خبر صافی خادم امام هادی(ع) و مسافرت او به مشهد

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

سیّد ابن طاووس در کتاب امان الاخطار از ابو محمّد قاسم بن علا از صافى‏ خادم حضرت هادى علیه السّلام روایت کرده:از آن حضرت اجازه خواستم به زیارت جدّش حضرت رضا علیه السّلام بروم،فرمود:با خود انگشترى داشته باش،داراى نگین زرد و نقش نگین آن(ما شاء اللّه لا قوه الاّ باللّه استغفر اللّه)و نقش طرف دیگرش«محمّد و على»چون این انگشتر را بردارى،از شرّ دزدان و راهزنان امان یابى،و براى سلامت تو تمامتر و نسبت به دین تو حفظ- کننده‏تر است،

خادم گوید:بیرون آمدم و انگشترى که حضرت فرموده بود تهیه کردم،سپس خدمت ایشان بازگشتم که براى‏ سفرم با آن جناب وداع کنم،چون وداع کردم و دور شدم،دستور داد مرا برگردانند،وقتى برگشتم فرمود:اى صافى.عرض‏ کردم:لبیّک اى آقاى من:فرمود:انگشتر فیروزه هم باید همراه داشته باشى،زیرا میان طوس و نیشابور شیرى به تو برخواهد خورد،که قافله را از ادامه سفر منع خواهد کرد،تو پیش برو،و این انگشتر را به شیر بنما و بگو مولاى من مى‏گوید از راه.دور شو،باید بر یک طرف نگین فیروزه«اللّ الملک»و بر طرف دیگرش الملک للّه الواحد القهّار نقش کنى،زیرا نقش انگشتر فیروزه امیر المؤمنین علیه السّلام‏ اللّه الملک بود،چون خلافت به آن حضرت برگشت الملک للّه الواحد القهّار را نقش کرد،و چنین نگینى انسان را از حیوانات‏ درنده امان مى‏بخشد،و در جنگها باعث پیروزى و غلبه مى‏شود.

صافى مى‏گوید:به سفر رفتم،به خدا سوگند در همان مکان که حضرت‏ فرموده بود شیر بر سر راه آمد،و آنچه فرموده بود انجام دادم،شیر برگشت،چون از زیارت بازگشتم،آنچه واقع شده بود خدمت‏ آن حضرت عرض کردم،فرمودند یک چیز ماند که نگفتى،اگر مى‏خواهى من بگویم،گفتم آقاى من شاید فراموش کرده باشم،فرمود شبى در طوس شب را نزدیک قبر شریف به سر مى‏بردى،گروهى از جنیّان به زیارت قبر آن حضرت آمده بودند،آن نگین را در دست تو دیدند و نقش آن را خواندند،پس آن را از دستت بیرون آوردند و به نزد بیمارى که داشتند بردند،انگشتر را در آبى‏ شسته آن آب را به بیمار خود دادند،بیمارشان صحّت یافت،انگشتر را برگرداندند،درحالى‏که تو در دست راست داشتى،آنان در دست چپ تو کردند،تو از این امر بسیار تعجّب کردى و سببش را ندانستى،آنگاه نزدیک سر خود یاقوتى یافتى و آن را برداشتى‏ اکنون همراه توست آن را به بازار ببر،که به هشتاد اشرفى خواهى فروخت و این یاقوت هدیه آن جنیّان است که براى تو آورده‏ بودند،

خادم مى‏گوید:یاقوت را به بازار بردم و به هشتاد اشرفى فروختم همانطور که آقایم فرموده بود. از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده:کسى‏ که هر شب در سفر«آیه الکرسى»را بخواند سالم بماند و آنچه با اوست نیز سالم بماند و در سفر بگوید:

اللَّهُمَّ اجْعَلْ مَسِیرِی عِبَرا وَ صَمْتِی تَفَکُّرا وَ کَلامِی ذِکْرا
خداى مسیرم را عبرت،و لب فرو بستنم را فکرت،و سخنم را ذکر قرار ده.

از حضرت سجاد علیه السّلام روایت شده:اگر براى ضرر زدن به من جنّ و انس جمع شوند پروا نمى‏کنم،هرگاه این کلمات را بگویم:

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ أَسْلَمْتُ نَفْسِی وَ إِلَیْکَ وَجَّهْتُ وَجْهِی وَ إِلَیْکَ فَوَّضْتُ أَمْرِی فَاحْفَظْنِی بِحِفْظِ الْإِیمَانِ مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِی وَ عَنْ یَمِینِی وَ عَنْ شِمَالِی وَ مِنْ فَوْقِی وَ مِنْ تَحْتِی وَ ادْفَعْ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
به نام خدا،و با خدا،و از خدا و به سوى خدا و در راه خدا.پروردگارا خود را به تو تسلیم‏ کردم،و رویم را به جانب تو نمودم،و کارم را به تو واگذار کردم،مرا به حفظ ایمان حفظ کن‏ از پیش رویم،و از پشت سرم،و از جانب راستم،و از طرف چپم،و از بالاى سرم،و زیر پایم،و به حول و قوّه‏ات از من دفاع کن،چرا که قدرت و نیرویى نیست،مگر به خداى والاى بزرگ.