احکام علامت

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

مقصود از علامت آهن بزرگی است که در جلوی هیئت‌ها و دسته‌های عزاداری حسینی به عنوان نوعی شعار حمل می‌شود و بالای آن صفحه‌های فنر قابل انعطافی وجود دارد که مزین به پر و جواهرات و مجسمه و غیر آنهاست.(۱)

علامت از ابزار و وسایل عزاداری امام حسین علیه السلام است که در هیئت‌ها و دسته‌های مذهبی به کار گرفته می‌شود. این ابزار پس از ارتباط ایران با اروپایی‌ها در عصر قاجار از آیین‌های مذهبی مسیحیت اقتباس شده است. این ابزار نماد و مظهری است که گاهی عزاداران را از محتوا و اصل عزاداری و اقامه شعائر دین باز می‌دارند. (۲)

پرسش: بسیاری از تکایا در ایام عزاداری‌های مذهبی اقدام به حمل علاماتی می‌کنند که به قیمت گزافی خریده شده و حمل آن نیز موجب اشکال است این وسائل از نظر شرعی چه حکمی دارند؟

پاسخ: اشکال ندارد.(۳)

پرسش: حکم علم‌هایی که در مراسم عزاداری امام حسین‌علیه السلام از آنها استفاده می‌شود و بعضی دارای نقش و نگارهایی نیز هستند چیست؟

پاسخ: استفاده از آنها جایز است. (۴)

پرسش: آیا جایز است پارچه‌هایی را که در ایام محرم بر روی علم می‌بندند به فروش برسانند و پول آن را در عزاداری و تعمیر حسینیه مصرف کنند؟

پاسخ: اگر در مراسم عزاداری محل حاجت نباشد و زاید بر متعارف باشد می‌توانند بفروشند و به مصارف عزاداری و احتیاجات حسینیه‌ها برسانند. (۵)

پرسش: استفاده از علم در مراسم عزاداری سید الشهداء یا قرار دادن آن در مجلس عزا یا حمل آن در دسته‌ عزاداری چه حکمی دارد؟

پاسخ: فی نفسه اشکال ندارد ولی نباید این امور جزء دین شمرده شوند. (۶)

منبع:

۱. اجوبه الاستفتائات ج۲ ص۱۲۸

۲. فرهنگ عاشورا، جواد محدثی.

۳. استفتائات امام خمینی (ره) ج۲ ص۲۸ س ۷۲ – جامع المسائل فاضل ج۱ س۷ استفتائات جدید مکارم ج۱ ص۵۷۹

۴. جامع المسائل فاضل ج۱ ص ۶۲۳ س۲۱۷۳

۵. همان س ۲۱۷۹

۶. اجوبه الاستفتائات ج۲ ص۱۲۸ س ۳۵۸