ایثــار برای همســـــر

 

“ابوسعید خُدری می‌گوید: روزی علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام گرسنه شد. فرمود:
فاطمه، چیزی داری که آن را خوراک من سازی؟
-نه؛ سوگند به خدایی که پدرم را به نبوت، بزرگی بخشید و تو را به جانشینی او گرامی داشت، هیچ غذایی نداریم. اکنون دو روز است که هیچ طعامی نخورده‌ایم و اگر چیزی بوده، شما و فرزندانم حسن و حسین را بر خود برتر داشته ام.
-فاطمه، چرا مرا آگاه نکردی تا چیزی برای شما فراهم کنم؟
-ابالحسن، من از خدای خود شرمنده‌ام که وظیفه‌ای را برگردن شما بگذارم که توانش را نداشته باشید..”