اسفند
2
1394
حاشيه مفاتيح

دعای پیش از خواب

Author نوشته شده توسط موذن    Comments بدون دیدگاه |

سی وسوم: در عدّه الداعى از امیر مؤمنان علیه السّلام روایت شده: هرگاه یکى از شما خواست بخوابد، دست راست را زیر صورت راست خود بگذارد و بگوید: بسم اللّه، وضعت جنبى للّه، على ملّه ابراهیم و دین محمّد صلّى اللّه علیه و آله و ولایه من‏ افترض اللّه اطاعته، ما شاء اللّه کان، و ما لم یشأ لم یکن.
هرکه این دعا را هنگام خواب بگوید، خدا او را از دزد غارتگر، و از ریزش آوار بر سرش، حفظ کند، و فرشتگان براى او طلب آمرزش کنند.

برچسب ها: , , ,
اسفند
2
1394
حاشيه مفاتيح

دعای زمان غیبت

Author نوشته شده توسط موذن    Comments بدون دیدگاه |
سی ودوم: شیخ کلینى و غیر او از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده‏ اند: این دعا را تعلیم زراره فرمود: که در زمان غیبت و امتحان شیعه بخوانند:

اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِف نَبِیَّکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینى

خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانى فرستاده‏ات را نشناخته‏ام، خدایا فرستاده‏ات را به من‏ بشناسان، زیرا اگر فرستاده‏ات را به من نشناسانى حجّتت را نشناخته‏ام، خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به‏ من نشناسانى، از دین خود گمراه میشوم.
برچسب ها: , , ,
مهر
5
1394
حاشيه مفاتيح

فصل ششم: ذکر دو دعا برای ادای رزق

Author نوشته شده توسط موذن    Comments بدون دیدگاه |
اوّل:از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:بگو:

اَللّهُمَّ لَحْظَهً مِنْ لَحَظاتِکَ تُیَسِّرُ عَلى غُرَمآئى بِهَا الْقَضآءَ وَ تُیَسِّرُ لى بِهَا الاِْقْتِضآءَ اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْءٍقَدیرٌ

خدایا توجّهى از توجّهاتت،آسان کند پرداخت طلب طلبکارانم را،و آسان مى‏کند برایم گرفتن طلبم را، به درستى که تو بر هرچیز توانایى
دوّم:این دعا از موسى بن جعفر علیهما السّلام روایت شده:

اَللّهُمَّ ارْدُدْ اِلى جَمیعِ خَلْقِکَ مَظالِمَهُمُ الَّتى قِبَلى صَغیرَها وَ کَبیرَها فى یُسْرٍ مِنْکَ وَ عافِیَهٍ وَ مالَمْ تَبْلُغْهُ قُوَّتى وَ لَمْ تَسَعْهُ ذاتُ یَدى وَ لَمْ یَقْوَ عَلَیْهِ بَدَنى وَ یَقینى وَ نَفْسى فَاَدِّهِ عَنّى مِنْ جَزیلِ ما عِنْدَکَ مِنْ فَضْلِکَ ثُمَّ لاتُخَلِّفْ عَلَىَّ مِنْهُ شَیْئاً تَقْضیهِ مِنْ حَسَناتى یا اَرْحَمَ الرّاحمِینَ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّ الدّینَ کَما شَرَعَ وَ اَنَّ الاِْ سْلامَ کَما وَصَفَ وَ اَنَّ الْکِتابَ کَما اَنْزَلَ وَ اَنَّ الْقَوْلَ کَما حَدَّثَ وَ اَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبینُ ذَکَرَ اللَّهُ مُحَمَّداً وَ اَهْلَ بَیْتِهِ بِخَیْرٍ وَ حَیّا مُحَمَّداً وَ اَهْلَ بَیْتِهِ بِالسَّلامِ

خدایا به تمام بندگانت‏ برگردان حقوق پایمال شده کوچک و بزرگى که از ایشان نزد من است،از جانب خویش در آسانى و عافیت،و آنچه نیرویم به‏ آن نرسید،و دارایى‏ام آن را فرا نگرفت،و بدنم و یقین و جانم بر آن توانایى نداشت، از آنچه از احسان شایانت نزد توست،از جانب من بپرداز،و چیزى از آن را بر عهده من بجا مگذار،که از حسناتم‏ بپردازى،اى مهربان‏ترین مهربانان،گواهى مى‏دهم که معبودى جز خدا نیست،یگانه است و شریک ندارد،و گواهى مى‏دهم که محمّد بنده و رسول اوست،و دین همان است که خدا مقرّر نمود،و اسلام همان است که او وصف کرد،و قرآن همان است که او نازل نمود،و گفتار همان است که او فرمود:و خدا همان حق آشکار است،خدا محمّد و اهل بیتش را به خیر یاد کند،و به محمّد و اهل بیتش به سلام تحیّت فرستد.
برچسب ها: , , , , ,
مهر
5
1394
حاشيه مفاتيح

فصل پنجم: دعاهای وارده برای رزق و روزی

Author نوشته شده توسط موذن    Comments بدون دیدگاه |
و آن پنج دعاست.
اوّل:از معاویه بن عمّار نقل شده:از امام صادق علیه السّلام درخواست کردم تا براى رزق دعایى تعلیم من فرماید، آن حضرت این دعا را به من آموخت،و من براى زیاد شدن رزق،چیزى بهتر از این ندیدم.

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَیِّباً بَلاغاً لِلدُّنْیا وَالاْخِرَهِ صَبّاً صَبّاً هَنیَّئاً مَری ئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلا مَنٍّ مِنْ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ اِلا سَعَهً مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ فَاِنَّکَ قُلْتَ وَاسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ اَسْئَلُ وَ مِنْ عَطِیَّتِکَ اَسْئَلُ وَ مِنْ یَدِکَ الْمَلاْ اَسْئَلُ

خداى نصیبم کن از فضل گسترده‏ات،حلال پاکیزه روزى فراخ حلال پاک‏رساى براى‏ دنیا و آخرت،ریزان‏ریزان گوارا لذیذ بدون زحمت و بدون منّت از احدى از بندگانت،جز وسعتى از فضل واسعت،زیرا تو فرمودى:«از فضل خدا بخواهید»پس از فضل تو مى‏خواهم،و از عطاى تو درخواست مى‏نمایم،و از دست پر تو مى‏طلبم.
دوم:از امام باقر علیه السّلام روایت شده: به زید شحّام فرمود:براى درخواست روزى،در سجده نماز واجب بگو:

یا خَیْرَ الْمَسْئُولینَ وَ یا خَیْرَ الْمُعْطینَ اُرْزُقْنى وَارْزُقْ عِیالى مِنْ فَضْلِکَ فَاِنَّکَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ

اى بهترین درخواست‏شده، و اى بهترین عطا کننده،مرا و عیالم را از فضلت روزى بخش،به درستى که تو صاحب فضل بزرگى هستى
سوم:از ابو بصیر نقل شده:از حاجت خود به حضرت امام صادق علیه السّلام شکایت کردم،و از آن جناب خواستم،براى‏ روزق دعایى تعلیم من کن،حضرت این دعا را به من آموخت از زمانى که آن را خواندم،دیگر محتاج نشدم،فرمود: در نماز شب در حال سجده بگو:

یا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ یا خَیْرَ مَسْئُولٍ وَ یا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطى وَ یا خَیْرَ مُرْتَجىً اُرْزُقْنى وَ اَوسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِکَ وَ سَبِّبْ لى رِزْقاً مِنْ قِبَلِکَ اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ

اى بهترین خوانده‏ شده،و اى بهترین درخواست‏شده،و اى وسعت‏بخش‏ترین‏ کسى‏که عطا کرد،و اى بهترین امیدشده،روزى‏ام ده و بر من از روزى‏ات وسعت ده،و سبب‏سازى کن برایم روزى را از جانب خودت،به درستى که تو بر هرچیز توانایى.
مؤلف گوید:شیخ طوسى در کتاب«مصباح»این دعا را در سجده‏ آخر رکعت،هشتم نافله شب ذکر فرموده.
چهارم:روایت شده:رسول خدا صلى اللّه علیه و آله این دعا را براى طلب‏ روزى تعلیم فرمود:

یا رازِقَ الْمُقِلّینَ وَ یا راحِمَ الْمَساکینَ وَ یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ وَ یا ذَا الْقُوَّهِ الْمَتینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ وَارْزُقْنى وَ عافِنى وَ اکْفِنى ما اَهَمَّنى

اى روزى‏دهنده نیازمندان،و اى رحم کننده بر مسکینان،و اى سرپرست مؤمنان،و اى صاحب نیروى استوار،بر محمّد و اهل بیتش درود فرست،روزى‏ام ده،و سلامتى کاملم بخش،و مرا از آنچه به اندیشه‏ام برده کفایت کن.
پنجم:ابو بصیر این دعا را براى طلب روزى از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده:و آن حضرت فرموده:این دعالى على‏ بن الحسین علیه السّلام است که خدا را به آن مى‏خواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ حُسْنَ الْمَعیشَهِ مَعیشَهً اَتَقَوّى بِها عَلى جَمیعِ حَوآئِجى وَ اَتَوَصَّلُ بِها فِى الْحَیوهِ اِلى آخِرَتى مِنْ غَیْرِ اَنْ تُتْرِفَنى فیها فَاَطْغى اَوْ تُقَتِّرَ بِها عَلَىَّ فَاَشْقى اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَ اَفْضِلْ عَلَىَّ مِنْ سَیْبِ فَضْلِکَ نِعْمَهً مِنْکَ سابِغَهً وَ عَطآءً غَیْرَ مَمْنُونٍ ثُمَّ لاتَشْغَلْنى عَنْ شُکْرِ نِعْمَتِکَ بِاِکْثارٍ مِنْها تُلْهینى بَهْجَتُهُ وَ تَفْتِنُنى زَهَراتُ زَهْوَتِهِ وَلا بِاِقْلالٍ عَلَىَّ مِنْها یَقْصُرُ بِعَمَلى کَدُّهُ وَ یَمْلاَُ صَدْرى هَمُّهُ اَعْطِنى مِنْ ذلِکَ یا اِلهى غِنىً عَنْ شِرارِ خَلْقِکَ وَ بَلاغاً اَنالُ بِهِ رِضْوانَکَ وَ اَعُوذُ بِکَ یا اِلهى مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَ شَرِّ ما فیها وَ لاتَجْعَلْ عَلَىَّ الدُّنْیا سِجْناً وَلافِراقَها عَلَىَّ حُزْناً اَخْرِجْنى مِنْ فِتْنَتِها مَرْضِیّاً عَنّى مَقْبُولاً فیها عَمَلى اِلى دارِ الْحَیَوانِ وَ مَساکِنِ الاَْخْیارِ،

خدایا نیکى معیشت را از تو مى‏خواهم،معیشتى که به آن‏ بر تمام خواسته‏هایم نیرو گیرم،و به آن در زندگى به آخرتم برسم،بى‏آنکه در فراوانى نعمتم قرار دهى،تا طغیان کنم، یا به آن بر من تنگ گیرى تا بدبخت شوم،از روزى حلالت بر من فراخى ده،و بر من از ریزش فضلت، از نزد خود نعمت کامل و عطاى بى‏منّت عنایت کن،و مرا به فراوانى آن،از شکر نعمتت غافل مکن،که زیبایى‏اش سرگرمم‏ سازد،و خوش‏رنگى‏هاى شگفت‏انگیزش دلم را برباید،و نه با کم‏دادنش به من،که از زحمت در به دست‏آوردنش،عملم براى خدا ضعیف گردد،و اندوهش سینه‏ام را پر کند،اى معبود من،از معیشت آن اندازه به من عطا کن،که بى‏نیازى از بندگان شرّیرت باشد،و رساننده‏اى که به‏ وسیله آن به خشنودى‏ات برسم،اى معبود من،از شرّ دنیا و آنچه در آن است به تو پناه مى‏آورم،دنیا را بر من زندان، و فراقش را بر من اندوه قرار مده،مرا از فتنه‏هاى آن،درحالى‏که از من راضى باشى،و عملم در آن پذیرفته باشد،به جانب‏ خانه زندگى ابدى و خانه‏هاى خوبان بیرون آور،

وَ اَبْدِلْنى بِالدُّنْیَا الْفانِیَهِ نَعیمَ الدّارِ الْباقِیَهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَزْلِها وَ زِلْزالِها وَ مِنْ سَطَواتِ شَیاطینِها وَ سَلاطینِها وَ نَکالِها وَ مِنْ بَغْىِ مَنْ بَغى عَلَىَّ فیها اَللّهُمَّ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ وَ مَنْ اَرادَنى فَاَرِدْهُ وَ فُلَّ عَنّى حَدَّ مَنْ نَصَبَ لى حَدَّهُ وَاَطْفِءْ عَنّى نارَ مَنْ شَبَّ لى وَ قُودَهُ وَاکْفِنى مَکْرَ الْمَکَرَهِ وَ افْقَاْعَنّى عُیُونَ الْکَفَرَهِ وَاکْفِنى هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَىَّ هَمَّهُ وَادْفَعْ عَنّى شَرَّ الْحَسَدَهِ وَاعْصِمْنى مِنْ ذلِکَ بِالسَّکینَهِ وَاَلْبِسْنى دِرْعَکَ الْحَصینَهَ وَاَحْیِنى فى سِتْرِکَ الْواقى وَ اَصْلِحْ لى حالى وَ صَدِّقْ قَوْلى بِفِعالى وَ بارِکْ لى فى اَهْلى وَ مالى

و دنیاى فانى را برایم به نعمت‏خانه باقى تبدیل کن،خدایا از سختى و لرزشهایش و از یورشهاى شیاطین و سلاطین و از عذابش و تجاوز هرکه در آن بر من تجاوز کند به تو پناه مى‏آورم. خدایا هرکه علیه من نقشه کشید،تو علیه او نقش بکش،و هرکه نسبت به من قصد بد دارد،تو نسبت به و او قصد بد کن،و تیزى اسلحه کسى‏که تیزى اسلحه‏اش را براى‏ من قرار داد کند کن،و آتش کسى‏که هیزمش را علیه من افروخته خاموش نما،و فریب فریبکاران را از من کفایت کن،و دیده کافران را از من‏ کور کن،و اندوه کسى‏که اندوهش را بر من دارو نموده کفایت کن،و شرّ حسودان را از من برطرف نما،و مرا از اینها با آرامش حفظ کن،و زره محکمت را به من بپوشان،و در پوشش نگهداریت زنده‏ام‏ بدار،و حالم را اصلاح کن،و گفتارم را به کردارم راست آر،و به من در خاندان و دارایى‏ام برکت ده.
مؤلف گوید:در باب دوم،در مقام بیان نمازها،نمازهایى براى زیادشدن روزى ذکر شده که مى‏توانید مراجعه کنید.
برچسب ها: , , , , ,
شهریور
28
1394
حاشيه مفاتيح

فصل چهارم :ادعیه قبل از نماز و بعد از آن

Author نوشته شده توسط موذن    Comments بدون دیدگاه |
و آن پنج دعا است
اوّل:از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده:حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود:هرکه این دعا را به هنگام‏ قیام براى نماز،پیش از شروع نماز بگوید با محمّد و آل محمّد خواهد بود:

اَللّهُمَّ اِنّى اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُقَدِّمُهُمْ بَیْنَ یَدَىْ صَلَواتى وَ اَتَقَرَّبُ بِهِمْ اِلَیْکَ فَاجْعَلْنى بِهِمْ وَجیهاً فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ مَنَنْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهمْ فَاخْتِمْ لى بِطاعَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ وَ وِلایَتِهِمْ فَاِنَّهَا السَّعادَهُ وَ اخْتِمْ لى بِها فَاِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ

خدایا به محمّد و خاندان محمّد به تو رو مى‏کنم،و آنان را پیش روى نمازم پیش مى‏اندازم،و به آنان به تو تقرّب مى‏جویم،مرا در دنیا و آخرت با آنان آبرومند قرار ده،و از مقرّبان محسوب فرما،بر من به شناختن آنان منّت نهادى، پایان ده برایم به اطاعت و معرفت و ولایتشان،که خوشبختى آن است،و به آنها برایم پایان ده،به درستى‏ که تو بر هرچیز توانایى.
آنگاه نماز را به جاى مى‏آورى،و چون فارغ شدى مى‏گویى:

اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى کُلِّ عافِیَهٍ وَ بَلاَّءٍ وَاجْعَلْنى مَعَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فى کُلِّ مَثْوىً وَ مُنْقَلَبٍ اَللّ هُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیاهُمْ وَمَماتى مَماتَهُمْ وَاجْعَلْنى مَعَهُمْ فىِ الْمَواطِنِ کُلِّها وَلاتُفَرِّق بَیْنى وَ بَیْنَهُمْ اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَى ءٍ قَدیرٌ

خدایا مرا عافیت‏ و بلا با محمّد و خاندان محمّد قرار بده،و در هر اقامتگاه و بازگشتگاهى با محمّد و خاندان محمّد همراه‏ کن،خدایا زندگى‏ام را زندگى آنان،و مرگم را مرگ آنان قرار ده،و مرا همه جا با ایشان همراه فرما، و بین من و آنان جدایى مینداز،به درستى که تو بر هر کار توانایى.
دوّم:از صفوان جمّال[شتربان]روایت‏ شده:امام صادق علیه السّلام را دیدم پیش از تکبیر رو به قبله کرد و گفت:

اَللّهُمَّ لا تُؤْیِسْنى مِنْ رَوْحِکَ وَلاتُقَنِّطْنى مِنْ رَحْمَتِکَ وَلا تُؤْمِنّى مَکْرَکَ فَاِنَّهُ لا یَاْمَنُ مَکْرَاللَّهِ اِلا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ

خداى از نسیم جان‏بخشت مأیوسم مکن، و از رحمتت ناامیدم مفرما،و از مکرت ایمنم منما،زیرا از مکر خدا خویش را ایمن نمى‏شمارند مگر مردم زیانکار
سوم:از امام صادق علیه السّلام روایت شده:حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام پس از فارغ شدن از نماز ظهر مى‏گفت:

اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِمَلاَّئِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ وَ اَنْبِیاَّئِکَ الْمُرْسَلینَ وَ بِکَ اللّهُمَّ اَنْتَ الْغَنِىُّ عَنّى وَ بِىَ الْفاقَهُ اِلَیْکَ اَنْتَ الْغَنِىُّ عَنّى وَ اَنَا الْفَقیرُ اِلَیْکَ اَقَلْتَنى عَثْرَتى وَ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُ نُوبى فَاقْضِ الْیَوْمَ حاجَتى وَ لا تُعَذِّبْنى بِقَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنّى بَلْ عَفْوُکَ وَ جُودُکَ یَسَعُنى

خدایا به بخشش و کرمت به تو تقرّب مى‏جویم،و به محمّد بنده و فرستاده‏ات به تو تقرّب مى‏جویم،و به فرشتگان مقرّب و پیامبران مرسلت و به حقیقتت به تو تقرّب مى‏جویم.خدایا تو از من بى‏نیازى، و من به تو نیازمند،تو بى‏نیازى و من به تو نیازمند،لغزشم را نادیده گرفتى،و گناهانم را پوشاندى، امروز حاجتم را برآور،به زشتى آنچه که از من خبر دارى عذابم مکن،بلکه گذشت و بخشش تو مرا فرا گیرد.
سپس آن حضرت به سجده مى‏افتاد و مى‏گفت:

یا اَهْلَ التَّقْوى وَ یا اَهْلَ الْمَغْفِرَهِ یا بَرُّ یا رَحیمُ اَنْتَ اَبَرُّبى مِنْ اَبى وَ اُمّى وَ مِنْ جَمیعِ الْخَلایِقِ اِقْلِبْنى بِقَضآءِ حاجَتى مُجاباً دُعائى مَرْحُوماً صَوْتى قَدْ کَشَفْتَ اَنْواعَ الْبَلاَّءِ عَنّى

اى اهل تقوا و آمرزش اى نیکوکار،اى مهربان،تو از پدر و مادرم و همه خلایق به من نیکوکارترى،مرا با برآمدن حاجت،و دعاى اجابت شده،و صداى‏ مورد رحمتت قرار گرفته بازگردان،به حقیقت تو انواع بلاها را از من برطرف کردى
چهارم:از امام جواد علیه السّلام نقل شده:زمانى که از نماز واجب‏ فارغ شدى بگو:

رَضیتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیّاً وَ بِالاِْسْلامِ دیناً وَ بِالْقُرْآنِ کِتاباً وَ بِفُلانٍ وَ فُلانٍ اَئِمَّهً اَللّهُمَّ وَلِیُّکَ فُلانٌ فَاحْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمینِهِ وَ عَنْ شِمالِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ وَامْدُدُ لَهُ فى عُمْرِهِ واجْعَلْهُ الْقآئِمَ بِاَمْرِکَ وَالْمُنْتَصِرَ لِدینِکَ وَ اَرِهِ ما یُحِبُّ وَ ما تَقِرُّ بِهِ عَیْنُهُ فى نَفْسِهِ وَ ذُرّیَّتِهِ وَ فى اَهْلِهِ وَ مالِهِ وَ فى شیعَتِهِ وَ فى عَدُوِّهِ وَ اَرِهِمْ مِنْهُ ما یَحْذَرُونَ وَ اَرِهِ فیهِمْ ما یُحِبُّ وَ تَقِرُّبِهِ عَیْنُهُ وَاشْفِ صُدُورَنا وَ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنینَ

راضى شدم به خدا که پروردگارم باشد،و به محمّد براى پیامبرى و به اسلام براى دینم،و به قرآن براى کتابم و به فلان و فلان[به جاى فلان و فلان بگو:و به على و الحسن و الحسین و على و محمّد و جعفر و موسى و على و محمد و على و الحجّه]پیشوایانم،خدایا ولىّ‏ات فلان[به جاى فلان بگو:القائم الحجّه]را حفظ کن از پیش‏رو و پشت سر،و از جانب راست و چپ و از بالاى سر و پایین‏ پایش،و بر عمرش بیفزا،و او را قیام کننده به امرت،و پیروز کننده دینت قرار ده،و آنچه دوست دارد به او بنمایان،و آنچه نسبت به خودش و ذریه و اهل مال و شیعه‏اش چشمش را روشن مى‏کند و به او نشان بده.و از جانب او درباره دشمنانش از آنچه‏ حذر مى‏کنند به آنان بنما،و درباره آنها آنچه را دوست دارد،و چشمش به آن روشن مى‏شود به او بنمایان، و سینه‏هاى او،و سینه‏هاى مردم مؤمن را شفا بده
و فرمود:چون رسول خدا صلى اللّه علیه و آله از نماز فارغ مى‏شد مى‏گفت:

اَللّهُمَّ اغْفِرْلى ما قَدَّمْتُ وَ ما اَخَّرْتُ وَ ما اَسْرَرْتُ وَ ما اَعْلَنْتُ وَ اِسْرافى عَلى نَفْسى وَ ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّى اَللّهُمَّ اَنْتَ الْمُقَدِّمُ وَ الْمُؤَخِّرُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بِعِلْمِکَ الْغَیْبَ وَ بِقُدْرَتِکَ عَلَى الْخَلْقِ اَجْمَعینَ ما عَلِمْتَ الْحَیوهَ خَیْراً لى فَاَحْینِى وَ تَوَفَّنى اِذا عَلِمْتَ الوَفاهَ خَیْراً لى اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ خَشْیَتَکَ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانِیَهِ وَ کَلِمَهَ الْحَقِّ فِى الْغَضَبِ وَ الرِّضا وَالْقَصْدَ فِى الْفَقْرِ وَالْغِنا وَ اَسْئَلُکَ نَعیماً لایَنْفَدُ وَ قُرَّهَ عَیْنٍ لاتَنْقَطِعُ وَ اَسْئَلُکَ الرِّضا بِالْقَضآءِ وَ بَرَکَهَ الْمَوْتِ بَعْدَ الْعَیْشِ وَ بَرْدَ الْعَیْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ ،

خدایا آنچه پیش فرستادم،و از پى مى‏فرستم،و آنچه پنهان کردم،و آنچه آشکار نمودم، و اسراف بر خودم و آنچه را تو به آن از من داناترى،برایم بیامرز،خدایا تویى پیش‏انداز و پس‏انداز،معبودى جز تو نیست، به حق دانشت به غیب،و به توانایى‏ات بر همه خلق،تا زندگى را برایم خیر مى‏دانى،پس زنده‏ام بدار،و زمانى که مرگ را برایم خیر مى‏دانى،جانم را بگیر،خدایا هراس از خود را در نهان و آشکار،و سخن‏ حق را در خشم و خشنودى،و میانه‏روى را در ندارى و دارایى از تو مى‏خواهم و نعمتى را از تو مى‏خواهم که تمام نشود،و نور چشمى که قطع نگردد،و از تو مى‏خواهم:خشنودى به قضا و برکت مرگ پس از زندگى،و گوارایى زندگى‏ پس از مرگ،

وَ لَذَّهَ الْمَنْظَرِ اِلى وَجْهِکَ وَ شَوْقاً اِلى رُؤْیَتِکَ وَ لِقآئِکَ مِنْ غَیْرِ ضَرّآءَ مُضِرَّهٍ وَلافِتْنَهٍ مُضِلَّهٍ اَللّهُمَّ زَیِّنّا بِزینَهِ الاْیمانِ وَاجْعَلْنا هُداهٍ مُهْتَدینَ اَللّهُمَّ اهْدِنا فیمَنْ هَدَیْتَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ عَزیمَهَ الرَّشادِ وَالثَّباتَ فِى الاَْمْرِ وَ الرُّشْدَ وَاَسْئَلُکَ شُکْرَ نِعْمَتِکَ وَ حُسْنَ عافِیَتِکَ وَ اَداءَ حَقِّکَ وَاَسْئَلُکَ یا رَبِّ قَلْباً سَلیماً وَ لِساناً صادِقاً وَاَسْتَغْفِرُکَ لِما تَعْلَمُ وَ اَسْئَلُکَ خَیْرَ ما تَعْلَمُ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما تَعْلَمُ فَاِنَّکَ تَعْلَمُ وَلانَعْلَمُ وَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ

و لذت تماشاى زیبایى‏ات،و شوق دیدار و لقایت،بدون سختى و زیان‏بخشى، و فتنه گمراه‏کنندگى،خدایا ما را به زینت ایمان بیاراى،و ما را راهنمایان ره‏یافته قرار بده،خدایا ما را در ضمن آنان‏که‏ هدایت کردى هدایت کن،خدایا تصمیم استوار و پایدارى در کار و رشد بسیار از تو مى‏خواهم،و شکر نعمتت و خوبى عافیتت و اداى حقّت را از تو درخواست دارم،پروردگارا،دل سالم،و زبان راستگو،از تو مى‏خواهم و از تو براى‏ آنچه مى‏دانى طلب آمرزش مى‏کنم،و خیر آنچه را مى‏دانى از تو درخواست دارم،و از شرّ آنچه مى‏دانى به تو پناه مى‏آورم،زیرا تو مى‏دانى، و ما نمى‏دانیم،و تو داناى نهانهایى.
پنجم:از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده:هرکس نزد هر نماز واجب، این کلمات را بگوید،خود و خانه و دارایى و اولادش محفوظ بماند.

اُجیرُ نَفْسى وَ مالى وَ وَلَدى وَ اَهْلى وَ دارى وَ کُلَّ ما هُوَ مِنّى بِاللَّهِ الْواحِدِ الاَْحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ وَ اُجیرُ نَفْسى وَ مالى وَ وَلَدى وَ کُلَّ ما هُوَ مِنّى بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ

خودم و دارایى‏ام و فرزندم و خاندانم و خانه‏ام و هرچه از من است پناه مى‏دهم به خداى واحد یگانه بى‏نیاز،که نزاده و زاده‏ نشده،و هیچ همتایى ندارد،و خودم و دارایى‏ام و فرزندم،و هرچه از من است را پناه دادم به پروردگار سپیده‏دم‏ از شرّ آنچه آفرید…
تا آخر سوره،

وَ اُجیرُ نَفْسى وَ مالى وَ وَلَدى وَ کُلَّ ما هُوَ مِنّى بِرَبِّ النّاسِ

و خودم و دارایى‏ام و فرزندم و هرچه از من است را پناه مى‏دهم به پروردگارم مردم، فرمانرواى مردم…
تا آخر سوره،

وَ اُجیرُ نَفْسى وَ مالى وَ وَلَدى وَ کُلَّ ما هُوَ مِنّى بِاللَّهِ لا اِلهَ اِلا هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ لا تَاْخُذُهُ سِنَهٌ وَلانَوْمٌ .

تا آخر سوره،و خودم و دارایى‏ام و فرزندم و هرچه از من است را پناه مى‏دهم به خدا،معبودى جز او نیست، زنده و پا برجاست او را چرت و خواب درنگیرد…
تا پایان ایه الکرسى.
برچسب ها: , , , ,

گاه‌شمار تاریخ خورشیدی

اردیبهشت ۱۴۰۳
ش ی د س چ پ ج
« فروردین    
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031  

آخرین دیدگاه

نوشته های تازه