ایام البیض در ماه رمضان

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

روزهای ۱۳و۱۴و۱۵ از هر ماه را ایام البیض می نامند و دربارهْ علت نامگذاری آن دو مطلب گفته شده است:

الف: چون شب های این سه روز،دراثر کامل بودن و درخشندگی ماه،روشن و سفید است،روزهای این سه شب را ایام البیض یعنی روزهای سفید نامیده اند و در واقع یعنی روزهایی که شب هایی سفید و نورانی و درخشان دارد.

ب: «ابن مسعود» سبب نامیدن این ایام به «ایام البیض» را چنین نقل می‌کند، از نبی اکرم (صل الله علیه و آله) شنیدم که می‌فرمودند: «هنگامی که جناب آدم علیه‌السلام عصیان پروردگارش را کرد، منادی از عرش ندا داد، ای آدم از جوار رحمت من بیرون شو، زیرا کسی که عصیان مرا کند در جوار من نیست، حضرت آدم و فرشتگان گریستند، سپس خداوند جبرئیل را نزد حضرت آدم (علیه السلام) فرستاد، جبرئیل حضرت آدم را در حالی که رنگ او از نورانیت بهشتی به تیرگی تغییر کرده بود به زمین فرود آورد.
ملائکه با دیدن این وضعیت فریاد بر آوردند: پروردگارا، خلقی آفریدی و از روح برگزیده خود در او دمیدی و ملائکه را به سجده او در آوردی و به یک گناه سفیدی او را به سیاهی مبدل کردی، پس منادی از آسمان ندا کرد که امروز را برای خداوند روزه بگیر و آن روز سیزدهم ماه بود و چون آدم آن روز را روزه گرفت و قسمتی از تیرگی حضرت آدم (علیه السلام) برطرف گشت تا اینکه در انتهای این سه روز به حالت اول خود برگشت به این دلیل این ایام را «ایام البیض» نامیده شد.
بنابراین روزهای ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ ماه مبارک رمضان هم ایام البیض است و هر که دعای مجیر را در ایام البیض ماه رمضان بخواند،گناهانش آمرزیده مى‏شود هرچند به تعداد قطرات باران،و برگ درختان،و ریگ بیابان باشد.