فروردین
17
1392

دعای صباح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است


اللَّهُمَّ یَا مَنْ دَلَعَ لِسَانَ الصَّبَاحِ بِنُطْقِ تَبَلُّجِهِ وَ سَرَّحَ قِطَعَ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ بِغَیَاهِبِ تَلَجْلُجِهِ وَ أَتْقَنَ صُنْعَ الْفَلَکِ الدَّوَّارِ فِی مَقَادِیرِ تَبَرُّجِهِ وَ شَعْشَعَ ضِیَاءَ الشَّمْسِ بِنُورِ تَأَجُّجِهِ یَا مَنْ دَلَّ عَلَى ذَاتِهِ بِذَاتِهِ وَ تَنَزَّهَ عَنْ مُجَانَسَهِ مَخْلُوقَاتِهِ وَ جَلَّ عَنْ مُلاءَمَهِ کَیْفِیَّاتِهِ یَا مَنْ قَرُبَ مِنْ خَطَرَاتِ الظُّنُونِ وَ بَعُدَ عَنْ لَحَظَاتِ الْعُیُونِ وَ عَلِمَ بِمَا کَانَ قَبْلَ أَنْ یَکُونَ یَا مَنْ أَرْقَدَنِی فِی مِهَادِ أَمْنِهِ وَ أَمَانِهِ وَ أَیْقَظَنِی إِلَى مَا مَنَحَنِی بِهِ مِنْ مِنَنِهِ وَ إِحْسَانِهِ وَ کَفَّ أَکُفَّ السُّوءِ عَنِّی بِیَدِهِ وَ سُلْطَانِهِ صَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى الدَّلِیلِ إِلَیْکَ فِی اللَّیْلِ الْأَلْیَلِ،
خدایا،اى آن‏که زبان صبح را به گویایى تابش و روشنایى‏اش برآورد،شب تار را با تیرگیهاى شدید به هم پیچیده‏اش به اطراف جهان‏ فرستاد،و ساختمان سپهر گردون را در اندازه‏هاى زیبایش محکم نمود،و پرتو خورشید را به روشنایى‏ شعله‏ورش در همه‏جا برافروزد،اى آن‏که بر ذاتش دلى است و از شباهت و هم‏گونگى با آفریده‏گانش منزّه است و شأنش از سازگارى‏ با کیفیّات مخلوقاتش برتر است،اى آن‏که به باورهاى گذرا بر دل نزدیک و از چشم‏انداز دیدگان سر دور است، و آنچه را هستى پیش از آنکه پدید آید مى‏داند،اى آن‏که در گاهواره أمن و امانش خوابانید مرا و به جانب آنچه از نعمتها و احسانش که بى‏دریغ به من بخشید بیدارم کرد و دستهاى حوادث و آفات را با دست لطف و قدرتش از من بازداشت.خدایا،درود فرست به آن راهنماى به سویت در شب تیره و تار جاهلیت

 

(بیشتر…)

گاه‌شمار تاریخ خورشیدی

اردیبهشت ۱۴۰۳
ش ی د س چ پ ج
« فروردین    
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031