آموزش نماز صبح

نماز صبح دو رکعت است.

بین سحر و قبل از طلوع آفتاب بجا آورده میشود.  بعد از وضو،  بطرف قبله بایستید

 

 

(دستهایتان را باز کرده بالا بیاورد، بطوریکه شست هایتان با گوشهایتان دریک ارتفاع باشند و نیت به نماز کنید)

( نیت باید در دل باشد، ولی بهتر است که بزبان هم گفته شود)

 

 دو رُکعت نماز صبح بجا میاورم 

قربه الی الله:  برای نزدیک شدن بخدا

( سپس تکبر )

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است   

 

بسـم الله الرحمن الرحیم:  بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

الحمد لله رب العالمین: ستایش تنها سزاوار خدا است که خداوند همهً هستی  و پروردگار و پرورنده همه جهانها و جهانیانست

الرحمن الرحیم: بخشاینده (بر همه) و مهربان (بر نیکان) است

مالک یوم الدین: فرمانروای روز دین (روزی که به دینداری همه در جهان واپسین رسیدگی میشود)

ایاک نعبد: تنها ترا می پرستیم

و ایاک نستعین: و تنها از تو کمک میخواهیم که

اهدنا الصراط المستقیم: ما را براه راست (بسوی تو) رهنمایی  بفرمایی

صراط الذین انعمت علیهم: راه آنانیکه برآنها خوبی ها بخشیدی

غیرالمغضوب علیهم: نه آنها که خشم به آنها فرا گیرشده است

ولا الضالین: و نه گمراهان

 

(سپس سوره ای دیگر از قران مانند سوره (الاخلاص) قل هوالله احد را میخوانیم)

 

بسم الله الرحمن الرحیم:   بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

قل هو الله احد:   بگو اوست خدا که یگانه است

الله الصمد:   خدای بی نیاز از همه ( همه به خدا نیاز دارند )

لم یلد ولم یولد:   نزاده وزاییده نشده

ولم یکن له کفواّ احد:   و او را هیچ همتایی نیست

 

 الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

( سپس رکوع:  دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم )

 

سبحان ربی العظیم و بحمده:  خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است  و در ستایش او هستم

 

( سپس راست میایستیم و میگویم )

 

سمع الله لمن حمده الله اکبر:  شنید خدا آنکس را که او را ستایش کردخدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

( سپس به سجود:  پیشانی بر خاک رفته و میگویم )

 

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

 

( در سجود پیشانی غرور شکسته و بر خاک رفته است که بزرگی بی پایان او را درک میکنیم ) 

( سپس نشسته  و میگویم )

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

استغفر الله  ربی وأتوب إلیه:  از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم 

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

( بار دیگر سجده و میگویم )

 

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

( سپس بر پا میایستیم. در حال بلند شدن بطور مستحبی میشود چنین گفت )

 

بحول الله  و قوته  أقوم و أقعد:    به خواست و نیروی خدا من بلند میشوم و می نشینم  

( شروع رکت دوم )

بسـم الله الرحمن الرحیم:  بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

الحمد لله رب العالمین: ستایش تنها سزاوار خدا است که خداوند همهً هستی و پروردگار و پرورنده همه جهانها و جهانیانست

الرحمن الرحیم:  بخشاینده (بر همه) و مهربان (بر نیکان) است

مالک یوم الدین: فرمانروای روز دین (روزی که به دینداری همه در جهان واپسین رسیدگی میشود)

ایاک نعبد:  تنها ترا می پرستیم

و ایاک نستعین: و تنها از تو کمک میخواهیم که

اهدنا الصراط المستقیم: ما را براه راست (بسوی تو) رهنمایی بفرمایی

صراط الذین انعمت علیهم: راه آنانیکه برآنها خوبی ها بخشیدی

غیرالمغضوب علیهم: نه آنها که خشم به آنها فرا گیرشده است

ولا الضالین: و نه گمراهان

 

بسم الله الرحمن الرحیم:   بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

قل هو الله احد:   بگو اوست خدا که یگانه است

الله الصمد:   خدای بی نیاز از همه ( همه به خدا نیاز دارند )

لم یلد ولم یولد:   نزاده وزاییده نشده

ولم یکن له کفواّ احد:   و او را هیچ همتایی نیست

 

(سپس دستها را به قنوت بالا نگهمیداریم و دعائی میخوانیم مانند(: 

 

 ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار:   

ای خداوند ما،  درین جهان و در زندگی پس از این برایمان خوبی پیش بیار و ما را از سوز آتش بدور نگهدار

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

( سپس رکوع:  دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم )

 

سبحان ربی العظیم و بحمده:  خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است  و در ستایش او هستم

 

( سپس راست میایستیم و میگویم )

 

سمع الله لمن حمده الله اکبر:  شنید خدا آنکس را که او را ستایش کردخدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

( سپس به سجود:  پیشانی بر خاک رفته و میگویم )

 

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

استغفر الله  ربی وأتوب إلیه:  از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم 

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

( بار دیگر سجده و میگویم )

 

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

 

( در سجود براستی کوچکی خود را در برابر بزرگی بی پایان خدا ادراک میکنیم) 

( سپس می نشینیم و میگویم )

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 

 ( و تشهد میگویم )

 

الحمدلله اشهدان لا اله الا الله وحده لاشریک له و اشهدان محمدا عبده و رسوله:  ستایش فقط سزاوار خداست،  گواهی میدهم که هیچ ( کس یا چیزی )  سزاوار بندگی نیست جز خدای یکتا که همتائی ( ندارد ) بر او نیست و گواهی میدهم که محمد بنده او و فرستاده اوست.

 

اللهم صل علی محمد وآل محمد: خدایا بر محمد و آل محمد (پیروان و خاندان محمد ) درود و نیکی برسان

 

السلام علیک ایها النبی و رحمه الله و برکاته:   درود بر تو ای پیام آور و رحمت ( خوبی ) خدا و برکات او ( فراوانی های او )

 

السلام علینا و علی عبادالله الصالحین:   درود بر ما و بر بندگان درستکار خدا

 

السلام علیکم و رحمه الله و برکاته:   درود بر شما و رحمت ( خوبی )  خدا و برکات ( فراوانیهای ) او

 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است،   

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است،   

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است.