آداب و کیفیت نماز

هشتم:خواندن نماز عید است،و آن دو رکعت است:در رکعت اول سوره‏هاى«حمد»و «اعلى»و پس از سوره«حمد»و«اعلى»پنج تکبیر بگوید،و بعد از هر تکبیرى دست به قنوت بردارد،و بگوید:
اللَّهُمَّ [أَنْتَ أَهْلُ‏] أَهْلَ الْکِبْرِیَاءِ وَ الْعَظَمَهِ وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَهِ وَ أَهْلَ التَّقْوَى وَ الْمَغْفِرَهِ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذَا الْیَوْمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیدا وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهِ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ذُخْرا وَ شَرَفا وَ مَزِیدا أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُدْخِلَنِی فِی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خَیْرَ مَا سَأَلَکَ مِنْهُ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ وَ أَعُوذُ بِکَ فِیهِ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ الْمُخْلِصُونَ
خداى اى اهل بزرگى و عظمت،و اى اهل جود و سلطنت،و اهل گذشت و رحمت، و اهل تقوا و مغفرت،از تو درخواست مى‏کنم به حق این روز که براى مسلمانان عید قرار دادى،و براى‏ محمّد صلّى اللّه علیه و آله ذخیره و فزونى در شرف،که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و مرا در هر خیرى‏ که محمّد و خاندان محمّد را وارد نمودى وارد کنى،و از هر شرّى که محمّد و خاندان محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)را بیرون آوردى مرا بیرون آورى،خدایا از تو درخواست مى‏کنم،بهترین چیزى که بندگان شایسته‏ات‏ درخواست کردند،و به تو پناه مى‏آورم از آنچه بندگان شایسته‏ات به تو پناه بردند.
پس تکبیر ششم بگوید و به رکوع رود،و پس از رکوع و سجود براى رکعت دوم قیام کند،و پس از سوره«حمد»سوره«شمس»را بخواند، سپس چهار تکبیر بگوید،و پس از هر تکبیرى دست به قنوت بردارد،و همان دعا را بخواند،چون فارغ شد پنجمین تکبیر را گفته‏ و به رکوع رود،و نماز را به پایان برساند،و پس از سلام تسبیح حضرت زهرا علیها السلام را بجا آورد.پس از نماز عید دعایهاى بسیارى وارد شده که شاید بهترین آنها دعاى چهل‏وششم صحیفه کامله سجادیه باشد.مستحب است نماز عید زیر آسمان و روى زمین‏ بدون فرش واقع شود،و از جایگاه نماز،از غیر آن راهى که به نماز آمده بود بازگردد،و براى قبول شدن اعمال براى برادران‏ دینى خود دعا کند.نهم:حضرت سیّد الشهداء علیه السّلام را زیارت کند.دهم:دعاى«ندبه»را بخواند که ان شاء اللّه تعالى بعد از این‏ بیاید،و سیّد ابن طاووس فرموده که چون از دعا فارغ شود،به سجده رود و بگوید:
أَعُوذُ بِکَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لا یُطْفَى وَ جَدِیدُهَا لا یَبْلَى وَ عَطْشَانُهَا لا یَرْوَى
به تو پناه مى‏آوردم از آتشى که حرارتش خاموش نمى‏شود،و تازه‏اش کهنه نمى‏گردد،و تشنه‏اش سیراب نمى‏شود.
إِلَهِی لا تُقَلِّبْ وَجْهِی فِی النَّارِ بَعْدَ سُجُودِی وَ تَعْفِیرِی لَکَ بِغَیْرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیْکَ بَلْ لَکَ الْمَنُّ عَلَیَّ
پس گونه راست را بر زمین گذارد و بگوید:خدایا رخسارم را پس از سجده،و به خاک مالیدن آن براى تو در آتش‏ زیرورو مکن،که من در این کار بر تو منّت ندارم،بلکه تنها تو را بر منّت است
سپس گونه چپ را بر زمین‏ گذارد و بگوید:
ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَکَانَ وَ اعْتَرَفَ.
رحم کن بر کسى‏که بد کرده،و مرتکب گناه شده و بیچاره گشته و اعتراف نموده است.
آنگاه به حال سجده برگردد و بگوید:
إِنْ کُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ یَا کَرِیمُ
اگر من بنده بدى بودم،تو پروردگار خوبى هستى،گناه از بنده‏ات بزرگ شده،شایسته است‏ گذشت از جانب تو نیکو باشد اى کریم
پس صد مرتبه بگوید:
الْعَفْوَ الْعَفْوَ
ببخش ببخش
آنگاه سیّد فرموده
و لا تقطع یومک هذا باللعب و الإهمال و أنت لا تعلم أ مردود أم مقبول الأعمال فإن رجوت القبول فقابل ذلک بالشکر الجمیل و إن خفت الرد فکن أسیر الحزن الطویل
امروزت را به بازى و اهمال کارى سپرى مکن،درحالى‏که نمى‏دانى،آیا از نظر اعمال مردودى،یا پذیرفته؟اگر امید پذیرفته‏شدن دارى،آن را با سپاس زیبا تلافى کن،و اگر از مردودشدن در هراسى،پس دچار اندوه طولانى باش‏
روز بیست‏وپنجم:در سال صدوچهل‏وهشت به گفته بعضى،شهادت امام صادق علیه السّلام واقع شده،و برخى روز شهادت را نیمه رجب گفته‏اند،و علت شهادت آن حضرت،انگور زهرآلودى بوده که به حضرت خورانده شده،و روایت شده که چون‏ زمان شهادت آن حضرت فرا رسید دیده‏هاى خود را گشود و فرمود:بستگان مرا گرد آورید،چون همه گرد آمدند به جانب ایشان نظر کرد و فرمود:شفاعت ما به کسى‏که نماز را سبک شمارد و به جایگاه آن اعتماد نکند نمى‏رسد.

نماز و دعای شب عید فطر

هشتم:دو رکعت‏ نماز بجا آورد،در رکعت اوّل پس از سوره«حمد»هزار مرتبه«توحید»و در رکعت دوم یک مرتبه بخواند،و پس از سلام سر به‏ سجده گذارد و صد مرتبه بگوید:اتوب الى اللّه آنگاه بگوید:
یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْجُودِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا.
اى داراى نعمت و جود،اى صاحب بخشش‏ و عطا،اى برگزیننده محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)،بر محمّد و خاندانش درود فرست،و با من چنین و چنان کن.
و بجاى«کذاو کذا»حاجات خود را بخواهد.در روایت آمده که حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام این دو رکعت نماز را به این کیفیت‏ بجاى آرود،هر حاجت که از خدا بطلب،به یقین عطا فرماید،و اگر به شماره ریگهاى بیابان گناه داشته باشد،خدا آنها را بیامرزد، در روایت دیگرى بجاى هزار مرتبه سوره«توحید»صد مرتبه وارد شده،لیکن این نماز را باید پس از نماز مغرب و نافله آن بجا آورد.شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس پس از پایان نماز این دعا را نقل کرده‏اند:
یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا اللَّهُ یَا رَحِیمُ یَا اللَّهُ یَا مَلِکُ یَا اللَّهُ یَا قُدُّوسُ یَا اللَّهُ یَا سَلامُ یَا اللَّهُ یَا مُؤْمِنُ یَا اللَّهُ یَا مُهَیْمِنُ یَا اللَّهُ یَا عَزِیزُ یَا اللَّهُ یَا جَبَّارُ یَا اللَّهُ یَا مُتَکَبِّرُ یَا اللَّهُ یَا خَالِقُ یَا اللَّهُ یَا بَارِئُ یَا اللَّهُ یَا مُصَوِّرُ یَا اللَّهُ یَا عَالِمُ یَا اللَّهُ یَا عَظِیمُ یَا اللَّهُ یَا عَلِیمُ یَا اللَّهُ یَا کَرِیمُ یَا اللَّهُ یَا حَلِیمُ یَا اللَّهُ یَا حَکِیمُ یَا اللَّهُ یَا سَمِیعُ یَا اللَّهُ یَا بَصِیرُ یَا اللَّهُ یَا قَرِیبُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبُ یَا اللَّهُ یَا جَوَادُ یَا اللَّهُ یَا مَاجِدُ یَا اللَّهُ یَا مَلِیُّ یَا اللَّهُ یَا وَفِیُّ یَا اللَّهُ یَا مَوْلَى یَا اللَّهُ یَا قَاضِی،
اى خدا،اى خدا،اى خدا،اى مهربان،اى خدا،اى بخشنده،اى خدا،هى فرمانروا،اى خدا،اى پاک،اى خدا،اى‏ سلام،اى خدا،اى ایمنى‏بخش،اى خدا،اى چیره‏گر،اى خدا،اى عزّتمند،اى خدا،اى جبّار،اى خدا،اى بزرگمنش‏ اى خدا،اى آفریننده،اى خدا،اى پدیدآورنده،اى خدا،اى صورتگر،اى خدا،اى دانا،اى خدا،اى بزرگ،اى خدا،اى‏ آگاه،اى خدا،اى کریم،اى خدا،اى بردبار،اى خدا،اى فرزانه،اى خدا،اى شنوا،اى خدا،اى بینا،اى خدا اى نزدیک،اى خدا،اى اجابت‏کننده،اى خدا،اى سخاوتمند،اى خدا،اى بزرگوار،اى خدا،اى نیرومند،اى خدا،اى وفادار اى خدا،اى سرپرست،اى خدا،اى داور،

(بیشتر…)

اعمال شب اول ماه شوال

شب اول:یکى از شبهاى شریف است و در فضیلت و ثواب عبادت و احیاى آن احادیث بسیارى وارد شده،از جمله در روایت آمده:آن‏ شب کمتر از شب قدر نیست،و براى آن چند عمل مستحبّ است:اوّل:غسل کردن هنگامى‏که آفتاب غروب کرد.دوّم:شب‏زنده‏دارى به نماز دعا و استغفار و درخواست از خدا و بیتوته [شب‏زنده‏دارى]در مسجد.سوم:پس از نماز مغرب و عشا و نماز صبح و نماز عید بخواند:
اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا هَدَانَا وَ لَهُ الشُّکْرُ عَلَى مَا أَوْلانَا .
خدا بزرگتر است،خدا بزرگتر است،معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگتر است،و خداى را سپاس،و سپاس خداى را بر آنچه ما را بدان هدایت کرد، و او را شکر بر آنچه به ما ارزانى داشت.
چهارم:چون نماز مغرب و نافله آن را خواند،دستها را به جانب آسمان بلند کند و بگوید:
یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ یَا ذَا الْجُودِ یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ وَ نَاصِرَهُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَحْصَیْتَهُ وَ هُوَ عِنْدَکَ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ.
اى صاحب نعمت و کرم،اى داراى جود،اى برگزیننده محمّد و اى یاور او،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و بر من بیامرز هر گناهى که شماره نمودى‏اش،و آن پیش تو در کتابى آشکار است.
پس به سجده رود و در سجده صد مرتبه‏ بگوى:«اتوب الى اللّه»[به سوى خدا مى‏پویم]سپس هر حاجتى که دارد از خدا بخواهد،که بخواست خدا برآورده‏ خواهد شد. و در روایت شیخ آمده است که پس از نماز مغرب به سجده رود و بگوید:
یَا ذَا الْحَوْلِ یَا ذَا الطَّوْلِ یَا مُصْطَفِیا مُحَمَّدا وَ نَاصِرَهُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَ نَسِیتُهُ أَنَا وَ هُوَ عِنْدَکَ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ
اى صاحب قدرت،اى داراى عطا،اى برگزیننده محمّد و اى یاور او،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و بر من بیامرز هر گناهى را که مرتکب شدم و آن را فراموش کردم،و آن گناه نزد تو در کتابى آشکار است.
پس صد مرتبه بگوید: اتوب الى اللّه پنجم:امام حسین علیه السّلام را زیارت کند که فضیلت بسیار دارد،و زیارت مخصوص این شب در باب‏ زیارات خواهد آمد ان شاء اللّه تعالى ششم:ده مرتبه ذکر«یا دائم الفضل»را که بیان آن در اعمال شب‏ جمعه گذشت بگوید. هفتم:ده رکعت نمازى که در شب آخر ماه رمضان گذشت بجا آورد