نداهای آسمانی تا طلوع صبح

از حضرت امام محمّد باقر(علیه السلام) منقول است که حقّ سبحانه و تعالی امر می ‏نماید ملکی را که در هر شب جمعه از بالای عرش ندا می ‏کند از اوّل شب تا آخر شب از جانب رَبِّ اَعلی که:

 آیا بنده مؤمنی هست که پیش از طلوع صبح برای آخرت و دنیای خود مرا بخواند، تا من دعای او را مستجاب کنم.

 آیا بنده مؤمنی هست که پیش از طلوع صبح از گناه خود توبه کند، پس من توبه او را قبول کنم.

 آیا بنده مؤمنی هست که من روزی او را تنگ کرده باشم و از من سؤال کند که روزی او را زیاد گردانم پیش از طلوع صبح، پس روزی او را گشاده گردانم.

 آیا بنده مؤمن بیماری هست که از من سؤال کند پیش از طلوع صبح که او را شفا دهم، تا او را عافیت کرامت کنم.

 آیا بنده مؤمن غمگین محبوسی هست که پیش از طلوع صبح از من سؤال کند که او را از زندان رها کنم و غمش را فرج دهم، پس دعایش را مستجاب گردانم.

آیا بنده مؤمن مظلومی هست که از من سؤال کند پیش از صبح برای دفع ستم ظالم تا من از برای او انتقام بکشم و حقّش را به او برگردانم،

پیوسته این ندا را می ‏کند تا طلوع صبح.