انسان بزرگ

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

موقعى که رسول خدا صلى الله علیه و آله سربازان اسلام را آماده جنگ تبوک مى ساخت ، یکى از بزرگان بنى سلمه به نام جد بن قیس که ایمان کامل نداشت ، محضر پیامبر صلى الله علیه و آله رسید و عرض کرد: اگر اجازه دهى من در این میدان جنگ ، حاضر نشوم و مرا گرفتار گناه مساز! زیرا من علاقه شدید به زنان دارم ، چنانچه چشمم به دختران رومى بیفتد ممکن است فریفته آنها شده دل از دست بدهم و نتوانم بجنگم و گرفتار گناه شوم . رسول خدا صلى الله علیه و آله به او اجازه داد.
در این وقت آیه نازل شد؛(بعضى از آنها مى گویند: به ما اجازه ده در این جهاد شرکت نکنیم و ما را به گناه گرفتار مساز، آگاه باشید که آنان – به واسطه بهانه جویى غلط – هم اکنون در میان فتنه و گناه افتاده اند و جهنم گرداگرد کافران را احاطه کرده است .) خداوند با این آیه عمل آن شخصى را محکوم کرد. آنگاه حضرت رو به طایفه بنى سلیم نمود و فرمود: بزرگ شما کیست ؟ در پاسخ گفتند: جدبن قیس ، لکن او آدم بخیل و ترسویى است . پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: درد بخل بدترین دردهاست .
سپس فرمود: بزرگ شما آن جوان سفیدرو، بشر بن براء، است که مردى سخاوتمند و گشاده روى است