باورهای غلط از احکام

نوشته شده توسط مدیر    بدون دیدگاه |

استخاره‌های بی‌جا

استخاره،
در لغت به معنای طلب خیر است که در هر شرایطی مناسب است انسان از خداوند طلب خیر
کند اما استخاره مفهوم دیگری نیز دارد که بین مردم مرسوم است که بوسیله قرآن یا
تسبیح برای رفع تحیر انجام می‌شود و بعد از استمداد از نیروی عقل و فکر و مشورت با
افراد مطلع و ذی‌صلاح، برای انجام کار خیر صورت می‌گیرد. ولی برخی از مردم برای هر
چیزی حتی برای انجام کار منفی خود استخاره می کنند؛ مثلا برای سقط جنین، طرد پدر و
مادر، طلاق گرفتن و … استخاره می‌گیرند و یا انتظار غیب گویی از قرآن دارند و به
قرآن تفأل می‌زنند؛ در حلی که امام صادق (ع) از تفأل زدن به قرآن نهی فرموده‌اند.

برخی
از مردم تصور می‌کنند که عمل به استخاره واجب است در حالی که بیشتر مراجع فرموده‌اند
که عمل به استخاره واجب نیست و یا این که بعضی از مردم بارها استخاره می‌گیرند تا
جواب استخاره، خوب باشد و آنها کار مورد نظر خود را انجام دهند در حالی که مراجع
می‌فرمایند: تجدید استخاره (دوباره استخاره گرفتن) درست نیست؛ مگر اینکه مدت قابل
ملاحظه‌ای بگذرد و یا شرایط استخاره تغییر کند.

یکی
از مواردی که مردم بسیار در مورد آن به استخاره مراجعه می‌کنند، سنت حسنه ازدواج
است که چه بسا دختران و پسرانی که به‌خاطر استخاره خانه نشین شده‌اند در حالی که
در مورد ازدواج مشورت و تحقیق بهتر از استخاره است.

در
ضمن از قدیم معروف بوده و خواجه شیراز نیز به آن اشاره دارد که ئدر کار خیر نیازی
به استخاره نیست:

راهیست
راه عشق که هیچش کناره نیست                  آن‌جا
که جان بسپارند چاره نیست

هر
گه که دل به عشق‌دهی خوش دمی بود                  در
کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست