وداع با ماه خدا

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

/*
/*]]>*/برا ی
گروهی آغاز سال٬ اول فروردین است. یک نوجوان اول فروردین تلاش می‫کند برای خود
لباس نو تهیه کند. درخت‫ها اول سالشان فروردین است که لباس‫های نو و تازه در بر
می‫کنند… .برای بهره مندی بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.

/*
/*]]>*/

برا ی
گروهی آغاز سال٬ اول فروردین است. یک نوجوان اول فروردین تلاش می‫کند برای خود
لباس نو تهیه کند. درخت‫ها اول سالشان فروردین است که لباس‫های نو و تازه در بر
می‫کنند. اول سال کشاورز٬ پاییز است که درآمد مزرعه را حساب می‫کند. تاجر و
صنعتگر٬ هر کدام فرصت دیگری را به عنوان اول سال تعیین می‫کنند٬ مرحوم سید بن
طاووس می‫گوید : اهل سیر و سلوک٬ اول سالشان٬ ماه مبارک رمضان است. حساب‫ها را از
ماه مبارک٬ تا ماه مبارک بعد بررسی می‫کنند که ماه مبارک رمضان گذشته چه درجه‫ای
داشته و امسال در چه درجه‫ای هستند.

چقدر مطلب
فهمیده و چه مساله‫هایی برای آن‫ها حل شده است چقدر در برابر گناه قدرت مقاومت
داشته و چقدر در برابر دشمن٬ قدرت تصمیم دارند. ماه مبارک رمضان برای سالکان الی
الله٬ ماه محاسبه است. از این رو امام سجاد(ع) فرمودند : هیچ کس در سراسر جهان به
اندازه ما در این ماه استفاده نکرد.

امام سجاد
(ع) ماه مبارک رمضان را عید اولیاءالله می‫دانند. در صحیفه سجادیه دعایی درباره
مقام دعا و وداع ماه مبارک رمضان وجود دارد که در مقدمه این دعا حضرت٬ کلیات
نعمت‫های الهی را می‫شمارند و می‫فرمایند: یکی از بهترین بخشش‫های خداوند سبحان٬
ماه مبارک رمضان و روزه این ماه است.

آخر ماه
مبارک رمضان را عید فطر می‫گیرند٬ چون جایزه‫های یک ماه را به ما می‫دهند٬ که در
حقیقت محصول ماه مبارک رمضان است.

ضیافه
الله ٬ لقاء الله را به دنبال دارد. پس عظمت٬ از آن ماه شوال نیست٬ بلکه عظمت از
آن ماه مبارک رمضان است که نتیجه یک ماهه را در روز عید می‫دهند.

امام سجاد
(ع) ابتدا اشاره به نعمت‫های پروردگار کرده به خدا عرض می‫کند : «خدایا نعمت‫های
فراوانی به ما دادی. یکی از برجسته‫ترین نعمت‫ها٬ ماه رمضان و یکی از بهترین فضیلت‫ها
روزه این ماه است که نصیب ما ردی و پیچ زمانی٬ به عظمت زمان ماه مبارک رمضان نیست.
گذشته از آن که شب قدر را در آن قراردادی٬ این ماه را ظرف نزول قرآن کریم کردی که
چنین فیضی در این ماه نازل شده است. اگر کسی با قرآن باشد همراه قرآن بالا می‫رود
و این را بر ملت مسلمان منت نهادی٬ زیرا ملت‫های دیگر در ماه رمضان روزه نمی‫گیرند
و این نعمت را مخصوص مسلمانان کردی.»

وداع برای
کسی است که با ماه مبارک رمضان م‍انوس بوده و این ماه دوست او باشد و گرنه آن کس
که با این ماه نبوده٬ وداعی ندارد. انسان از دوستش و یا کسی که مدتی با او مانوس
بوده خداحافظی می‫کند. کسی که اصلا نمی‫‫داند چه وقت ماه مبارک رمضان آمد و چه وقت
سپری شد٬ چرا آمد و چرا سپری شد٬ وداعی ندارد.

امام سجاد
(ع) آخر ماه مبارک رمضان که می‫شد٬ با سوز و گداز این دعا را می‫خواند و می فرمود
: ماه رمضان در بین ما اقامت داشت و جای حمد و ثنا بود٬ زیرا به همراهخود رحمت
آمرد و رفیق بسیار خوبی برای ما بود٬ما در صحبت و همراهی با او به فضایل و
نعمت‫هایی رسیدیم. دوستی بود که به همراهش رحمت و مغفرت و برکت آورد.

بزرگان
فقه ما نظیر مرحوم صاحب جواهرالکلام فرموده‫اند: در فضیلت روزه گرفتن همین بس که
انسان از نظر ترک بسیاری از کارها٬ شبیه فرشته می‫شود. به همان اندازه ک انسان از
فکر شکم رها شود٬ به فرشته شدن نزدیک می‫شود.

از این رو
بود که آخر ماه مبارک رمضان که می‫شد٬ اولیای خدا احساس غربت می‫کردند.

برگرفته
از حکمت عبادات

نوشته آیت
الله جوادی آملی٬ ص ۱۶۶