ثواب روزه دهه اول ماه ذی الحجه

۱- «عن عائشه أن شابا کان صاحب سماع و کان إذا هل هلال ذی الحجه أصبح صائما فارتفع الحدیث إلى النبی ص فأرسل إلیه فدعاه فقال ما یحملک على صیام هذه الأیام قال بأبی أنت و أمی یا رسول الله أیام المشاعر و أیام الحج عسى الله أن یشرکنی فی دعائهم قال فإن لک بکل یوم تصومه عدل عتق رقبه و مائه بدنه و مائه فرس یحمل علیها فی سبیل الله و کفاره ستین سنه قبلها و ستین سنه بعدها؛ از عایشه روایت شده است که: جوانى بود اهل غنا و طرب، و هنگامى که هلال ماه ذى الحجه ظاهر مى شد، روزه مى گرفت. وقتى این خبر به رسول خدا (صل الله علیه و آله) رسید به دنبال او فرستاد و او را فرا خواند، چون به خدمت رسید حضرت از او پرسید: چه چیزى تو را بر آن داشت که این ایام را روزه بگیرى؟ عرض کرد: پدر و مادرم به فداى تو باد اى رسول خدا! روزهاى مشعر و عرفات و ایام حج است، شاید که خداوند مرا در دعاى حج گزاران شریک کند. حضرت فرمود: به ازاى هر روزى که روزه مى گیرى ثوابى برابر با آزاد کردن صد بنده و قربانى صد شتر و اعزام صد اسب که در راه خدا بر آن جنگ کنند، براى تو نوشته مى شود؛ و در روز ترویه (روز هشتم ذى الحجه) از براى تو است ثواب آزاد کردن هزار بنده و قربانى کردن هزار شتر و فرستادن هزار اسب که در راه خداوند بر آن سوار شوند و جنگ کنند؛ پس چون روز عرفه مى شود، ثواب آزاد کردن دو هزار بنده و دو هزار شتر قربانى و ارسال دو هزار اسب براى جنگ در راه خدا و کفاره (گناهان) شصت سال گذشته و شصت سال آینده در نامه اعمال تو ثبت مى گردد».

 
۲- «عن أحمد بن زید عن موسى بن جعفر ع قال من صام أول یوم من العشر عشر ذی الحجه کتب الله له صوم ثمانین شهرا فإن صام التسع کتب الله له صوم الدهر؛ احمدبن زید از حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام) روایت کرده است که: هر کس روز اول از دهه اول ماه ذى الحجه را روزه بگیرد، خداوند (ثواب) روزه هشتاد ماه را در نامه اعمال او ثبت مى کند، و اگر نه روز دیگر را نیز روزه بدارد خداوند روزه یک روزگار را براى او مى نویسد».

 
۳- «عن محمد بن أبی عمیر عن بعض أصحابه عن أبی عبد الله ع قال صوم یوم الترویه کفاره سنه و یوم عرفه کفاره سنین؛ محمدبن ابى عمیر به نقل از یکى از دوستانش روایت کرده است که امام صادق (علیه السلام) فرمود: روزه روز ترویه کفاره (گناهان) یک سال، و روزه روز عرفه کفاره (گناهان) دو سال بشمار می رود».

 

تسبیح اندام‌های روزه دار

امام صادق علیه السلام روایت کرده که پیامبر اکرم صل الله علیه و آله فرمود: روزه داری نیست که در میان گروهی که غذا می‌خورند حاضر شود مگر آن که اندام‌هایش تسبیح گویند و درود فرشتگان بر او باشد و درود آنان درخواست آمرزش برای او هست.

 
ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق ص ۱۰۷