منتظر ظهور ولی عصر

امام باقر (سلام الله علیه) می فرماید:

منتظر ظهور ولی عصر ^{أرواحنا فداه} و عارف به حقّ ولایت اولیای الهی، به منزله کسی است که در پای رکاب او شمشیر بزند؛ بلکه به منزله کسی است که در رکاب پیغمبر ^{صلّی الله علیه و آله وسلّم} جهاد کند؛ بلکه مانند کسی است که همراه پیامبر به شهادت برسد: «العارف منکم هذا الأمر المنتظر له المحتسب فیه الخیر کمن جاهد والله مع قائم آل محمّد (صلّی الله علیه وآله وسلّم) بسیفه. ثمّ قال: بل والله کمن جاهد مع رسول الله ^{صلّی الله علیه وآله وسلّم} بسیفه. ثمّ قال الثالثه: بل والله کمن استشهد مع رسول الله (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فی فسطاطه» [۱]

[۱]بحار الأنوار ج۲۴ ص۳۸

مراحل اخلاق در قرآن ص۳۹۲

 

https://t.me/ebrahim_1364

https://ble.ir/ebrahim_1364

سجده شکر

به سجده شکر پس از ادای فریضه نماز، سفارش اکید کرده اند و بلکه آن را جبران کننده قصورِ نداشتن حضور قلب در نماز معرفی کرده و فرموده اند: اگر در نماز حضور قلب نداشتید با نافله آن را تدارک کنید و اگر در نافله نیز حضور نداشتید با سجده شکر آن را جبران کنید [۱]

انسان عابد نه تنها از خداوند طلبکار نیست، بلکه بدهکار او هم می‌شود و باید برای توفیق عبادت که خدای سبحان به او عطا فرموده سجده شکر کند و اگر عجز انسان نبود لازم بود برای هر سجده شکری نیز سجده شکر دیگری کند، چنان که در بیان نورانی امام سجّاد(سلام الله علیه) آمده است: خدایا ما هرگاه تو را شکر کردیم بدهکار شدیم؛ زیرا با توفیق شکر، نعمت جدیدی به ما عطا کردی که خود نیازمند شکری دیگر است. [۲]

[۱]وسائل الشیعه ج۷ ص۶
‌[۲]بحار الانوار ج۹۱ ص۱۴۶

تسنیم ج۴ ص۴۸

 

https://t.me/ebrahim_1364

https://ble.ir/ebrahim_1364

درخواست حاجت در محضر قرآن در شب‌های دهه دوم ماه مبارک رمضان

عَنْ زُرَارَهَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ:

تَأْخُذُ الْمُصْحَفَ فِی الثُّلُثِ الثَّانِی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَتَنْشُرُهُ وَ تَضَعُهُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ تَقُولُ: «اللَّهُمَ‏ إِنِّی‏ أَسْأَلُکَ‏ بِکِتَابِکَ‏ الْمُنْزَلِ‏ وَ مَا فِیهِ ، وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَعْظَمُ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى ، وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ» وَ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَکَ مِنْ حَاجَهٍ

 حضرت امام محمد باقر علیه السّلام فرمود:
.در ثلث دوم ماه مبارک رمضان‏ (یعنى از شب دهم تا شب بیستم) قرآن‏ کریم را در مقابل خود بگشا و بگو:

«اللَّهُمَ‏ إِنِّی‏ أَسْأَلُکَ‏ بِکِتَابِکَ‏ الْمُنْزَلِ‏ وَ مَا فِیهِ ، وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَعْظَمُ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى ، وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ»
 سپس هر حاجت که مى‏ خواهى طلب کن.

???? الکافی، ج‏ ۲ ص ۶۲۹

دعای مجیر

 

این دعا در بین دعاها از جایگاه بلندى برخوردار است و از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله روایت شده و دعایى است که جبرئیل براى آن حضرت هنگامى که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند آورد و کَفْعَمى در «بَلَدُ الأَمین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیه آن به فضیلت آن اشاره کرده، از جمله اینکه هر که این دعا را در «ایام البیض» [روزهاى سیزدهم و چهارهم و پانزدهم] ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می شود، هرچند به عدد دانه هاى باران و برگهاى درختان و ریگ هاى بیابان باشد. و خواندن آن براى شفای بیمار و اداى دین و بی نیازى و توانگرى و رفع غم و اندوه سودمند است.

ایام البیض

ایام البیض در اصل «اَیامُ لَیالِی البیض» به معنای روزهای شب‌های سفید است که «لیالی» حذف شده است و این روزها به ایام البیض معروف شده است.

بیض جمع بَیضاء است که در عربی به معنای سفید است. اعراب قدیم رسم داشتند که ایام ماه‌ها را بر اساس میزان روشنایی ماه نام‌گذاری کنند و از آنجا که نور ماه در این سه شب از شب‌های دیگر بیشتر است، به این نام نامیده شده‌اند.

از دیگر نام‌های این ایام، اَواضح و غُرّ است.

---

اعمال ایام بیض در ماه رجب

نزد شیعیان، ایام بیض رجب، و در مرتبه بعد، شعبان و رمضان، از اهمیتی ویژه برخوردار است.[۴] مهم‌ترین عمل در این سه روز روزه است. بر اساس آنچه از روایات به دست می‌آید، به نظر می‌رسد، روزه سه روز در هر ماه، در دوران پیش از اسلام نیز امری پسندیده بوده و روزۀ حضرت ابراهیم(ع) دانسته شده است.[۵] پیامبر(ص) از مردم خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام بیض قرار دهند.[۶]

روایاتی که بر استحباب روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به استحباب روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند.[۷] برخی روایات نیز سنت پیامبر(ص) را، در روزه گرفتن سه روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند[۸] به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب سه روز روزه در هر ماه نیست،[۹] در تعیین مصداق این سه روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، امام صادق(ع) این سه روز را «پنجشنبه دهه اول، چهارشنبه دهه دوم و پنجشنبه دهه آخر» می‌داند.[۱۰]

در نتیجه اختلاف روایات، اجتهادات فقیهان در انتخاب میان روایات روزۀ ایام بیض و معارض آن‌ها به درازا کشیده است.[۱۱]

در ایران اعتکاف در ایام البیض رجب رواج دارد.

	اعمال ایام البیض
شب سیزدهم	خواندن دو رکعت نماز که در هر رکعت حمد، یس، تَبارَک المُلْک و توحید خوانده شود.
روز سیزدهم	روزه گرفتن اگر کسی قصد انجام اعمال اُمّ داوُد را دارد باید این روز را روزه بگیرد.
شب پانزدهم	خواندن شش رکعت نماز به سه سلام به همان کیفیت شب سیزدهم. غسل کردن احیاء زیارت امام حسین(ع) خواندن سی رکعت نماز که در هر رکعت یک بار حمد و ده مرتبه سوره توحید دوازده رکعت نماز که هر دو رکعت به یک سلام ختم می‌شود که در هر رکعت هر یک از سوره‌های حمد، توحید، فلق، ناس، آیه الکرسی و قَدْر چهار مرتبه و بعد از سلام چهار مرتبه گفته شود:        “اَللهُ اَللهُ رَبّی لااُشْرِک بِهِ شَیئا وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دُونِه وَلِیاً“.
روز پانزدهم	غسل کردن زیارت امام حسین(ع) خواندن نماز سلمان. خواندن چهار رکعت نماز به دو سلام، و بعد از سلام گفته شود: “اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کلِّ جَبّارٍ؛ وَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ اَنْتَ کهْفی حینَ تُعْیینِی الْمَذاهِبُ؛ وَ اَنْتَ بارِئُ خَلْقی رَحْمَهً بی‌وَ قَدْ کنْتَ عَنْ خَلْقی غَنِیاً وَ لَوْ لارَحْمَتُک لَکنْتُ مِنَ الْهالِکینَ وَ اَنْتَ مُؤَیدی بِالنَّصْرِ عَلی اَعْداَّئی وَ لَوْ لانَصْرُک اِیای لَکنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ یا مُرْسِلَ الرَّحْمَهِ مِنْ مَعادِنِها وَ مُنْشِئَ الْبَرَکهِ مِنْ مَواضِعِها یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَالرِّفْعَهِ فَاَوْلِیاَّؤُهُ بِعِزِّهِ یتَعَزَّزُونَ وَ یا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوک نیرَ الْمَذَلَّهِ عَلی اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُک بِکینُونِیتِک الَّتِی اشْتَقَقْتَها مِنْ کبْرِیاَّئِک وَ اَسئَلُک بِکبْرِیاَّئِک الَّتِی اشْتَقَقْتَها مِنْ عِزَّتِک وَ اَسئَلُک بِعِزَّتِک الَّتِی اسْتَوَیتَ بِها عَلی عَرْشِک فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِک فَهُمْ لَک مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیتِهِ.“ انجام اعمال ام داود