حدیث روز

اهل بیت (ع)

امام حسین علیه السلام

 لَمّا قُبِضَت فاطِمَهُ علیهاالسلام دَفَنَها أمیرُ المُؤمِنینَ علیه السلام سِرّا وعَفا عَلى مَوضِعِ قَبرِها ، ثُمَّ قامَ فَحَوَّلَ وَجهَهُ إلى قَبرِ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله فَقالَ : السَّلامُ عَلَیکَ یا رَسولَ اللّهِ عَنّی ، وَالسَّلامُ عَلَیکَ عَنِ ابنَتِکَ وزائِرَتِکَ ، وَالبائِتَهِ فِی الثَّرى بِبُقعَتِکَ ، وَالمُختارِ اللّهُ لَها سُرعَهَ اللِّحاقِ بِکَ ، قَلَّ یا رَسولَ اللّهِ عَن صَفِیَّتِکَ صَبری ، وعَفا عَن سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ تَجَلُّدی ، إلّا أنَّ لی فِی التَّأَسِّی بِسُنَّتِکَ فی فُرقَتِکَ مَوضِعَ تَعَزٍّ ،.. .

چون فاطمه علیهاالسلام از دنیا رفت، امیر مؤمنان علیه السلام مخفیانه او را به خاک سپرد و آثار محلّ قبرش را از بین برد. آن گاه برخاست و رو به قبر پیامبر خدا کرد و گفت : «درود بر تو ، اى پیامبر خدا! درود بر تو از جانب دخترت که اینک به دیدار تو آمده و در بقعه تو در خاک آرمیده است، و خدا خواست که زودتر به تو بپیوندد! اى پیامبر خدا! شکیبم در سوگ محبوبه ات، اندک گشته و طاقتم در غم از دست دادن بانوى زنان عالم، از کف رفته است؛ امّا تأسّى به سنّت تو در [ غم ]فراقت ، تسلّى بخش هر مصیبتى است.» .

الکافی: ج ۱ ص ۴۵۸ ح ۳