بندگی خدا

از معاذ بن جبل روایت شده که: به رسول خدا صلی الله علیه و آله عرضه داشتم مرا به کاری هدایت فرمایند که با انجام آن به بهشت روم و از دوزخ دور گردم. فرمود: از موضوع مهمی درخواست کردی، در عین حال بر کسی که آن را انجام دهد آسان است. خدا را بندگی کن و چیزی را انبازِ او قرار مده. نماز را به پای دار و زکات بده و ماه رمضان روزه بگیر و به حج خانه خدا برو.

سپس فرمود: می خواهی تو را به کارهای پسندیده و درهای خیر هدایت کنم؟ عرض کردم: آری یا رسول اللّه ! فرمود: روزه سپری از آتش است و صدقه آتش خطاکاری ها را خاموش می کند هم چنان که آب آتش را خاموش می سازد. نمازی که آدمی در دل شب به جای آرد شعار نیکوکاران است.

سپس فرمود: می خواهی تو را به اساس هر کار پسندیده و ستون استوار و فراز کوه های آن هدایت نمایم؟ پس فرمود: ای معاذ! اساس کار شایسته و سرمایه آنْ اسلام و عمود استوار آنْ نماز و کوه های آنْ جهاد در راه خداست. سپس فرمود: می خواهی معیار و زیر بنای اساسی آنها را بیان کنم؟ عرض کردم: آری. اشاره به زبان او کرده فرمود: زبانت را در اختیار بگیر. معاذ گفت: آیا ما را در برابر گفتارمان مؤاخذه می کنند؟ فرمود: ای معاذ! جز این است که مردمی که به رو به و صورت به آتش می افتند آنهایی هستند که اسیر زبانِ خود بوده اند.