8
1393
زاهد گریان
زاهدی هر نیمه شب از بستر برمیخواست و به تهجد مشغول میشد. هنگام خواندن قرآن هر گاه به آیات وعید- بیم دهنده- میرسید آن آیات را تکرار میکرد و به شدت میگریست.
شبی از شبها به این آیه شریفه رسید که میفرماید: وَ جَنَّهٍ عَرْضُها کَعَرْضِ السَّماءِ وَ الأَرْض: و بهشتی که پهنای آن به اندازه پهنای آسمان و زمین است.
پس این آیه را همچنان با خود تکرار کرد و گریست.
صبح روز بعد اطرافیان و نزدیکان از او سوال کردند: تو هر شب وقتی به آیه وعید میرسیدی به شدت میگریستی چرا دیشب وقتی به آیه وعد –نوید دهنده- رسیدی گریه کردی؟
گفت: وقتی به این آیه رسیدم و به دقت در آن اندیشه نمودم دیدم در این بهشت به این بزرگی برای خود به اندازه جای پایی نمیبینم.
منهج الصادقین ج۹ ص۱۸۹
گاهشمار تاریخ خورشیدی
ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
---|---|---|---|---|---|---|
« فروردین | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
آخرین دیدگاه
نوشته های تازه
- منتظر ظهور ولی عصر اردیبهشت ۸, ۱۳۹۳
- خداوند متعال، قرآن را مثل حبل و طنابِ مستحکم به زمین آویخت اردیبهشت ۸, ۱۳۹۳
- غربت امام حسن علیه السلام میان یارانشان اردیبهشت ۸, ۱۳۹۳
- سجده شکر اردیبهشت ۸, ۱۳۹۳
- مسابقه رنگ آمیزی به مناسبت میلاد حضرت ولی عصر اردیبهشت ۸, ۱۳۹۳