد و دعا فرمود)).
بنا بر قول دیگرى قیام مختار در شب ۱۴ ربیع الاول سال ۶۶ ه‍ ؛ و بنابر قولى ۱۶ ربیع الثانى بوده است

منابع:
۱- بحار الانوار: ج ۴۵ ص۳۴۳

۲- اختیار معرفه الرجال ج۱ ص۳۴۱- بحارالانوار ج۴۵ ص۳۴۲ و..

۳- مقتل الحسین ص۳۲۶- بحارالانوارج۴۵ ص۳۸۶ و..

۴- امالی شیخ طوسی ص۲۴۰