9
1389
زندگینامه امام ششم امام جعفر صادق (ع)
زندگینامه امام ششم امام جعفر صادق (ع)
نام: جعفر (به معنى نهر جارى پرفایده)
کنیه: ابو عبداللّه
لقب: صادق
نام پدر: حضرت محمد بن على (ع )
نام مادر: معروف به ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابى بکر
تاریخ ولادت: یکشنبه ۱۷ ربیع الاول ، سال ۸۳ هجرى
مکان ولادت: مدینه
مدت عمر : ۶۵ سال
علت شهادت: مسمومیت
قاتل : منصور دوانیقى (خلیفه عباسى )
زمان شهادت: یکشنبه ۲۵ شوال ، سال ۱۴۸ هجرى
مدفن مطهر: قبرستان بقیع ( مدینه )
زندگی امام جعفر صادق (ع)
امام جعفر صادق (ع) در پگاه روز جمعه یا دوشنبه هفدهم ربیع الاول سال ۸۰ هجرى، معروف به سال قحطى، در مدینه دیده به جهان گشود. اما بنا به گفته شیخ مفید و کلینى، ولادت آن حضرت در سال ۸۳ هجرى اتفاق افتاده است. لکن ابن طلحه روایت نخست را صحیح تر مىداند و ابن خشاب نیز در این باره گوید: چنان که ذراع براى ما نقل کرده، روایت نخست، سال ۸۰ هجرى، صحیح است. وفات آن امام (ع) در دوشنبه روزى از ماه شوال و بنا به نوشته مؤلف جنات الخلود در ۲۵ شوال و به روایتى نیمه ماه رجب سال ۱۴۸ هجرى روى داده است. با این حساب مىتوان عمر آن حضرت را ۶۸ یا ۶۵ سال گفت که از این مقدار ۱۲ سال و چند روزى و یا ۱۵ سال با جدش امام زین العابدین (ع) معاصر بوده و ۱۹ سال با پدرش و ۳۴ سال پس از پدرش زیسته است که همین مدت، دوران خلافت و امامت آن حضرت به شمار مىآید و نیز بقیه مدتى است که سلطنت هشام بن عبد الملک، و خلافت ولید بن یزید بن عبد الملک و یزید بن ولید عبد الملک، ملقب به ناقص، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ادامه داشته است.
زندگینامه امام جعفر صادق (ع)
نام: جعفر بن محمد .
کنیه: ابوعبدالله، ابواسماعیل و ابوموسى.
القاب: صادق، فاضل، صابر، طاهر، قائم، کافل و منجى.
مشهورترین لقب آن حضرت «صادق» است. این لقب به خاطر صدق گفتار آن حضرت و
تمایز از جعفر کذاب، که در عصر امام زمان (ع) ادعاى امامت کرده بود، به آن
حضرت داده شد.
منصب: معصوم هشتم و امام ششم شیعیان.
تاریخ ولادت: هفدهم ربیعالاول سال ۸۰ هجرى.
برخى مورخان، تاریخ تولد آن حضرت را اول رجب سال ۸۰ هجرى و برخى دیگر سال
۸۳ هجرى دانستهاند؛اما قول اول مشهور است و این روز مطابق است با روز
ولادت پیامبر اکرم (ص).
محل تولد: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى).
نسب پدرى : امام محمد باقر بن على بن حسین بن على بن ابىطالب (ع).
نام مادر: فاطمه، مکنّى بهام فَروه بنت قاسم بن محمد بن ابى بکر.
ام فَروه، که فرزندزاده حمد بن ابى بکر بود، مقام والایى در بین زنان زمان
خویش داشت. امام صادق (ع) درباره شأن او فرمود: مادرم از جمله زنانى بود
که ایمان آورد و تقوا پیشه کرد و نیکوکارى نمود، و خدا نیکوکاران را دوست
دارد.
این زن از تربیتشدگان مکتب امام زینالعابدین (ع) و امام محمد باقر (ع) است.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، امام محمد باقر (ع) در هفتم ذىحجه سال۱۱۴ هجرى تا ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجرى، به مدت ۳۴ سال.
تاریخ و سبب شهادت: ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجرى، در سن ۶۵ سالگى، به وسیله زهرى که منصور دوانیقى به آن حضرت خورانید.
برخى تاریخ شهادت آن حضرت را نیمه رجب سال ۱۴۸ هجرى دانستهاند.
محل دفن: قبرستان بقیع، در مدینه مشرفه، در جوار قبر پدر و جدش و امامحسن مجتبى (ع) (در عربستان سعودى کنونى).
اصحاب ویاران : تعداد راویان و اصحاب امام صادق (ع) بیش از چهار هزار
نفر است که از محضر آن حضرت بهرهمند شده و در جهان اسلام به انتشار علوم
اهل بیت(ع) پرداختند. در این جا به نام برخى از بزرگان اصحاب و راویان آن
حضرت اشاره مىگردد:
۱. جمیل بن درّاج.
۲. عبدالله بن مسکان.
۳. عبدالله بن بکیر.
۴. حمّاد بن عیسى.
۵. حمّاد بن عثمان.
۶. ابان بن عثمان.
این شش نفر به «اصحاب اجماع» معروف شدهاند.
۷. أبان بن تغلب.
۸. اسحاق بن عمّار صیرفى.
۹. ابو حمزه ثمالى.
۱۰. برید بن معاویه عجلى.
۱۱. حریز بن عبدالله سجستانى.
۱۲. حمران بن اعین شیبانى.
۱۳. زراره بن اعین شیبانى.
۱۴. صفوان بن مهران اسدى.
۱۵. عبدالله بن ابى یعفور.
۱۶. عمران بن عبدالله اشعرى.
۱۷. عیسى بن عبدالله اشعرى.
۱۸. فضیل بن یسار بصرى.
۱۹. فیض بن مختار کوفى.
۲۰. ابو بصیر مرادى.
۲۱. مؤمن الطاق محمد بن على.
۲۲. محمد بن مسلم کوفى.
۲۳. معاذبن کثیر کسایى.
۲۴. مُعَلىّ بن خُنَیس کوفى.
۲۵. هشام بن محمد.
۲۶. یونس بن ظبیان کوفى.
۲۷. معاویه بن عمّار.
۲۸. زید شحام.
۲۹. سُدیر بن حکیم.
۳۰. عبد السلام بن عبدالرحمن.
۳۱. جابربن یزید جُعفى.
۳۲. ثابت بن دینار.
۳۳. مفضل بن قیس.
۳۴. مفضل بن عمر جُعفى.
۳۵. سفیان بن عیینه.
زمامداران معاصر:
۱. عبدالملک بن مروان (۸۶-۶۵ ق.).
۲. ولید بن عبدالملک (۹۶-۸۶ ق.).
۳. سلیمان بن عبدالملک (۹۹-۹۶ ق.).
۴. عمر بن عبدالعزیر (۱۰۱-۹۹ ق.).
۵. یزید بن عبدالملک (۱۰۵-۱۰۱ ق.).
۶. هشام بن عبدالملک (۱۲۵-۱۰۵ ق.).
۷. ولید بن یزید (۱۲۶-۱۲۵ ق.).
۸. یزید بن ولید (۱۲۶-۱۲۶ ق.).
۹. مروان بن محمد (۱۳۲-۱۲۶ ق.).
تمامى این خلفا از سلسله بنى امیه و از شاخه بنىمروان بودند.
۱۰. ابوالعباس سفاح (۱۳۶-۱۳۲ ق.).
۱۱.منصور دوانیقى (۱۵۸-۱۳۶ ق.).
این دو نفر از سلسله بنىعباس بودند.
امام صادق (ع) که معاصر دو سلسله بنى امیه و بنى عباس بود، از هر دوى آنها
سختىها و آزارها و
بىمهرىهاى فراوانى دید؛ اما چون آن حضرت در انتهاى
دوران خلافت امویان و ابتداى خلافت عباسیان
مىزیست، از فترت به وجود آمده
در زمان انتقال خلافت از خاندان غاصبى به خاندان غاصب دیگر، زمینه ترویج و
تبلیغ مکتب اهل بیت(ع) را مناسب دید و از این فرصت پیش آمده، بیشترین بهره
را نصیب اسلام و مسلمانان
کرد.
آن حضرت، با تشکیل حوزه علمیه و تعلیم و تربیت شاگردان مبرزى چون هشام،
زراره و محمد بن مسلم، تحوّل
شگرفى در جهان اسلام و مذهب شیعه پدید آورد.
به همین جهت به شیعیانِ امامىِ اثنا عشرى، شیعه
جعفرى نیز گفته مىشود.
رویدادهاى مهم:
۱. شهادت امام محمد باقر (ع)، پدر ارجمند امام جعفر صادق (ع)، در سال ۱۱۴ هجرى.
۲. قیام زید بن على (ع)، عموى امام جعفر صادق (ع) بر ضد امویان و شهادت او در این واقعه، در سال ۱۲۱ هجرى.
۳. گسترش نهضت بنىهاشم (علویان و عباسیان)، در سراسر قلمرو حکمرانى امویان.
۴. سرنگونىِ سلسله امویان و پیروزىِ عباسیان و تسخیر خلافت اسلامى توسط ابوالعباس سفاح، در سال ۱۳۳ هجرى.
۵. قیام علویان بنىالحسن (ع) بر ضد عباسیان و سرکوب شدن آنان به دست منصور دوانیقى.
۶. بهرهجویىِ امام صادق (ع) از فرصت به دست آمده از نبرد میان عباسیان و
امویان، براى تشکیل حوزه علمىِ
اسلامى و تربیت هزاران شاگرد در رشته هاى
فقه، تفسیر و علوم قرآن، کلام، شیمى، تاریخ و غیره، در مدینه
مشرفه.
۷. فراخوانىِ امام صادق (ع) از مدینه به بغداد، توسط سفاح عباسى و زیر نظر قرارگرفتن آن حضرت.
۸. فراخوانىِ مجدد امام صادق (ع) از مدینه به بغداد، توسط منصور دوانیقى و اذیت و آزار آن حضرت.
۹. وفات اسماعیل، پسر امام صادق (ع)، در سال ۱۴۲ هجرى و اندوه فراوان آن حضرت در این مصیبت.
۱۰. رفتار نامناسب عاملان منصور دوانیقى، در مدینه، با امام صادق (ع) و بسیارى از علویان.
۱۱. مبارزه علمى و فرهنگىِ امام صادق (ع) و یاران ایشان با مخالفان، ملحدان و مدعیان دروغین.
۱۲. مسمومیت امام صادق (ع) و شهادت آن حضرت، در سال ۱۴۸ هجرى، به دستور منصور دوانیقى.
۱۳. به خاکسپارى پیکر مطهر امام صادق (ع)، در قبرستان بقیع، در کنار قبر پدر، جد و عمویشان، امام حسن مجتبى (ع).
برگرفته شده از کتاب ” خاندان عصمت علیهم السلام ” تالیف سید تقى واردى
فرستادن دیدگاه
گاهشمار تاریخ خورشیدی
ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
---|---|---|---|---|---|---|
« فروردین | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر مهر ۹, ۱۳۸۹
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت مهر ۹, ۱۳۸۹
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان مهر ۹, ۱۳۸۹
- سجده شکر مهر ۹, ۱۳۸۹
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر مهر ۹, ۱۳۸۹