اعتقادات ۶۳

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

معنای حقیقی اِتقان:

اِتقان از ریشه تَقَنَ و یعنی محکم کاری کردن در کارها و انجام دادن کارها از راه درست و رعایت قوانین مربوط به هر کاری هست. مثلا طرف میخاد کار و کسبی راه بندازه، اول باید بره قوانینش رو یاد بگیره بعد شروع کنه و همینجوری توکل به خدا کردن بدون مطالعه و تحقیق، خلاف صراط مستقیم و اتقان هست.

در صراط مستقیم، اینکه کارهارو به همون نیت و هدفی که خدا میخاد، و همینطور اینکه از همون راه و روشی که خدا میخاد انجام بدیم، مصداق رعایت اتقانه.

یا در مثالی ساده، اگر احتمال میدیم که ماشینمونو سرقت کنند، مجهز کردن ماشین به وسایل ضد سرقت و یا پارک کردن اون در جای امن، رعایت اتقان محسوب میشه.

در نگاه اول شاید ورع و اتقان دارای یه مفهوم باشند ولی میشه گفت که ورع بیشتر محکم کاری کردن در زمینه روحیاته ولی اتقان محدوده وسیعتری از امور زندگی رو در بر می گیره و بیشتر در زمینه امورات زندگی روزمرست.

برای اینکه مفهوم و تفاوتهای سه واژهٔ اتقان، ورع و تقوی بهتر درک بشه، یه مثال مشترک میزنیم.

فرض کنید میخایم یه سفر از تهران بریم شمال.

– اینکه قبل از مسافرت، تحقیق کنیم که از جاده چالوس بریم بهتره یا از اتوبان؟ جاده بازه یا بسته؟ برف میاد یا نه؟ و همینطور اینکه ترمز و روغن و بنزین و … رو چک کنیم و محکم کاری کنیم تا توی راه نمونیم، همه از روحیهٔ اتقانه.

– حالا توی جاده چالوس دارید حرکت میکنید ، سرعت مجاز رفتن و سبقت غیر مجاز نگرفتن و کلا از بین بردن زمینه های ایجاد خطر، مفهوم ورع رو داره و اگر غیر از این عمل کنیم، احتمال داره مبتلا به سانحه بشیم و این حالت نداشتن روحیه ورع محسوب میشه.

– ترمز گرفتنِ توی سرپایینی ها و پیچهای جاده چالوس موقع زیاد بودن سرعت، به مفهوم رعایت تقواست. چون در غیر اینصورت، قطعا مبتلا به سانحه میشیم.

هر کدوم از سه مورد فوق که نباشه، خطر حادثهٔ بد یا تصادف زیاد میشه .

حالا همه موارد که رعایت بشه، باید حوادث غیر معمول مثل رانندگانِ ناشیِ جاده و سقوط سنگ و … رو بسپریم به خدا و توکل عام داشته باشیم.