نعمت جوانی

رُوِیَ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَسَلَّمَ

خَیرُ اُمَّتی مَن هَدَمَ شَبابَهُ فی طاعَهِ اللهِ وَ فَطَمَ نَفسَهُ عَن لَذّاتِ الدُّنیا وَ تَوَلَّهُ بِالآخِرَهِ، اِنَّ جَزائَهُ عَلَی اللهِ تَعالی اَعلی مَراتِبِ الجَنَّهِ

ترجمه حدیث: حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه وآله و سلّم فرمودند:
بهترین افراد امّت من کسانی هستند که جوانی خود را در راه اطاعت از خداوند صرف کرده باشند و نفس خود را از لذّت های دنیوی بریده و قطع نمایند و اشتیاق آخرت داشته باشند؛ به راستی که پاداش آنان نزد خداوند، بالاترین مراتب بهشت است.

شرح حدیث: حضرت سه خصوصیت را بیان می فرمایند؛ اول: مقطع حسّاس جوانی. زیرا انسان می تواند اعمال عبادی بیشتری انجام داده و ایمان، بیشتر در درون او اثر گذاشته و صفات زشتی را که در او ریشه ندارد، بهتر می تواند ازخود دور و نابود نماید. ولی در دوران پیری توان انسان کم شده و قدرت انجام عبادت در او اندک شده و نعوذبالله صفات زشت در او ریشه دوانده است، پس اطاعت خداوند که همان انجام اوامر الهی و ترک نواهی الهی است در جوانی دارای ارزش بسیاری است.

دوم: انسان در دامن طبیعت به دنیا آمده و مانند بچّه ای که برای ادامه حیات ازشیر مادر استفاده می­کند، می­تواند دنیایی مانند خوردن، آشامیدن، خوابیدن و… استفاده نماید، ولی به آن ها تعلق و دل بستگی پیدا نکند. معنای زهد هم، دل بسته نبودن به مسایل دنیایی می باشد و باید از امور دنیایی مانند ابزاری برای رسیدن به خداوند استفاده نماید.

سوم: انسان ازخبرهایی که انبیا و اولیا آورده اند در خود یک حالت انس و اشتیاق به آخرت پیدا کند؛ یعنی اول باید تعلقات به مادّیت را از دل بیرون کند تا اشتیاق به آخرت در او پدیدار گردد، پس این که انسان از مرگ می­ترسد، بیانگر این است که از اعمال خودش می ترسد و اشتیاق او به دنیا است نه آخرت. و پاداشِ انسانی که این سه خصوصیت را کسب کند، بالاترین مراتب بهشت می باشد.

 منبع
[۱]مجموعه ورام جلد۲ صفحه ۱۲۳