مقابله با نفس و متنبه شدن مومنان

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

به سند معتبر از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است که:«زن زناکاری میان بنی‌اسرائیل بود که بسیاری از جوانان بنی‌اسرائیل را مفتون خود ساخته بود. روزی برخی از جوانان گفتند: اگر فلان عابد مشهور این زن را ببیند فریفته خواهد شد. آن زن چون این سخن را شنید گفت: والله! به خانه نروم تا او را از راه نبرم. پس در همان شب قصد خانه آن عابد کرد و در زد و گفت: ای عابد! امشب مرا پناه بده، تا در سرای تو شب را به روز آورم. عابد ابا نمود.

زن گفت: برخی از جوانان بنی اسرائیل با من قصد زنا دارند و از ایشان گریخته‌ام. اگر در را نگشایی ایشان می‌رسند و فضیحت به من می‌رسانند. عابد چون این سخن را شنید در را گشود. چون زن به خانه درآمد جامه‌های خود را افکند. عابد وقتی حسن و جمال او را مشاهده نمود از شوق بی‌اختیار شد و دست به او رسانید، لیکن در حال متذکر شد و دست از او برداشت. دیگی در بار داشت که آتش زیر آن می‌سوخت. رفت و دست خود را زیر دیگ گذاشت. زن گفت: چه کار می‌کنی؟ گفت: دست خود را می‌سوزانم به جزای آن خطایی که صادر شد زن بیرون شتافت و بنی‌اسرائیل را خبر کرد که عابد دست خود را می‌سوزاند چون بیامدند دستش تمام سوخته بود.

بحارالانوار ج۷۰ ص ۳۸۷ ح ۵۲