تفسیر روایت «لَوْلاکَ لَمَا خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ»

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

متن استفتاء و پاسخ حضرت آیت الله العظمی روحانی دام ظله:

سؤال: تفسیر این حدیث شریف چیست که مى‏فرماید: «یـا أَحْمَدُ! لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُکَ، وَ لَوْلا فاطِمَهُ لَما خَلَقْتُکُما»؛ هان اى احمد! اگر تو نبودى، جهان را نمى‏آفریدم و اگر على نبود، تو را، و اگر فاطمه نبود، من شما دو نفر را نمى‏آفریدم.( الجنّه العاصمه، ص۱۴۹ با اندک تفاوت در واژه‏ها؛ ضیاء العالمین، ص۱۸۷ وکشف اللئالى عن جابر بسند وثیق وفى ذیله ثم قال جابر هذا من الاسرار التى امرنا رسول‏اللّه‏ صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله بکتمانه الا عن اهله؟ و ملتقى البحرین، ص۱۴، و الجنه العاصمه، ص۱۴۹ ومجمع البحرین.)

جواب: «أللّهُمَّ صَلِّ عَلى فاطِمَه وَ أَبِیْها وَ بَعْلِها وَ بَنِیْها وَ السِّرِ الْمُسْتِوْدِعِ فِیْها»؛ من در سخنان همه علماى شیعه و بسیارى از دانشمندان أهل ‏سنّت و جماعت بسیار پژوهش نمودم و دریافتم که سرمایه و موادّ اصلى دنیاى وجود ظاهرى صدّیقه طاهره فاطمه زهرا علیهاالسلام از موادّ این جهان خاکى و فناپذیر نیست، بلکه بخش مادى و ظاهرى آن وجود گرانمایه، از بهشت پرطراوت و زیباى خدا و از بلندترین درختان و برترین میوه‏هاى آن است. امّا روح ارجمند آن بانوى بزرگ نیز که از سوى خداوند حکیم متناسب و هماهنگ با این جسم مبارک برگزیده شده، از رازها و اسرار الهى است که ما حقیقت آن را درنمى‏یابیم و نمى‏شناسیم.

تنها چیزى که ما در این مورد درمى‏یابیم، همان چیزى است که به‏وسیله روایات، رسیده و بیانگر آن است که روح تابناک فاطمه علیهاالسلام از فروغ عظمت و شکوه خدا آفریده شده است. چنین مفهوم و سخنى را برخى از کتاب‏هاى روایى از جمله کتاب «معانى الْأخبار صدوق» از امام صادق و او نیز از نیاى گرانقدرش سالار پیامبران خدا آورده است که فرمود: «خُلِقَ نِورُ فاطِمَه قَبْلَ أنْ یُخْلقَ الْأرْضُ وَ السَّماءُ…»( صدوق، معانى الْأخبار، ص۳۹۶) نور وجود فاطمه پیش از آفرینش آسمان و زمین آفریده شد!

برخى از مردم پرسیدند: اى پیامبر خدا! آیا گوهر وجود فاطمه علیهاالسلام از انسانها نیست؟ پیامبر فرمود: فاطمه حوریه‏اى است در سیماى انسان، و خدا او را پیش از آفرینش آدم و عالم و دیگر ارواح انسانها… از فروغ تابناک خود آفرید. «فاطِمَهُ حَوْراءٌ إنْسِیّه خَلَقَهَااللّه‏ُ عزَّ وَ جَلَّ مِن نُورِهِ قَبْلَ أنْ یُخْلَقَ آدَم…». (صدوق، معانى الأخبار، ص۳۹۶.) با این بیان، با نگرش به‏ محتواى این حدیث شریف قدسى که در بسیارى از مجموعه‏ هاى روایى آمده است، این معمّا حل مى‏شود که: «لَوْلاکَ لَمَا خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُکَ، وَ لَوْلا فاطِمَهُ لَما خَلَقْتُکُما»؛ اگر تو نبودى، جهان را نمى‏آفریدم و اگر على نبود، تو را، و اگر فاطمه نبود، شما را پدید نمى‏آوردم، یعنى چه؟

و نیز روشن مى‏گردد که چرا در روز رستاخیز به هنگام ورود فاطمه علیهاالسلام به بهشت پر طراوت و زیباى خدا، پیامبران از آدم گرفته تا دیگران به زیارت او مى‏شتابند، و حتى سالار پیامبران خدا حضرت محمّد صلى ‏الله‏ علیه‏ و ‏آله به دیدار دخت فرزانه خویش مى‏رود. و نیز روشن مى‏شود که چرا پیامبر پس از برانگیخته شدن مردم و پایان حسابرسى از آنان، نخستین کسى است که به سوى بهشت خدا مى‏رود و تنها یک گروه از او پیشى مى‏گیرد که آن گروه ارجمند نیز گروه فاطمه علیهاالسلام است.

منبع: سایت خبری صدای شیعه