فواید حفظ قرآن

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

در حال حاضر با وجود رایانه های شخصی که امکان جستجو در قرآن را ساده کرده است و چاپ های مختلف از قرآن که مصونیت قرآن از تحریف را غیرممکن کرده است، چه نیازی به حفظ قرآن و صرف هزینه های کلان است؟

اگر هدف تنها مصون گشتن قرآن از تحریف بود، نیاز به حفظ قرآن و صرف هزینه های کلان وجود نداشت! اما آثار مختلفی بر حفظ قرآن مترتب است؛ از جمله:

۱٫ یاد خدا

تأثیرگذاری بر جان و روح حافظ؛ به گونه ای که در هر پیشآمدی آیه مناسب با آن بر قلب خطور کند یا با یادآوری آن، شخص وظیفه خود را در حادثه تشخیص دهد. برای مثال قرآن درباره وسوسه های شیاطین میفرماید: إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ؛ پرهیزکاران هرگاه خیالی شیطانی عارضشان شود، یاد [خدا] کنند و آنگاه بینا باشند. اعراف/۲۰۱٫ پس همانگونه که خیال شیطانی جان را شعله ور میکند، یادآوری آیت، شعله را خاموش و دل را نورانی میسازد. بدیهی است چنین اثری بر وجود آیت قرآن، در رایانه و دفتر یادداشت مترتب نمیگردد.

به طور کلی، قرآن تذکره و عامل یادآوری است۱ و این یادآوری آثار بسیاری دارد که با حفظ قرآن، بیشتر تأمین میشود.

۲٫ شفای دردهای معنوی

قرآن همانگونه که راهنما و هدایتگر در صحنه های مختلف زندگی است، اثر ویژهای بر جان و قلب انسان دارد و آن درمان بیماریهای درونی است؛ نظیر کبر، غرور، ترس، اضطراب، تشویش خاطر، سوءظن به دیگران، بدبینی به سیر جریان امور و … .

یکی از مهمترین ویژگیهای قرآن، زبان عاطفه و تأثیرگذاری آن بر عواطف و احساسات و تلطیف کردن آنها است۲؛ چنان که خود میفرماید: یا ایهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْکُم مَّوْعِظَهٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًی وَرَحْمَهٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ؛ ای مردم! از سوی پروردگارتان پندی برای شما و شفابخش دلها و رهنمود و رحمتی برای مؤمنان آمده است یونس/۵۷٫ این شفابخشی هنگامی کامل میگردد که دل در محضر قرآن باشد و داروهای قرآنی را به خود تلقین و یادآوری کند.

بنابراین توصیه میشود، حداقل آیاتی که بر جان خود مؤثر و در درمان مشکلات روحی خود مفید تشخیص میدهید، را به حافظه و خاطر خود بسپرید. بکوشید آن را از حد حافظه ذهنی، به باور قلبی تبدیل کنید تا در اثر این تلقین، قلب درمان شده و آثار شفابخش آن را شاهد باشید.

شاید مهمترین علت سفارشهای مکرر به حفظ قرآن از سوی پیشوایان معصوم علیهمالسلام، رهانیدن انسان از اضطراب، تشویشها و آلام روحی باشد؛ چراکه قرآن «ذکر» است وَهَذَا ذِکْرٌ مُّبَارَکٌ أَنزَلْنَاهُ انبیاء/۵۰ و اطمینان قلب در ذکر خدا نهفته است. أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ رعد/۲۸ و روگردانی از ذکر خدا زندگانی سخت و توأم با تنگناها و گرفتاریها را به دنبال دارد۳٫

۳٫ تحقیق و پژوهش

قرآن مجید کتابی برای همه زمانها و متناسب با نیازهای علمی همه انسانها است. این کتاب طوری تنظیم شده، که عبارتهای آن علاوه بر معانی ظاهری، دارای معانی باطنی بسیار عمیقی است. معانی باطنی قرآن فراتر از دسترسی به الفاظ از طریق رایانه و کتاب است. راه اصلی رسیدن به معانی باطنی، کشف انواع ارتباط بین آیت است. به عبارت دیگر تحقیق و پژوهش در قرآن نیاز به هوشمندی ذهن و نورانیت قلب دارد. این مهم با حفظ کردن و انس با قرآن، بهتر امکانپذیر است۴٫

منابع

۱٫ نظیر آیت: مدثر/۵۵؛ عبس/۱۲؛ مریم/۱۶، ۴۱، ۵۱، ۵۴ و ۵۶ و احزاب/۲۴٫

۲٫ ر.ک: تفسیر قرآن، استاد شهید مطهری، ج۱۰، بخش اول.

۳٫ طه/۱۲۴٫

۴٫ ر.ک: شهریار پرهیزکار، چگونه قرآن را حفظ کنیم، ص۲۲؛ اهمیت و روش حفظ قرآن، ص۹ـ۲۱٫