زندگی نامه حضرت زینب سلام الله علیها

ولادت:

حضرت زینب کبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم
هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده، و جهان را به قدوم خویش مزین
فرمودند.

نام، لقب و کنیه آن حضرت: نام مبارک آن بزرگوار زینب، و کنیه گرامیشان ام
الحسن و ام کلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقه الصغرى، عصمه الصغرى،
ولیه اللّه العظمى، ناموس الکبرى، شریکه الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر
معلّمه، فاضله، کامله و …

پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن
ابیطالب علیهماالسّلام، و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام
اللّه علیها مىباشد.

همسر گرامى آن حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. در کتاب اعلام
الورى براى آن بانوى بزرگوار سه پسر به نامهاى على، عون، و جعفر و یک دختر
به نام ام کلثوم ذکر شده است.

هوش و ذکاوت:

صاحب کتاب اساور من ذهب درباره حافظه و ذکاوت آن بانوى بزرگوار چنین
مىنویسد:

در اهمیت هوش و ذکاوت آن بانوى بزرگوار همین بس که خطبه طولانى و بلندى را
که حضرت صدیقه کبرى فاطمه زهرا صلوات اللّه و سلامه علیها در دفاع از حق
امیرالمؤمنین علیهالسّلام و غصب فدک در حضور اصحاب پیغمبر اکرم صلّى اللّه
علیه و آله و سلّم ایراد فرمودند، حضرت زینب علیها السلام روایت فرموده
است.

و ابن عباس با آن جلالت قدر و علو مرتبه در حدیث و علم، از آن حضرت روایت
نموده و از آن حضرت به عقیله تعبیر مىکند. چنانچه ابوالفرج اصفهانى در
مقاتل مىنویسد: ابن عباس خطبه حضرت فاطمه سلام اللّه علیها را از حضرت زینب
سلام اللّه علیها روایت کرده و مىگوید: حدثتنى عقیلتنا زینب بنت على
علیهالسّلام..»

دقت کنیم که حضرت زینب علیها السلام با اینکه دخترى خردسال (یعنى هفت ساله و
یا کمتر) بود، این خطبه عجیب و غرّاء که محتوى معارف اسلامى و فسلفه احکام
و مطالب زیادى است را با یک مرتبه شنیدن حفظ کرده، و خود یکى از راویان
این خطبه بلیغه و غراء مىباشد.اساور من ذهب: ۳۸.

فصاحت و بلاغت:

کلمات دربار و فرمایشات گهربار آن حضرت در خطبههایى که از آن حضرت روایت
شده خود قوىترین دلیل بر کمال فصاحت و بلاغت آن بانوى بزرگوار مىباشد. همان
بانویى که امام سجاد علیهالسّلام در حق ایشان فرمودند: «اَنْتِ بِحَمدِ
اللّهِ عالِمَهٌ غَیرَ مُعَلَّمَه وَ فَهِمَهٌ غَیرَ مُفَهَّمَه» یعنى:

«اى عمّه! شما الحمد للّه بانوى دانشمندى هستید که تعلیم ندیده، و بانوى
فهمیدهاى هستى که بشرى تو را تفهیم ننموده است».

در اینجا مرورى کوتاه به قسمتى از خطبه آن حضرت در مجلس یزید که یکى از
بزرگترین حرکتهاى آن حضرت، در واقعه کربلا بود که دستگاه حکومت بنى امیه را
به شدّت لرزاند مىکنیم:

«به خدا قسم اى یزید، هر چه کردى بازگشت آن به سوى خودت خواهد بود، چرا که
تو جز پوست خود نشکافتى و جز گوشت خود ندریدى.

اى یزید! در آن روزى که خداوند بدنهاى پاک شهیدانمان را حاضر مىکند تا حقوق
خود را از ستمگر بستاند، تو بر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم
وارد خواهى شد، امّا مىدانى در چه حالى؟ در حالیکه خون عزیزان او را ریخته و
حرمت ذرّیه او را از بین بردهاى. آرى اى یزید! از این پیروزى ظاهرى که به
دست آوردهاى، غرق شادى مشو، و آن عزیزان را که در کربلا به خاک و خون
کشیدهاى، مغلوب و مرده مپندار.

که خداوند مىفرماید: (کسانى را که در راه خدا شهید شدهاند مرده مپندارید.
بلکه آنان زندهاند و در نزد خداى خود روزى مىخورند).آل عمران: ۱۶۹

و اى یزید! براى تو همین بس که حاکم در آن روز خداوند، و دشمن تو پیامبر
خدا، و یاور و پشتیبان اهل بیت جبرئیل باشد. و به زودى کسى که این مقام را
براى تو زینت داده و تورا بر گردن مسلمین سوار کرده است (یعنى معاویه)،
خواهد دانست که چه جانشین بدى براى خود تعیین کرده و در روز جزا درخواهید
یافت که بدترین مکان از آنِ کیست؟ و بدبختى و ضعف و زبونى شامل چه افرادى
خواهد شد.

کرامات:

به غیر از انوار مقدسه چهارده معصوم علیهمالسّلام، در میان خاندان رسالت و
اهل بیت گرامى پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم، افرادى هستند که
در نزد خداوند متعال داراى رتبه و منزلت رفیع و والایى مىباشند و توسل به
ایشان، موجب گشایش مشکلات و معضلات امور دیگران است. مانند حضرت اباالفضل
علیه السلام که حتى در موارد زیادى مسیحیان به آن حضرت متوسل شده و به برکت
توسل به آن حضرت مشکلاتشان حل گردیده و به حوائج و خواستههاى خویش نائل
گردیدهاند.

حضرت زینب سلام اللّه علیها نیز بانویى بزرگوار از این دودمان پاک است که
توسل به آن حضرت براى حل مشکلات بزرگ بسیار تجربه شده است و کرامات بسیارى
از آن بانوى گرامى نقل شده است.

به عنوان مثال شبلنجى یکى از علماى اهل تسنّن در نورالابصار مىنویسد:

«شیخ عبدالرحمن اجهورى مقرى در کتابش مشارق الانوار مىگوید: در سال هزار و
صد و هفتاد دجار مشکلى بسیار سختى شدم و به روضه (قبر مطهر و نوراین) حضرت
زینب علیها السلام متوسل شدم و قصیدهاى در مدح آن حضرت سرودم که مطلع آن
چنین بود:

آلِ طاها لَکُمْ عَلَینَا الْوِلاءُ لا سِواکُمْ بِما لَکُمْ آلآء

و خدا به برکت آن بانوى گرامى مشکل مرا حل کرد.

شهادت آن حضرت:

حضرت زینب سلام الله علیها در شب یک شنبه ۱۵ رجب سال ۶۳ هجرى قمرى در ضمن
سفرى که به همراه همسر گرامیشان عبداللّه بن جعفر به شام رفته بودند، شهادت
رسیده و بدن مطهر آن بانوى بزرگوار در همانجا دفن گردید.

و مزار ملکوتى آن حضرت اینک زیارتگاه عاشقان وارادتمندان اهل بیت عصمت و
طهارت علیهم السّلام مى باشد.

منبع :
مطالعات شیعه شناسی