وفای به عهد

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

آورده اند که حضرت اسماعیل(ع) روزی با دوستی همراه شد. آن دوست به در خانه رسید و اسماعیل(ع) را گفت: تو در این موضع بنشین تا من به خانه روم و به مشکلم رسیدگی نمایم. اسماعیل(ع) همان جا نشست آن مرد چون به خانه رسید برای او مشکل بزرگ پیش آمد. اسماعیل را فراموش کرده از راه دیگر بیرون رفت و بعد از سه روز بدان موضع رسید،  اسماعیل را دید همانجا نشسته. گفت: ای میوه درخت دوستی،  اینجا چه نشسته ای؟ گفت: از آن وقت که با تو وعده کرده ام همین جا نشسته ام و انتظار تو می کشم. گفت: چون نیامدم چرا نرفتی؟ گفت: تو را وعده کرده بودم،  روا نداشتم که خلف وعده کنم. لاجرم خدای تعالی او را بدین صفت مدح فرموده: <<اِنَّه کانَ صادِقُ الوَعدِ.>>