علایم و نشانه‌های منافق

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «چهار خصلت در هر کی باشد منافق است و اگر کسی یکی از آنها را دارد در او یک جهت نفاق است مگر آن که آن را ترک کند: کسی که چون حدیث کند دروغ گوید، و چون وعده دهد خلف وعده کند و چون پیمان بندد بشکند و چون مبارزه کند نابکاری و هرزگی کند. »

معنای نفاق

نفاق معنای وسیعی دارد که هرگونه دوگانگی ظاهر و باطن را در برمی‌گیرد. منافق در اصل از ماده «نفق» بر وزن «نفخ» به معنای نفوذ و پیشروی است و «نفق» بر وزن «شفق» به معنای کانال‌ها و نقب‌هایی است که زیر زمین می‌زنند تا برای استتار یا فرار از آن استفاده کنند.

منافق کسی است که طریقی مرموز و مخفیانه برای خود برگزیده تا با مخفی‌کاری و پنهان‌کاری در جامعه نفوذ کند و به هنگام خطر از طریق دیگر فرار نماید.

زشتی دروغ

زبان ترجمان دل است و اگر راه این دو از یکدیگر جدا شود نشانه نفاق است و می‌دانیم یک انسان منافق از سلامت فکر و روح برخوردار نیست.

از رسول خدا (ص) نقل است که می‌فرمایند:« سه چیز است که در هر کس باشد منافق است هر چند نماز بخواند و روزه بگیرد و خود را مسلمان بداند: کسی که در امانت خیانت می‌کند و به هنگام سخن گفتن دروغ می‌گوید و هر گاه وعده‌ای می‌دهد تخلف می‌کند.»

و در حدیثی دیگر می‌فرمایند:« هر مقدار خشوع ظاهر بر آنچه در قلب است افزون گردد در نزد ما نفاق است»

دروغ سرچشمه همه گناهان است در روایات اسلامی دروغ به عنوان کلید گناهان شمرده شده است.

امام حسن عسگری(ع) می‌فرمایند:« تمام پلیدی‌ها در اتاقی قرار داده شده و کلید آن دروغ است»

خلف وعده

کسی که از ناتوانی خود بر عمل به وعده‌ای که می‌دهد، آگاه است یا با نداشتن قدرت بر وفای به وعده قصد خلف وعده را دارد یا از ابتدای امر می‌داند که به خاطر موانع غیر اختیاری به وعده خود نمی‌تواند جامه عمل بپوشاند در چنین مواردی وعده دادن به دیگری وعده دروغ است که موجب دردسر و گرفتاری برای طرفین خواهد بود.

شکستن پیمان

عهد پیمان و سوگند تاکیدی است بر حفظ همبستگی جامعه و اعتماد متقابل اما آن روز که عهد و پیمان پشت سر هم شکسته شود دیگر اثری از سرمایه بزرگ اعتماد عمومی باقی نخواهد ماند و جامعه به ظاهر متشکل تبدیل به آحاد پراکنده فاقد قدرت می‌شود.

به همین دلیل مکرراً در آیات قرآن و به طور گسترده و احادیث اسلامی روی مسئله وفای به عهد و ایستادگی در برابر سوگندها تأکید شده است و شکستن آن از گناهان کبیره محسوب می‌شود.

کسی که در مبارزه هرزگی کند

در برخورد با چنین رفتارهای سوئی دو گونه دستورالعمل وجود دارد از یک سو نباید به افرادی که طمع تجاوز به حریم دیگران و بهم زدن فضای سالم جامعه را دارند اجازه داده شود که حق دیگران را ضایع کنند آبروی مردم را ببرند و به حقوق مسلم آنها تجاوز نمایند. دستور دیگر این است که سعی شود از عمل بد دیگران گذشت شود.

خداوند می‌فرماید:« ای رسول ما! تو آزار و بدی‌ها را به آنچه نیکوتر است دفع کن»

«هرگز خوبی با بدی یکسان نیست. ای پیامبر! همیشه بدی را به بهترین عمل پاسخ بده تا آن کس که با تو دشمن است دوست صمیمی تو گردد»