مله ابراهیم – فرهنگ ابراهیمی

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

اگر واژه «مله» در زبان قرآن را معادل فرهنگ بگیریم و به تعبیر دقیق‌تر یکی از مصادیق معنایی آن را «فرهنگ» بدانیم؛ آن‌گاه مبنای فرهنگ دینی «مله ابراهیم» است، «مله ابیکم ابراهیم» اما این ملت و فرهنگ چه خصوصیتی دارد؟ «هو سماکم المسلمین من قبل» ویژگی اصلی این فرهنگ تسلیم خاص در برابر خداوند متعال است: «ربنا و اجعلنا مسلمین لک و من ذریتنا امه مسلمه لک» ‹البقره (۲): ۱۲۸› و این ملت و فرهنگ برگزیده در دنیا است: «و لقد اصطفیناه فی الدنیا» ‹همان: ۱۳۰› زیرا «اذ قال له ربه اسلم قال اسلمت لرب العالمین» ‹همان: ۱۳۱› و این وصیت ابراهیم و دیگر پیامبران است و پیروان آن‌ها نیز همین گونه هستند: «وصی بها ابراهیم بنیه و یعقوب یا بنی ان الله اصطفی لکم الدین فلا تموتن الا و انتم مسلمون # ام کنتم شهداء اذ حضر یعقوب الموت اذ قال لبنیه ما تعبدون من بعدی قالوا نعبد الهک و اله آبائک ابداهیم و اسماعیل و اسحاق الها واحداً و نحن له مسلمون» ‹همان: ۱۳۲ – ۱۳۳› برای چنین فرهنگی مرکز زمین مکه مکرمه و محل و ملجاء مردم است :«و اذ جعلنا البیت مثابهً للناس و امناً» ‹همان: ۱۲۵› پس ویژگی اصلی امت اسلامی تسلیم خاص در برابر پروردگار جهانیان است و این لب فرهنگ دینی است و چنین امتی که قبله و خانه امنش مکه است؛ امت و فرهنگ برگزیده الهی است که رسولش پیام آور قرآن و تعلیم و تزکیه است. پس ویژگی دیگر فرهنگ دینی پیامبر مداری و قرآن محوری است که نتیجه آن تعلیم کتاب و جکمت و تزکیه است: «ربنا و ابعث فیهم رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاتک و یعلمهم الکتاب و الحکمه و یزکیهم انک انت العزیز الحکیم» ‹همان: ۱۲۹› آری حقیقتاً اگر کسی از این فرهنگ روی برگرداند، سفیه ونادان است: «و من یرغب عن مله ابراهیم الا من سفه نفسه» ‹همان: ۱۳۰›

برگرفته از دلشده