مناجات خمس عشره: راز و نیاز توسل جویان

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

المناجاه العاشره:مناجاه المتوسّلین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است

إِلَهِی لَیْسَ لِی وَسِیلَهٌ إِلَیْکَ إِلا عَوَاطِفُ رَأْفَتِکَ وَ لا لِی ذَرِیعَهٌ إِلَیْکَ إِلا عَوَارِفُ رَحْمَتِکَ وَ شَفَاعَهُ نَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ مُنْقِذِ الْأُمَّهِ مِنَ الْغُمَّهِ فَاجْعَلْهُمَا لِی سَبَبا إِلَى نَیْلِ غُفْرَانِکَ وَ صَیِّرْهُمَا لِی وُصْلَهً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِکَ وَ قَدْ حَلَّ رَجَائِی بِحَرَمِ کَرَمِکَ وَ حَطَّ طَمَعِی بِفِنَاءِ جُودِکَ فَحَقِّقْ فِیکَ أَمَلِی وَ اخْتِمْ بِالْخَیْرِ عَمَلِی وَ اجْعَلْنِی مِنْ صَفْوَتِکَ الَّذِینَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَهَ جَنَّتِکَ وَ بَوَّأْتَهُمْ دَارَ کَرَامَتِکَ،
خدایا به پیشگاهت وسیله‏اى جز عواطب مهرت ندارم،و به درگاهت دست‏آویزى جز آنچه از رحمتت شناخته شده و جز شفاعت پیامبرت پیامبر رحمت رهایى‏بخش امت از رنج و ناراحتى ندارم،خدایا!این دو وسیله را براى من سبب‏ رسیدن به آمرزشت قرار ده،و آن دو را رابطه‏اى براى دست‏یابى به خشنودیت بگردان،همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده، و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است،پس درباره خودت آرزویم را محقّق ساز،و کارم را به خیر پایان ده،و مرا از آن برگزیدگانى قرار ده که در در میان بهشت قرارشان دادى و خانه کرامتت را در اختیارشان گذاردى
وَ أَقْرَرْتَ أَعْیُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَیْکَ یَوْمَ لِقَائِکَ وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِی جِوَارِکَ یَا مَنْ لا یَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلَى أَکْرَمَ مِنْهُ وَ لا یَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ یَا خَیْرَ مَنْ خَلا بِهِ وَحِیدٌ وَ یَا أَعْطَفَ مَنْ أَوَى إِلَیْهِ طَرِیدٌ إِلَى سَعَهِ عَفْوِکَ مَدَدْتُ یَدِی وَ بِذَیْلِ کَرَمِکَ أَعْلَقْتُ کَفِّی فَلا تُولِنِی الْحِرْمَانَ وَ لا تُبْلِنِی بِالْخَیْبَهِ وَ الْخُسْرَانِ یَا سَمِیعَ الدُّعَاءِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه به سوى‏ جمال خویش روشن نمودى،و جایگاه راستى را در جوارت به آنان واگذار نمودى،اى آن‏که باریافتگان بر کریم‏تر از او بار نیابند،و قصدکنندگان مهربان‏تر از او را نیابند،اى بهترین کسى‏که شخص تنها با او خلوت کند،و اى مهربان‏ترین کسى‏که‏ انسان رانده به جانب او روى آورده،به سوى گستردگى عفوت دست گدایى دراز کردم،و به دامن کرمت چنگ آویختم،مرا سزاوار حرمان مکن و به ناامیدى و زیان دچار مساز،اى شنواى دعا،اى مهربان‏ترین مهربانان.