مهر
20
1394

دعای امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا

مؤلّف گوید:این دعا همان دعاى رسول‏ خدا صلى اللّه علیه و آله در روز بدر و احزاب،و دعاى حضرت سید الشهدا علیه السّلام در روز عاشورا است،و جز این دعا دو دعاى دیگر از حضرت روایت‏ شده که در روز عاشورا خواندند،یکى دعایى است که به حضرت سجاد علیه السّلام تعلیم فرمودند،زمانى که ایشان را به سینه خود چسباند در حالى‏که از بدن مبارکشان خون مى‏جوشید،و این دعا را براى حاجت و نیاز مهم و اندوه و بلاى سخت و امر بزرگ‏ دشوار مى‏خوانند،و آن دعا این است:

بِحَقِّ یسَّ وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ یا مَنْ یَقْدِرُ عَلى حَوآئِجِ السّآئِلینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِى الضَّمیرِ یا مُنَفِّساً عَنِ الْمَکْرُوبینَ یا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ یا مَنْ لایَحْتاجُ اِلَى التَّفْسیرِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى کَذا و کَذا

به حق یس و قرآن حکیم،و به حق ط و قرآن عظیم،اى که بر نیازهاى خواهندگان توانایى،اى که آنچه در باطن است مى‏دانى، اى خارج‏کننده غم و اندوه از گرفتاران،اى گشاینده غم از غمناکان،اى رحم کننده به پیرمرد،اى روزى‏دهنده به کودک صغیر،اى که نیاز به تفسیر ندارى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و با من چنین و چنان‏ کن.
و حاجت خود را بخواه.پنجم:از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:دست خود را به جانب آسمان برداشت و گفت:

رَبِّ لاتَکِلْنى اِلى نَفْسى طَرْفَهَ عَیْنٍ اَبَدَاً لا اَقَلَّ مِنْ ذلِکَ وَلا اَکْثَرَ

اى پروردگارم هرگز چشم برهم ‏نهادنى مرا به خود وامگذار نه کمتر از این و نه بیشتر
ششم:و از آن حضرت‏ روایت شده:این کلمات را مى‏گفت:

اِرْحَمْنى مِمّا لاطاقَهَ لى بِهِ وَلاصَبْرَ لى عَلَیْهِ

بر آنچه تابش را ندارم و بر آن توان صبر برایم نیست به من رحم کن
هفتم:از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:بگو:

اَللّهُمَّ اِنّى اسْئَلُکَ بِجَلالِکَ وَ جَمالِکَ وَ کَرَمِکَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا

خداوندا به جلال و جمال و کرمت از تو مى‏خواهم با من چنین و چنان کنى
هشتم:از فضل بن یونس نقل شده:موسى بن جعفر علیه السّلام به من فرمود که بسیار بگو:الّلهمّ لا تجعلنى من المعارین‏ و لا تخرجنى من التّقتصیر یعنى:خدایا مرا از کسانى که ایمانشان عاریه و ناپایدار است قرار مده،یا مرا از کسانى که آنها را به خودشان وانهادى،همانند چهارپایى که مهارش را به گردنش افکنند و او را به چراکردن رها کنند،که هرکارى بخواهد بکند،و هرکجا بخواهد برود و مرا از تقصیر بیرون مکن،یعنى چنان مکن که من خود را مقصّر ندانم،بلکه چنان باشم که همیشه خود را مقصّر در گاه تو بدانم. نهم:از حضرت باقر علیه السّلام روایت شده:حق تعالى مردى از بادیه را به سبب این دو کلمه که به آن دعا کرد آمرزید:

اَللّهُمَّ اِنْ تُعَذِّبْنى فَاَهْلٌ لِذلِکَ اَنَا وَ اِنْ تَغْفِرْلى فَاَهْلٌ لِذلِکَ اَنْتَ

خدایا اگر عذابم کنى،من سزاوار آنم،و اگر بیامرزى‏ام تو شایسته آنى.
دهم:از داور رقّى روایت شده:از حضرت صادق علیه السّلام مى‏شنیدم،بیشتر چیزى که در دعا به آن اصرار مى‏ورزید،خدا را به حق‏ پنج تن:محمّد و امیر مؤمنان و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام مى‏خواند.یازدهم:از یزید ضایغ روایت شده:به حضرت صادق علیه السّلام‏ گفتم:خدا را براى ما بخوان،حضرت این دعا را براى ما خواند:اللّهمّ ارزقهم صدق الحدیث،و اداء الامانه،و المحافظه على الصّلوات،الّلهمّ انّهم احقّ خلقک‏ ان تفعله بهم،الّلهم افعله بهم.دوازدهم:این دعا را که امیر مؤمنان مى‏خواند بخواند:

اَللّهُمَّ مُنَّ عَلَىَّ بِالتَّوَکَّلِ عَلَیْکَ وَالتَّفْویضِ اِلَیْکَ وَالرِّضا بِقَدَرِکَ وَ التَّسْلیمِ لاَِمْرِکَ حَتّى لا اُحِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ وَ لاتَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ یا رَبَّ الْعالَمینَ

خدایا به توکّل بر خودت،و واگذاشتن به نگاهت،و خشنودى به تقدیرت،و تسلیم در برابر امرت بر من‏ منّت گذار،تا شتاب آنچه را تأخیر انداختى،و تأخیر آنچه را در آن شتاب کردى دوست نداشته باشم،اى پروردگار جهانیان.
سیزدهم:روایت شده:جبرئیل خدمت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله آمد و عرض کرد:پروردگارت مى‏فرماید:هرگاه روزوشبى‏ خواستى مرا عبادتى کنى،و حق عبادت را بجا آورى،دستهایت را به جانب من بلند کن و بگو:

اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خالِداً مَعَ خُلُودِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ عِلْمِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِیَّتِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لاجَزآءَ لِقآئِلِهِ اِلاّ رِضاکَ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْمَنُّ کُلُّهُ وَ لَکَ الْفَخْرُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْبَهاَّءُ کُلُّهُ وَلَکَ الْنُّورُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْعِزَّهُ کُلُّها وَ لَکَ الجَبَروُتُ کُلُّها وَ لَکَ الْعَظَمَهُ کُلُّها وَ لَکَ الدُّنْیا کُلُّها وَ لَکَ الاْخِرَهُ کُلُّها و لَکَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْخَلْقُ کُلُّهُ وَ بِیَدِکَ الْخَیْرُ کُلُّهُ وَ اِلَیْکَ یَرْجِعُ الاَْمْرُ کُلُّهُ عَلانِیَتُهُ وَ سِرُّهُ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً اَبَداً اَنْتَ حَسَنُ الْبَلاَّءِ جَلیلُ الثَّناءِ سابِغُ النَّعْم آءِعَدْلُ الْقَضآءِ جَزیلُ الْعَطآءِ حَسَنُ الاْلاَّءِ اِلهٌ فِى الاَْرْضِ وَ اِلهٌ فِى السَّمآءِ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ فِى السَّبْعِ الشِّدادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الاَْرْضِ الْمِهادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ طاقَهَ الْعِبادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ سَعَهَ الْبِلادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الْجِبالِ الاَْوْتادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى اللَّیْلِ اِذا یَغْشى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِ اِذا تَجَلّى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الاْخِرَهِ وَ الاُْولى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الْمَثانى وَالْقُرْآنِ الْعَظیمِ،

خدایا ستایش توراست،ستایشى همیشگى با همیشگى‏ات،و ستایش توراست ستایش که برایش پایانى جز علم تو نیست،و ستایش توراست،ستایشى که جز خواست تو اندازه‏اى ندارد،و ستایش توراست ستایشى که براى گوینده‏اش پاداشى جز خشنودى تو نیست،خدایا توراست هر ستایشى،و هر احسانى،و هر فخرى،و هر زیبایى،و هر نورى‏ و هر عزّتى،و هر جبروتى،و هر عظمتى،و همه دنیا و همه آخرت،و هر شب و روزى،و همه خلق،و هر خیرى به دست توست،و همه امور چه آشکار و چه نهان به سوى تو بازمى‏گردد،خدایا ستایش توراست،ستایشى ابدى، تو نیکو آزمایشى،بزرگ ثنایى،کامل نعمتى،عادلانه حکمى،شایان عطایى، نیکو نعمتهایى،معبودى در زمین و معبودى در آسمان،خدایا ستایش توراست در هفت آسمان، و ستایش توراست در زمین گسترده،و ستایش توراست به طاقت بندگان،و ستایش توراست به وسعت سرزمینها، و ستایش توراست در کوهها آن میخهاى زمین،و ستایش توراست در شب آنگاه که بپوشاند،و ستایش توراست در روز هنگامى‏که روشنى بخشد،و ستایش توراست در آخرت و دنیا،و ستایش توراست در سوره حمد و قرآن بزرگ،

وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ وَالاَرْضُ جَمیعاً قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیمَهِ وَالسَّمواتُ مَطْوِیّاتٌ بِیَمینِهِ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا یُشْرِکُونَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ کُلُّ شَیْئٍ هالِکٌ اِلاّ وَجْهَهُ سُبْحانَکَ رَبَّنا وَ تَعالَیْتَ وَ تَبارَکْتَ وَ تَقَدَّسْتَ خَلَقْتَ کُلَّ شَیْئٍ بِقُدْرَتِکَ وَ قَهَرْتَ کُلَّ شَیْئٍ بِعِزَّتِکَ وَ عَلَوْتَ فَوْقَ کُلِّ شَیْئٍ بِارْتِفاعِکَ وَ غَلَبْتَ کُلَّشَیْئٍ بِقُوَّتِکَ وَ ابْتَدَعْتَ کُلَّشَیْئٍ بِحِکْمَتِکَ وَ عِلْمِکَ وَ بَعَثْتَ الرُّسُلَ بِکُتُبِکَ وَ هَدَیْتَ الصّالِحینَبِاِذْنِکَ وَ اَیَّدْتَ الْمُؤْمنینَ بِنَصْرِکَ وَ قَهَرْتَ الْخَلْقَ بِسُلْطانِکَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لا نَعْبُدُ غَیْرَکَ وَلانَسْئَلُ اِلاّ اِیّاکَ وَلانَرْغَبُ اِلاّ اِلَیْکَ اَنْتَ مَوْضِعُ شَکْوانا وَ مُنْتَهى رَغْبَتِنا وَ اِلهُنا وَ مَلیکُنا

و منزّه است خدا به ستایشش اندرم و همه زمین در روز قیامت در دست اوست،و آسمانها به دست قدرتش‏ پیچیده است،منزّه و برتر است از انچه شریکش نمایند،منزّه است خدا و به ستایشش اندرم،همه‏چیز هلاک شونده است جز جلوه او، منزّهى تو پروردگار ما،برتر و خجسته و مقدّسى،همه‏چیز را به قدرتت آفریدى، همه‏چیز را با عزّتت مقهور نمودى،و بالاى همه‏چیز فراز آمدى به بلندى‏ات،و بر همه‏چیز چیره گشتى به‏ نیرویت،و پدید آوردى همه‏چیز را به حکمت و علمت،و انبیا را برانگیختى با کتابهایت،و شایستگان‏ را هدایت نمودى به اجازه‏ات،و مؤمنان را تأیید کردى به یارى‏ات،و خلق را مقهور کردى به سلطنتت،معبودى‏ جز تو نیست،یگانه‏اى،برایت شریکى نیست،جز تو را عبادت نمى‏کنیم،و جز از تو نمى‏خواهیم،و رغبتى جز به تو نداریم،تو جایگاه گلایه‏ها،و نهایت رغبت و معبود ومالک همه مایى.
مهر
20
1394

دعای یا من اظهر الجمیل

سوم:این دعاى شریف است که از گناهان حفظ مى‏کند، و دربرگیرنده رستگارى در دنیا و آخرت است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ وَ سَتَرَ الْقَبیحَ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ عَنّى یا کَریمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَهِ وَ یا باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ یا صاحِبَ کُلِّ نَجْوى وَ یا مُنْتَهى کُلِّ شَکْوى یا کَریمَ الصَّفْحِ یا عَظیمَ الْمَنِّ یا مُبْتَدِءَ کُلِّ نِعْمَهٍ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها یا رَبّاهُ یا سَیِّداهُ یا مَوْلَیاهُ یا غایَتاهُ یا غِیاثاهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُکَ اَنْ لاتَجْعَلنى فِى النّارِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است،اى که زیبایى را آشکار کنى،و زشتى را بپوشانى،و از من پرده حرمت را ندارى،اى بزرگوار گذشت،اى نیکو درگذرنده،اى فراخ آمرزش،اى به‏ مهر گشاده دو دست،با رحمت،اى صاحب هر راز،اى نهایت هر گلایه،اى بزرگوار چشم‏پوش، اى بزرگ احسان،اى آغاز کننده هر نعمت پیش از لیاقت آن،اى پروردگار،اى آقا،اى مولا،اى‏ نهایت،اى فریادرس،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و از تو مى‏خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهى
آنگاه از حق تعالى‏ هرچه مى‏خواهى بطلب.چهارم:از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:این دعا را خواند:

اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى فى کُلِّ کُرْبَهٍ وَ اَنْتَ رَجآئى فى کُلِّ شِدَّهٍ وَ اَنْتَ لى فى کُلِّ اَمْرٍ نَزَلَ بى ثِقَهٌ وَعُدَّهٌ کَمْ مِنْ کَرْبٍ یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤ ادُ وَ تَقِلُّ فیهِ الْحیلَهُ وَ یَخْذُلُ عَنْهُ الْقَریبُ وَ الْبَعیدُ وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ وَ تُعْیینى فیهِ الاُْمُورُ اَنْزَلْتُهُ بِکَ وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ راغِباً فیهِ عَمَّنْ سِواکَ فَفَرَّجْتَهُ وَ کَشَفْتَهُ وَ کَفَیْتَنیهِ فَاءنْتَ وَلِىُّ کُلِّ نِعْمَهٍ وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَهٍ وَ مُنْتَهى کُلِّ رَغْبَهٍ فَلَکَ الْحَمْدُ کَثیراً وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاً

خدایى تویى مورداطمینان من در هر اندوه شدید،و تویى امید من در هر سختى،و تویى مورد اطمینان و ذخیره‏ام در هر امرى که بر من فرود آمد،چه بسیار اندوه شدیدى که دل از آن ناتوان مى‏شود،و چاره در آن کم مى‏گردد،و خویش و بیگانه به آن کمک نمى‏دهد،و دشمن به خاطر آن زخم‏زبان مى‏زند،و کارها در آن خسته‏ام مى‏کند،آن را به درگاه تو آوردم،و از آن به تو شکایت نمودم،از غیر تو در آن رو گردانم‏ پس آن را گشودى،و برطرف کردى،و مرا از آن کفایت نمودى،پس تویى سرپرست هر نعمت،و صاحب هر جاجت،و نهایت هر رغبت،ستایش بسیار توراست،و احسان فزون توراست.
مهر
14
1394

فصل دهم: ذکر سی دعای مختصر برای حوائج دنیا وآخرت

و آنچه در اینجا ذکر مى‏گردد سى‏ دعاست.
اوّل:از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده:بگو:

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى اَخْشاکَ کَاَنّى اَراکَ وَ اَسْعِدْنى بِتَقْویکَ وَلاتُشْقِنى بِنَشْطى لِمَعاصیکَ وَ خِرْلى فى قَضآئِکَ وَ بارِکْ لى فى قَدَرِکَ حَتّى لا اُحِبَّ تَاءْخیرَما عَجَّلْتَ وَلاتَعْجیلَ ما اءَخَّرْتَ وَاجْعَلْ غِناىَ فى نَفْسى وَ مَتِّعْنى بِسَمْعى وَ بَصَرى وَ اجْعَلْهُمَا الْوارِثَیْنِ مِنّى وَانْصُرْنى عَلى مَنْ ظَلَمَنى وَاَرِنى فیهِ قُدْرَتَکَ یا رَبِّ وَ اَقِرَّ بِذلِکَ عَیْنى

خدایا قرارم ده از تو بترسم چنان‏که گویا مى‏بینمت،و باتقوایت خوشبختم نما، و به نشاطم در نافرمانى‏ات بدبختم مکن،و برایم در داورى‏ات خیر قرار ده،و به من در تقدیرت برکت عنایت کن،تا دوست نداشته‏ باشم دیرکردن آنچه شتاب دارى،و شتاب آنچه را به تأخیر انداختى،و بى‏نیازى‏ام را در نهادم قرار ده،و بهرمندم کن به گوش و چشمم،و آن دو را وارث من قرار ده،و بر کسى‏که بر من ستم روا مى‏دارد،یارى‏ام فرما،و درباره او قدرتت را به من بنمایان اى‏ پروردگار من و چشمم را به من آن روشن کن.
دوم:و از آن حضرت نقل شده:بگو:

اَللّهُمَّ اَعِنّى عَلى هَوْلِ یَوْمِ الْقِیمَهِ وَاَخْرِجْنى مِنَ الدُّنْیا سالِماً وَ زَوِّجْنى مِنَ الْحُورِ الْعینِ وَاکْفِنى مَؤُنَتى وَ مَؤْنَهَ عِیالى وَ مَؤُنَهَ النّاسِ وَاَدْخِلْنى بِرَحْمَتِکَ فى عِبادِکَ الصّالِحینَ

خداى بر هراس روز قیامت مرا یارى ده،و از دنیا سالم بیرون‏ بر،و به همسرم درآور حور العین را،و از هزینه خود وعیالم و مردم کفایتم فرما،و مرا به رحمتت در بندگان شایسته‏ات وارد کن.
مهر
12
1394

عوذه کیک(کک) و درندگان

چهارم:روایت شده:اصحاب رسول خدا صلى اللّه علیه و آله در بعضى از جنگ‏ها از آزار کیک‏ها خدمت آن حضرت شکایت کردند.فرمود:وقتى‏ به خوابگاه خود مى‏روند چنین بخوانند:

اَیُّهَا الاَْسْوَدُ الْوَثّابُ الَّذى لایُبالى غَلَقاً وَلاباباً عَزَمْتُ عَلَیْکَ بِاُمِّ الْکِتابِ اَنْ لاتُؤْذِیَنى وَ اَصْحابى اِلى اَنْ یَذْهَبَ اللَّیْلُ وَ یَجیئَ الصُّبْحُ بِما جآءَ

اى سیاه جهنده‏اى که از هیچ دربند و درى باک‏ نمى‏کند،به امّ الکتاب بر تو سوگند مى‏دهم اینکه مرا و اصحابهم را میازارى،تا شب برود،و صبح با آنچه آورد بیاید.
پنجم:از امیر مؤمنان علیه السّلام روایت شده:چون جانور درنده‏اى را مانند شیر و پلنگ‏و گرگ و امثال آنها دیدى بگو:اعوذ بربّ دانیال و الجبّ،من کلّ اسد مستأسد.و از حضرت‏ صادق علیه السّلام روایت شده:چون جانور درنده دیدى در صورت او ایه الکرسى.بخوان و به او بگو:

عَزَمْتُ عَلَیْکَ بِعَزیمَهِ اللَّهِ وَعَزیمَهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَزیمَهِ سُلَیْمانَ بْنِ داوُدَ وَ عَزیمَهِ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ اَبى طالِبٍ عَلَیْه السَّلام وَالاَْئِمَّهِ الطّاهِرینَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ مِنْ بَعْدِهِ

تو را مى‏خوانم به اراده استوار خدا،و اراده محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)،و اراده سلیمان بن‏ داود،و اراده امیر مؤمنان على بن ابیطالب(درود خدا بر او)و امامان پاکیزه(درود خدا بر ایشان)پس از امیر مؤمنان.
ان شاء اللّه از تو روى گردان خواهد شد.
ششم:روایت شده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله به امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود:یا على هرگاه به مهلکه یا بلایى دچار شدى بگو:بسم اللّه الرّحمن الرّحیم و لا حول و لا قوّه الاّ باللّه العلىّ العظیم.به درستى که خدا آنچه را از انواع بلا بخواهد از تو دور مى‏کند.
مهر
12
1394

فصل نهم :بعض احراز و عوذات

در بعضى حرزها و عوذات است آنچه در اینجا ذکر مى‏شود شش چیز است:
اول:روایت شده:شخصى خدمت حضرت صادق علیه السّلام‏ از ابتلاى به وحشت و ترس شکایت کرد،حضرت فرمود:آیا شما را به چیزى خبر ندهم که اگر آن را بگویید وحشت نخواهید کرد نه در شب و نه‏ در روز؟

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ اِنَّهُ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اِنَّ اللَّهَ بالِغُ اَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْئٍ قَدْراً اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى کَنَفِکَ وَ فى جِوارِکَ وَاجْعَلْنى فى اَمانِکَ وَ فى مَنْعِکَ

به نام خدا و به خدا،و بر خدا توکّل کردم،که هرکه بر خدا توکّل کند، خدا او را بس است،به درستى که خدا به پایان رساننده کار خویش است.خداى براى هر چیزى اندازه‏اى قرار داد،خدایا مرا در حمایت و جوارت و در امان و نگهدارى‏ات قرار ده.
روایت شده:مردى سى سال این دعا را مى‏خواند شبى آن را ترک کرد،در آن شب عقرب او را گزید.
دوم:کسى‏که شب را در خانه یا اتاقى تنها به روز آورد،ایه الکرسى بخواند و بگوید: اللّهمّ انس وحشتى،و امن روعتى،و اعنّى على وحدتى.
سوم:روایت شده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله حضرت حسن و حسین علیهما السّلام را به این کلمات تعویذ داد:

اُعیذُ کُما بِکَلِماتِ اللَّهِ التآمَّهِ وَاَسْمآئِهِ الْحُسْنى کُلِّها عآمَّهً مِنْ شَرِّ السّآمَّهِ وَالْهامَّهِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ عَیْنٍ لامَّهٍ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ

شما را به کلمات کامل خدا، و همه نامهاى نیکوترش جملگى پناه مى‏دهم از شرّ هر گزنده و خزنده،و از شرّ هر چشم بدچشم و از شرّ حسود آنگاه که حسد ورزد.
آنگاه فرمود:حضرت ابراهیم علیه السّلام،اسماعیل و اسحاق را اینچنین تعویذ مى‏کرد.

گاه‌شمار تاریخ خورشیدی

اردیبهشت ۱۴۰۳
ش ی د س چ پ ج
« فروردین    
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031