همسر حضرت داوود در بهشت

امام صادق علیه السلام فرمود:

روزى خداوند به حضرت داوود علیه ‏السلام وحى کرد: خلاده دختر اوس را نوید بهشت ده و به آگاهى او برسان که همسر (همنشین) تو در بهشت خواهد بود.
داوود علیه‏ السلام به این دستور عمل کرد و به خانۀ خلاده رفت و پیام را به او رسانید …
خلاده گفت: سوگند به خدا من چیزى در خود نمی بینم که چنین لیاقتى یافته باشم و همنشین تو در بهشت شوم.
داوود فرمود: از امور باطنى خود اندکى با من صحبت کن تا بدانم چگونه است؟
خلاده گفت: «همیشه به هر دردى که مبتلا شدم و هر گزند و نیاز و گرسنگی اى که به من رسید ، در برابرش صبر کردم و از خداوند نخواستم آن را از من بر طرف سازد ، تا آن که او خود ، آن را از من دور کرد و عافیت و گشایش داد و به جاى آن ، چیزى از خدا نخواستم و او را بر آن شکر و سپاس گفتم.»
داوود علیه ‏السلام راز مطلب را دریافت و به او فرمود: فبِهذا بَلَغتِ ما بَلَغتِ؛ تو به خاطر همین خصلت‏ها به آن مقام رسیده‏ اى.

امام صادق علیه ‏السلام پس از نقل این ماجرا فرمود: وَ هذا دِینُ اللهِ الَّذِى ارتَضاهُ للصَّالِحینَ؛ و این همان دین خدا است که آن را براى بندگان صالح خود پسندیده است.

 

منبع:بحارالانوار، ج ۱۴،ص ۳۹