باورهای غلط از احکام

گم شدن مهر در نماز

 

هنگامی که از مردم سؤال شود اگر بچه ای مهر نماز را از جلوی نمازگزار بردارد و برود و یا کسی مهر نماز را با پایش از جلوی نماز گزار به فاصله دوری پرت کند وظیفه نماز گزار چیست؟

گاه پاسخ می دهند : باید برپشت دست یا ناخن های انگشتان دست به ویژه ناخن شصت خود سجده کند و حال آن که بسیاری از مراجع تقلید مانند امام خمینی می فرمایند ک نمازگزار در چنین شرایطی باید به ترتیب زیر عمل کند :

۱) اگر چیزی که سجده برآن صحیح است داشته باشد؛ مثلا تکه کاغذی در جیب خود دارد باید برآن سجده کند.

۲) چنانچه چیزی که سجده برآن صحیح است، نداشته باشد و وقت نماز نیز تنگ نباشد باید نماز را بشکند و دوباره نماز خود را با مهر یا چیزی که سجده بر آن صحیح است بخواند.

۳) اگر وقت نماز تنگ است به طوری که فراهم کردن مهر موجب قضای نمازش می شود باید نمازگزار بر لباسش سجده کند اگر از جنس پنبه یا کتان باشد.

۴) اگر لباسش از جنس دیگری غیر از پنبه و کتان است باید برهمان چیز سجده کند.

۵) چنانچه آن هم ممکن نباشد باید بر پشت دست خود سجده کند.

۶) اگر آن هم امکان ندارد باید بر  چیز معدنی مانند انگشتر عقیق سجده کند.

نکته قابل توجه این که در صورتی که وقت نماز وسعت دارد و نمازگزار چیزی را که سجده بر آن صحیح است ندارد ولی مهر نماز در فاصله نزدیکی در حدود یک یا دو قدمی نمازگزار وجود داشته باشد باید با رعایت جهت قبله و نگفتن ذکرهای نماز به طرف مهر نماز حرکت کند و سپس نمازش را ادامه دهد.