دعاهای بعد از زیارت حضرت علی(ع)

نوشته شده توسط موذن    بدون دیدگاه |

سیّد ابن طاووس در کتاب»مزار«و نیز غیر او گفته‏اند: تا زمانى‏که در نجف هستى هر نمازى که به جا مى‏آورى چه واجب و چه مستحب،بعد از آن این دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ لا بُدَّ مِنْ أَمْرِکَ وَ لا بُدَّ مِنْ قَدَرِکَ وَ لا بُدَّ مِنْ قَضَائِکَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِکَ اللَّهُمَّ فَمَا [کَمَا] قَضَیْتَ عَلَیْنَا مِنْ قَضَاءٍ أَوْ قَدَّرْتَ عَلَیْنَا مِنْ قَدَرٍ فَأَعْطِنَا مَعَهُ صَبْرا یَقْهَرُهُ وَ یَدْمَغُهُ وَ اجْعَلْهُ لَنَا صَاعِدا فِی رِضْوَانِکَ یُنْمِی [یُنْمَى‏] فِی حَسَنَاتِنَا وَ تَفْضِیلِنَا وَ سُؤْدَدِنَا وَ شَرَفِنَا وَ مَجْدِنَا وَ نَعْمَائِنَا وَ کَرَامَتِنَا فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ لا تَنْقُصْ مِنْ حَسَنَاتِنَا اللَّهُمَّ وَ مَا أَعْطَیْتَنَا مِنْ عَطَاءٍ أَوْ فَضَّلْتَنَا بِهِ مِنْ فَضِیلَهٍ أَوْ أَکْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ کَرَامَهٍ فَأَعْطِنَا مَعَهُ شُکْرا یَقْهَرُهُ وَ یَدْمَغُهُ وَ اجْعَلْهُ لَنَا صَاعِدا فِی رِضْوَانِکَ وَ فِی حَسَنَاتِنَا وَ سُؤْدَدِنَا وَ شَرَفِنَا وَ نَعْمَائِکَ [نَعْمَائِنَا] وَ کَرَامَتِکَ [کَرَامَتِنَا] فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ [اللَّهُمَ‏]،
خدایا از دستورت و تقدیرت و قضایت چاره‏اى نیست،و جنبش و نیرویى جز به تو نیست.پس آنچه بر ما از قضایى که حتم کردى،یا از تقدیرى که مقدّر نمودى،همراه آن به‏ ما صبرى عطا کن که بر آن چیره شود،و آن را درهم کوبد،و آن شکیبایى را براى ما،نردبانى به سوى رضوانت قرار ده،که افزوده شود در حسنات ما.و برترى و آقایى و شرف و بزرگوارى و نعمتها و کرامت ما در دنیا و آخرت،و از حسنات‏ ما کم نکن.خدایا آنچه به ما از عطایى که عطا کردى،و از فضیلتى که تفضّل فرمودى،یا از کرامتى که کرم کردى،به همراه آن شکرى مرحمت فرما که بر آن چیره شود و آن را فرو گیرد،و آن شکر را براى ما، بالارونده در رضوانت،و بالابرنده در حسنات و آقایى،و شرف و نعمتها،و کرامتت در دنیا و آخرت قرار ده،
وَ لا تَجْعَلْهُ لَنَا أَشَرا وَ لا بَطَرا وَ لا فِتْنَهً وَ لا مَقْتا وَ لا عَذَابا وَ لا خِزْیا فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِکَ مِنْ عَثْرَهِ اللِّسَانِ وَ سُوءِ الْمَقَامِ وَ خِفَّهِ الْمِیزَانِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَقِّنَا حَسَنَاتِنَا فِی الْمَمَاتِ وَ لا تُرِنَا أَعْمَالَنَا حَسَرَاتٍ وَ لا تُخْزِنَا عِنْدَ قَضَائِکَ وَ لا تَفْضَحْنَا بِسَیِّئَاتِنَا یَوْمَ نَلْقَاکَ وَ اجْعَلْ قُلُوبَنَا تَذْکُرُکَ وَ لا تَنْسَاکَ وَ تَخْشَاکَ کَأَنَّهَا تَرَاکَ حَتَّى نَلْقَاکَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَدِّلْ سَیِّئَاتِنَا حَسَنَاتٍ وَ اجْعَلْ حَسَنَاتِنَا دَرَجَاتٍ وَ اجْعَلْ دَرَجَاتِنَا غُرُفَاتٍ وَ اجْعَلْ غُرُفَاتِنَا عَالِیَاتٍ .
و آن را براى ما نقطه کبر و طغیان و فتنه و کینه‏توزى و عذاب و رسوایى در دنیا و آخرت قرار مده.خدایا به تو پناه مى‏آوریم،از لغزش زبان،و بدى جایگاه،و سبکى‏ میزان اعمال،خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و نیکیهاى ما را در مردن به ما برسان،و اعمالمان را به ما مایه‏ پشیمانى نشان مده،و هنگام داورى ما را شرمسار مکن،و به بدیهایمان رسوا مساز،در آن روزى که با تو ملاقات مى‏کنیم،دلهاى ما را طورى‏ قرار ده که یادت کند،و فراموشتم ننماید،و از تو بهراسد،آنچنان‏که گویى تو را مى‏بیند،آن هم تا زمانى‏که تو را ملاقات کنیم،و بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و بدیهاى ما را تبدیل به خوبیها کن،و خوبیهاى ما را درجات،و درجات ما را غرفه‏هاى بهشتى،و غرفه‏هاى‏ ما را بلندمرتبه گردان.
اللَّهُمَّ وَ أَوْسِعْ لِفَقِیرِنَا مِنْ سَعَهِ مَا قَضَیْتَ عَلَى نَفْسِکَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مُنَّ عَلَیْنَا بِالْهُدَى مَا أَبْقَیْتَنَا وَ الْکَرَامَهِ مَا أَحْیَیْتَنَا وَ الْکَرَامَهِ [وَ الْمَغْفِرَهِ] إِذَا تَوَفَّیْتَنَا وَ الْحِفْظِ فِیمَا بَقِیَ مِنْ عُمُرِنَا وَ الْبَرَکَهِ فِیمَا رَزَقْتَنَا وَ الْعَوْنِ عَلَى مَا حَمَّلْتَنَا وَ الثَّبَاتِ عَلَى مَا طَوَّقْتَنَا وَ لا تُؤَاخِذْنَا بِظُلْمِنَا وَ لا تُقَایِسْنَا بِجَهْلِنَا وَ لا تَسْتَدْرِجْنَا بِخَطَایَانَا وَ اجْعَلْ أَحْسَنَ مَا نَقُولُ ثَابِتا فِی قُلُوبِنَا وَ اجْعَلْنَا عُظَمَاءَ عِنْدَکَ وَ أَذِلَّهً فِی أَنْفُسِنَا وَ انْفَعْنَا بِمَا عَلَّمْتَنَا وَ زِدْنَا عِلْما نَافِعا وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ قَلْبٍ لا یَخْشَعُ وَ مِنْ عَیْنٍ لا تَدْمَعُ وَ مِنْ صَلاهٍ لا تُقْبَلُ أَجِرْنَا مِنْ سُوءِ الْفِتَنِ یَا وَلِیَّ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ.
خدایا به تهیدستانمان وسعت ده،از وسعتى که بر خود حتم کردى.خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و بر ما به هدایت منّت گذار تا باقیمان دارى و به کرامت تا زنده‏مان دارى و باز به‏ کرامت[و آمرزش]زمانى‏که ما را بمیرانى،و به نگهداى در آنچه از عمرمان مانده،و برکت در آنچه روزى نمودى،و کمک به آنچه‏ تکلیفمان فرمودى،و به پا برجایى به آنچه به عهده ما قرار دادى و ما را به ستممان مؤاخذه مکن،و به نادانى‏مان مقایسه منما،و به‏ خطاهایمان غافلگیر مفرما،و بهترین چیزى که مى‏گوییم در دلهایمان ثابت گردان،و ما را در پیشگاهت با عظمت، و در نزد خودمان خوار قرار ده،و از آنچه به ما آموختى سودمان بخش،و به ما دانش با منفعت بیفزا،و به تو پناه مى‏آورم از دلى که رام‏ نگردد،و از چشمى که اشک نریزد،و از نمازى که پذیرفته نشود،ما را از بدى آشوبها پناه ده،اى سرپرست‏ دنیا و آخرت.
سیّد در کتاب(مصباح الزائر)فرموده است:دعاى دیگرى که مستحب است به دنبال نماز زیارت امیر مؤمنان علیه السّلام خوانده شود:«یا الله یا الله یا الله یا مجیب دعوه المضطرّین»تا آخر،فقیر گوید:این‏ دعا همان دعاى صفوان است که به دعاى علقمه معروف شده،و در ذیل زیارت عاشورا انشاء اللّه خواهد آمد.