مراقبت از ناموس دیگران

از سیره ابن هاشم نقل شده که: در زمان حضرت رسول صلوات الله علیه لشکر اسلام به جبل طیّ آمدند و فتح کردند و اسرایی از آن جا به مدینه آوردند که در میان آنها دختر حاتم طایی بود.

چون پیغمبر خدا آنها را دید، دختر حاتم خدمتش عرض کرد: یا رسول الله! پدرم (حاتم) مُرده و برادرم (عدیّ بن حاتم) بهشام فرار کرده، بر ما منّت گذار و ببخش ما را، خدا بر تو منّت گذارد!

روز اول و دوم، حضرت جوابی به او نفرمود؛ روز سوم که ایشان را ملاقات فرمود، امیرالمؤمنین علیه السلام به آن زن اشاره نمود که دوباره عرض حال کن.

آن زن سخن گذشته را اعادع کرد.

رسول اکرم صلوات الله علیه فرمود: مترصد هستم قافله ای با امانتی (با صداقتی) پیدا شود، تا تو را به ولایتت بفرستم و از او عفو فرمود.

منتهی الآمال – باب اول – صفحه ۳۹