نبوت پیامبر صل الله علیه و آله

از واجبات نماز «تشهد» و شهادت بر یگانگی خداوند و رسالت پیامبر صل الله علیه و آله است. سید بن طاووس در فلاح السائل می‌فرماید:

آنچه در رابطه با این شهادت مهم است آن است که در شهادت دادن به توحید، معبودی را جز او شایسته پرستش ندانی و در شهادت به رسالت رسول خدا صل الله علیه و آله صادق باشی و معنای این سخن آن است که کردار و گفتارت پیروی از پیامبر صل الله علیه و آله را تصدیق کند زیرا خداوند در قرآن گروهی را که کردارشان با گفتارشان سازگار نبوده و به رسالت او شهادت داده‌اند دروغگو نامیده است.(۱)

نبوت یکی از اصول دین است و به لحاظ اهمیت آن در اذان و اقامه و تشهد نمازها شهادت بر نبوت و رسالت پیامبر صل الله علیه و آله آمده است و در این زمینه احکام و مسائلی وجود دارد در این جا به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌شود:

مسئله: کسی که پیغمبری حضرت خاتم الانبیا صل الله علیه و آله را قبول ندارد نجس است.(۲)

مسئله: کسی که ادعای نبوت نماید قتل او واجب است و خونش برای کسی که ادعای نبوت را از او شنیده مباح است مگر این که خوف داشته باشد.(۳)

مسئله: مسلمانی که منکر خدا یا پیامبر صل الله علیه و آله شود یا حکم ضروری دین را که مسلمانان جزء دین اسلام می‌دانند مثل واجب بودن نماز و روزه را انکار کند در صورتی که منکر شدن آن حکم به انکار خدا یا پیامبر صل الله علیه و آله برگردد مرتد است.(۴)

منابع:

۱. ادب حضور، ترجمه فلاح السائل ص۲۱۷

۲. توضیح المسائل مراجع ج۱ م۱۰۶

۳. تحریرالوسیله ج۲ حد قذف

۴. توضیح المسائل مراجع ج۲ ص۴۲۴